anatema

Podobna pisownia: anatéma

anatema (język polski)

anatema (1.1) Spinozy

wymowa:

IPA: [ˌãnaˈtɛ̃ma], AS: [ãnatẽma], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	anatema	anatemy
dopełniacz	anatemy	anatem
celownik	anatemie	anatemom
biernik	anatemę	anatemy
narzędnik	anatemą	anatemami
miejscownik	anatemie	anatemach
wołacz	anatemo	anatemy

(1.1) kośc. klątwa kościelna, wyklęcie, wykluczenie ze społeczności; potępienie poglądów heretyckich; zob. też anatema w Wikipedii

(1.2) daw. kośc. osoba, przedmiot lub nauka dotknięta klątwą kościelną^[1]

(1.3) przen. nagana, potępienie^[2]

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) klątwa kościelna, ekskomunika

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. anatematyzować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. anathema < gr. ἀνάθεμα

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) anathema
• baskijski: (1.1) anatema
• białoruski: (1.1) анафема ż
• bułgarski: (1.1) анатема ż
• esperanto: (1.1) anatemo
• fiński: (1.1) anateema
• francuski: (1.1) anathème m
• galicyjski: (1.1) anatema
• hiszpański: (1.1) anatema m / ż
• interlingua: (1.1) anathema
• łaciński: (1.1) anathema n
• niderlandzki: (1.1) banvloek m
• niemiecki: (1.1) Kirchenbann m, Anathem n, Anathema n
• nowogrecki: (1.1) αφορισμός m
• portugalski: (1.1) anátema m
• rosyjski: (1.1) анафема ż
• rumuński: (1.1) anatemă ż
• słowacki: (1.1) anatéma ż
• szwedzki: (1.1) anatema n, bannlysning
• ukraiński: (1.1) анафема ż
• węgierski: (1.1) anatéma
• włoski: (1.1) anatema m

źródła:

1.  Stanisław Bąk, Maria Renata Mayenowa, Franciszek Pepłowski i in., Słownik polszczyzny XVI wieku, t. 1, PAN, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1966–, s. 152.
2.  Hasło „anatema” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

anatema (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kośc. anatema, ekskomunika^[1]

(1.2) potępienie^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) eskumiku

(1.2) gaitzespen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „anatema” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

anatema (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ã.na.ˈte.ma]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) kośc. anatema, ekskomunika

(1.2) klątwa, potępienie

odmiana:

(1) lm anatemas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) excomunión

(1.2) condena, condenación

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. anatematizar, anatemizar

przym. anatematizador

rzecz. anatematismo m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. anathēma < gr. ἀνάθημα (anáthema)

uwagi:

dziś spotyka się przeważnie w rodzaju męskim: el anatema^[1]

źródła:

1.  Hasło „anatema” w: Real Academia Española: Diccionario panhispánico de dudas, 2005.

anatema (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ekskomunika, klątwa

odmiana:

(1.1) ett anatema, anatemat, anateman, anatemana

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

anatema (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kośc. anatema, ekskomunika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: