Fin
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | Fin | Finowie |
| dopełniacz | Fina | Finów |
| celownik | Finowi | Finom |
| biernik | Fina | Finów |
| narzędnik | Finem | Finami |
| miejscownik | Finie | Finach |
| wołacz | Finie | Finowie |
- (1.1) człowiek narodowości fińskiej, obywatel Finlandii, mieszkaniec Finlandii
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) Marszałek Carl Gustaw Mannerheim był prawdziwym Finem, chociaż prawie zupełnie nie mówił po fińsku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Ugrofin
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. finka ż, fińskość ż
- przym. fiński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- szw. finne[1]
- uwagi:
- (1.1) rzadziej używa się formy Finlandczyk
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Finn
- arabski: (1.1) فنلندي
- białoruski: (1.1) фін m
- czeski: (1.1) Fin m
- duński: (1.1) finne w, finlænder w
- esperanto: (1.1) finno
- estoński: (1.1) soomlane
- fiński: (1.1) suomalainen
- francuski: (1.1) Finlandais, Finnois
- grenlandzki: (1.1) Finlandimiu
- hiszpański: (1.1) finlandés m, finés m
- islandzki: (1.1) Finni m, Finnlendingur m
- kataloński: (1.1) finlandès m
- litewski: (1.1) suomis m
- łotewski: (1.1) soms m
- niemiecki: (1.1) Finne m
- norweski (bokmål): (1.1) finne m, finlender m, finlending m
- norweski (nynorsk): (1.1) finne m, finlendar m, finlending m
- nowogrecki: (1.1) Φιλανδός m
- ormiański: (1.1) ֆինն
- rosyjski: (1.1) финн m
- słowacki: (1.1) Fín m
- szwedzki: (1.1) finne w, finländare w
- ukraiński: (1.1) фін m
- włoski: (1.1) finlandese m
- źródła:
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
