Loading AI tools
polska projektantka mody, scenograf, architekt Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Xymena Krystyna Zaniewska-Chwedczuk (ur. 4 czerwca 1927[1][2] w Poznaniu, zm. 12 lutego 2016 w Warszawie[3][4]) – polska projektantka mody, autorka scenografii i architekt, uznawana za twórczynię polskiej szkoły scenografii[2].
Pochodziła z mieszanej rodziny wileńsko-wielkopolskiej wywodzącej się z niezamożnej szlachty. Ojciec pochodził z Kresów północno-wschodnich, matka z pogranicza Wielkopolski i Kujaw. Wychowała się pod Poznaniem. Od najmłodszych lat wykazywała talent artystyczny.
W czasie II wojny światowej trafiła wraz z wysiedloną rodziną do Częstochowy, gdzie spędziła całą niemiecką okupację[2]. Zaangażowała się w działalność podziemną jako sanitariuszka Armii Krajowej. W tym okresie uczyła się także rysunku u zesłanego do Częstochowy prof. Zygmunta Kamińskiego. On też zachęcił ją do studiowania architektury. Po zdaniu w Częstochowie matury wyjechała na studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej[5], które ukończyła w 1952[6].
Jeszcze w czasie studiów rozpoczęła pracę w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego[5] (1948−1952)[potrzebny przypis], a następnie „Miastoprojekcie”, w którym budowała MDM. Potem kierowała komisją przyznającą lokale mieszkaniowe. Razem z grupą architektów z biura projektów założyła też spółdzielnię mieszkaniową i rozpoczęła budowę domów dla członków spółdzielni w różnych miejscach Warszawy. Po otwarciu Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej została kierownikiem Pracowni Urbanistycznej MDM[5][6], odrzuciła jednak propozycję awansu na stanowisko naczelnego urbanisty Centralnego Zarządu Ośrodków Robotniczych[7] i zdecydowała się na studia na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie[5], które ukończyła w 1956[8].
Na życie zaczęła pracować jako projektantka wystaw, a następnie jako współpracowniczka Mody Polskiej projektowała odzież[7]. Wkrótce zaczęła projektować dla Teatru Telewizji (stworzyła scenografię do kilkuset przedstawień, m.in. Makbet, Szkoła żon, Wizyta starszej pani)[1] i teatrów (stworzyła scenografię do 35 klasycznych spektaklów teatralnych i 15 operowych), a także została głównym scenografem Telewizji Polskiej[6], w której odpowiadała m.in. za wygląd spikerek[9]. Stworzyła także scenografię do pięciu filmów baletowych. Wielokrotnie współpracowała m.in. z Adamem Hanuszkiewiczem[2].
Odeszła z pracy w TVP po ogłoszeniu stanu wojennego i przeszła na wcześniejszą emeryturę[10]. Wstąpiła do związku „Solidarność”[10]. W tym czasie zaczęła projektować scenografię i odzież dla kontrahentów zagranicznych. Brała udział w licznych wystawach międzynarodowych, m.in. stworzyła 20 ekspozycji Międzynarodowych Targów Poznańskich i 20 ekspozycji zagranicznych. Była jedną z postaci w cyklu dokumentalnym Twentieth Century, w którym prezentowano sylwetki polskich twórców sztuki XX wieku. Po 1989 na krótko wróciła do Telewizji Polskiej[5], w latach 90. współprowadziła w TVP1 program Stawka większa niż szycie[5].
W latach 1990–2014 była prezesem Fundacji Rozwoju Warszawskiego Ogrodu Zoologicznego „Panda”[11]. Oprócz tego prowadziła fundację „Sztuka Polska”, pod której szyldem w 2008 wydała albumy: Hanuszkiewicz i Kabaret Starszych Panów[12].
Zmarła 12 lutego 2016[13]. 26 lutego 2016 jej pogrzeb odbył się w Alei Zasłużonych na warszawskich Powązkach Wojskowych[14] (kwatera G-tuje-23)[15].
Jej pierwszym mężem był Ryszard Zaniewski, a drugim Mariusz Chwedczuk. Jej synem jest Iwo Zaniewski[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
