brakteat

Podobna pisownia: brakteát

brakteat (język polski)

brakteat (1.1)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brakteat	brakteaty
dopełniacz	brakteata	brakteatów
celownik	brakteatowi	brakteatom
biernik	brakteata	brakteaty
narzędnik	brakteatem	brakteatami
miejscownik	brakteacie	brakteatach
wołacz	brakteacie	brakteaty

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	brakteat	brakteaty
dopełniacz	brakteata	brakteatów
celownik	brakteatowi	brakteatom
biernik	brakteat	brakteaty
narzędnik	brakteatem	brakteatami
miejscownik	brakteacie	brakteatach
wołacz	brakteacie	brakteaty

(1.1) hist. numizm. jednostronnie bita moneta w średniowiecznej Europie; zob. też brakteat w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

lub

 

przykłady:

(1.1) Muzeum posiada dwa brakteaty bite w czasach Mieszka III Starego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) moneta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. bracteātus (→ pozłacany)^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bracteate
• czeski: (1.1) brakteát m
• francuski: (1.1) bractéate
• hiszpański: (1.1) bracteato m
• niemiecki: (1.1) Brakteat m
• portugalski: (1.1) bracteata ż
• słowacki: (1.1) brakteát m
• włoski: (1.1) bratteato m

źródła:

1. Hasło „brakteat” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 327.