absurdalny

absurdalny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌapsurˈdalnɨ], AS: [apsurdalny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	absurdalny		absurdalna	absurdalne	absurdalni	absurdalne
dopełniacz	absurdalnego		absurdalnej	absurdalnego	absurdalnych
celownik	absurdalnemu		absurdalnej	absurdalnemu	absurdalnym
biernik	absurdalnego	absurdalny	absurdalną	absurdalne	absurdalnych	absurdalne
narzędnik	absurdalnym		absurdalną	absurdalnym	absurdalnymi
miejscownik	absurdalnym		absurdalnej	absurdalnym	absurdalnych
wołacz	absurdalny		absurdalna	absurdalne	absurdalni	absurdalne

(1.1) nie podlegający logicznemu wyjaśnieniu

(1.2) log. wewnętrznie sprzeczny

(1.3) pot. ogromny

odmiana:

(1)

 

przykłady:

(1.1) NFZ w absurdalny sposób rozlicza się ze szpitalami.

(1.3) Zapłaciłam za tę taksówkę absurdalną sumę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) absurdalne wymagania / wymogi • absurdalny humor • absurdalny pomysł / sposób

(1.3) absurdalna suma

synonimy:

(1.1) bezsensowny, bzdurny, niedorzeczny, nonsensowny, poroniony

(1.2) bezsensowny, niekoherentny, nielogiczny, niespójny, nonsensowny

(1.3) astronomiczny, groteskowy, horrendalny, niebotyczny

antonimy:

(1.2) koherentny, logiczny, spójny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. absurd m, absurdzik m, absurdalność ż, absurdalizowanie n

czas. absurdalizować

przysł. absurdalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. absurd + -alny

uwagi:

(1.1) Częstym błędem jest zrównywanie ze sobą słów irracjonalny oraz absurdalny. Coś co jest irracjonalne odbiega od zasad zdrowego rozsądku; innymi słowy jest nierozsądne. Natomiast coś co jest absurdalne odbiega od zasad logiki; innymi słowy jest nielogiczne^[1].

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) absurd
• białoruski: (1.1) абсурдны; (1.2) абсурдны
• bułgarski: (1.1) абсурден; (1.2) абсурден
• czeski: (1.1) absurdní; (1.2) absurdní
• duński: (1.1) absurd
• esperanto: (1.1) sensenca
• francuski: (1.1) absurde
• hiszpański: (1.1) absurdo, irracional; (1.2) absurdo; (1.3) absurdo, descabellado, disparatado
• kaszubski: (1.1) bezmëslny, bezòbmëslny, nieòbmëslny, absurdny
• kataloński: (1.1) absurd; (1.2) absurd
• łaciński: (1.1) ineptus; (1.2) absurdus
• macedoński: (1.1) апсурден; (1.2) апсурден
• niemiecki: (1.1) absurd; (1.3) absurd
• nowogrecki: (1.1) παραλογικός, ανορθολογικός
• rosyjski: (1.1) абсурдный; (1.2) абсурдный
• słowacki: (1.1) absurdný; (1.2) absurdný
• turecki: (1.1) abes, saçma, absürd
• uzbecki: (1.1) bo'lmag'ur
• włoski: (1.1) assurdo

źródła:

1. Hasło „absurdalny” w: Ewa Rudnicka, Marek Zboralski, Praktycznie najlepszy słownik błędów językowych. Słowa, zdania, wyrażenia (tworzenie i stosowanie), Agencja NOMEN, Poznań 2020, ISBN 978-83-959212-0-9, s. 13.