- wymowa:
- IPA: [ism̥], AS: [ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
- ?/i
- znaczenia:
przyrostek
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) …tworzący rzeczowniki abstrakcyjne, zwykle blm, oznaczające doktryny polityczne lub społeczne, kierunki artystyczne, pojęcia naukowe, a także niektóre inne wyrazy mające sugerować związek z takimi rzeczownikami
- odmiana:
- (1.1) Wszystkie wyrazy z tym przyrostkiem odmieniają się według tego samego wzorca, mając liczbę mnogą lub nie:
- przykłady:
- (1.1) egoizm, kapitalizm, komunizm, neologizm, pozytywizm, romantyzm, socjalizm, tropizm, wandalizm, syjonizm, interwencjonizm
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) -yzm
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr., łac.[2]
- uwagi:
- Końcówkę „-izm” stosuje się, gdy ostatnią spółgłoską jest „l”, „m”, „n”, „p” lub „w”, w przeciwnym wypadku stosuje się „-yzm”.
- Wyrazy z sufiksem -izm są zwykle obcego pochodzenia.
- W tłumaczeniach: nie wszystkie wyrazy mogą być przetłumaczone przez zmianę końcówki.
- zobacz słowa kończące się na „-izm”
- tłumaczenia:
- źródła:
Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 369.