cantio

cantio (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cantiō	cantiōnēs
dopełniacz	cantiōnis	cantiōnum
celownik	cantiōnī	cantiōnibus
biernik	cantiōnem	cantiōnēs
ablatyw	cantiōne	cantiōnibus
wołacz	cantiō	cantiōnēs

(1.1) pieśń, piosenka, muzyka instrumentalna^[1]

(1.2) śpiew^[1]

(1.3) zaklęcie magiczne^[1]

odmiana:

(1.1-3) cantiō, cantiōnis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przykłady:

(1.3) Luxum siquod est, hac cantione sanum fiet (…).^[2] → Jeśli coś jest zwichnięte, wyleczy się to tym zaklęciem (…).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) canticum n, carmen n

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. canticum n, cantilena ż, canor m, cantiuncula ż

czas. cano, canto, cantito

przym. canorus

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. can + tio

uwagi:

źródła:

1. Hasło „cantio” w: Słownik łacińsko-polski, red. nauk. Józef Korpanty, t. 1, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-7195-221-X, s. 273.
2. Kato Starszy, De agri cultura, 160