Tunis

Podobna pisownia: Túnis

Tunis (język polski)

Tunis (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtũɲis], AS: [tũńis], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tunis	Tunisy
dopełniacz	Tunisu	Tunisów
celownik	Tunisowi	Tunisom
biernik	Tunis	Tunisy
narzędnik	Tunisem	Tunisami
miejscownik	Tunisie	Tunisach
wołacz	Tunisie	Tunisy

(1.1) geogr. stolica Tunezji^[1]; zob. też Tunis w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Kilkaset osób wzięło udział w pierwszej prorządowej manifestacji w Tunisie^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Tunisie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Tunisu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Tunisu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Tunisu • mieszkaniec / mieszkanka Tunisu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Tunisie • pochodzić z Tunisu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Tunisu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tunisyjczyk m, tunisyjka ż, tunetańczyk m, tunetanka ż, Tunezja ż, Tunezyjczyk m, Tunezyjka ż

przym. tuniski, tunetański, tunezyjski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Tunis
• arabski: (1.1) تونس
• baskijski: (1.1) Tunis
• czeski: (1.1) Tunis
• esperanto: (1.1) Tunizo
• francuski: (1.1) Tunis
• hiszpański: (1.1) Túnez ż
• koreański: (1.1) kor. płd. 튀니스, kor. płn. 뜌니스
• nowogrecki: (1.1) Τύνιδα ż
• ormiański: (1.1) Թունիս
• słowacki: (1.1) Tunis m
• szwedzki: (1.1) Tunis n
• włoski: (1.1) Tunisi ż

źródła:

1.  Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 563.
2. artykuł Prorządowa manifestacja w Tunisie na rp.pl

Tunis (język angielski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Tunis

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) be in Tunis → być w Tunisie • live in Tunis → żyć w Tunisie • work in Tunis → pracować w Tunisie • be born in Tunis → urodzić się w Tunisie • die in Tunis → umrzeć w Tunisie • settle in Tunis → osiedlić się w Tunisie • leave Tunis → wyjechać z Tunisu • move to Tunis → wprowadzić się do Tunisu • get to Tunis → dojechać do Tunisu • be a habitant / an inhabitant of Tunis → być mieszkańcem Tunisu • a road in Tunis → droga w Tunisie • a street in Tunis → ulica w Tunisie • a square in Tunis → plac w Tunisie • a house in Tunis → dom w Tunisie • a flat in Tunis → mieszkanie w Tunisie • a headquarters in Tunis → siedziba w Tunisie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Tunis (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Tunis

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tunistar

rzecz. tunistar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Tunis (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. Tunis

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Tunis (język francuski)

Tunis (1.1)

wymowa:

IPA: [ty.nis]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. Tunis^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „Tunis” w: Jolanta Sikora-Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2015, ISBN 978-83-63556-23-5, s. 620.

Tunis (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈtuːnɪs]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das)[1] Tunis
dopełniacz	(des) Tunis Tunis'
celownik	(dem) Tunis
biernik	(das) Tunis

(1.1) geogr. Tunis

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tuniser m, Tuniserin ż, Tunesier m

przym. tunisisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Wikibooks.pl, Użycie rodzajnika przy nazwach państw, miast i innych nazwach własnych

Tunis (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Tunis
dopełniacz	Tunisu[1]
celownik	Tunisu
biernik	Tunis
miejscownik	Tunise
narzędnik	Tunisom

(1.1) geogr. Tunis

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tunisko n, Tunisan m, Tunisanka ż

przym. tuniský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1.  Hasło „Tunis” w: Pravidlá slovenského pravopisu, red. M. Považaj, Veda, Bratysława 2013 (wydanie IV), ISBN 978-80-224-1331-2.

Tunis (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Tunis

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Tunis är Tunisiens huvudstad. → Tunis jest stolicą Tunezji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: stolice krajów Afryki w języku szwedzkim

źródła: