polski chemik (chemia materiałów, chemia powierzchni, kataliza, spektroskopia) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Sojka (ur. 28 czerwca 1955 w Lubaczowie) – polski chemik, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W latach 2003–2009 kierownik Zakładu Chemii Nieorganicznej Wydziału Chemii UJ. Od 2000 roku kierownik Zespołu Katalizy i Fizykochemii Ciała Stałego oraz Wydziałowo-Środowiskowej Pracowni Elektronowego Rezonansu Paramagnetycznego, Środowiskowego Laboratorium Analiz Fizykochemicznych i Badań Strukturalnych.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Profesor nauk chemicznych | |
Specjalność: chemia nieorganiczna | |
Alma Mater | |
Praca zawodowa | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
od 1979 |
Odznaczenia | |
Habilitację uzyskał w roku 1998, a tytuł profesora nauk chemicznych w roku 2005[1].
Jest autorem publikacji z zakresu katalizy i fizykochemii powierzchni ciała stałego. Jego prace badawcze poświęcone są spektroskopii EPR, modelowania molekularnego, chemii powierzchni ciała stałego, katalizy heterogenicznej i chemii materiałów.
Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1999)[2] i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2022)[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.