Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyższe Seminarium Duchowne Salwatorianów w Bagnie – uczelnia wyznaniowa, należąca do Prowincji Polskiej zakonu Towarzystwa Boskiego Zbawiciela (Salwatorianów)[2], zlokalizowana przy ulicy Ziołowej 51 w Bagnie[3]. Jego głównym zadaniem jest przygotowanie kleryków na sześcioletnich studiach filozoficzno-teologicznych do pracy kapłańskiej w zakonie. Seminarium duchowne powstało w 1953 roku i od 1993 roku jest afiliowane do Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu[2].
Pałac w Bagnie, siedziba seminarium | |
Data założenia |
1953 |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Adres |
Bagno, ul. Ziołowa 51 |
Liczba studentów |
24 (11 października 2021)[1] |
Rektor |
ks. dr Dariusz Jasuba |
Położenie na mapie gminy Oborniki Śląskie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego | |
51°20′19″N 16°49′10″E | |
Strona internetowa |
Seminarium duchowne prowadzi własne studium filozofii i teologii. Wykłady odbywają się w zabytkowej części kompleksu klasztornego, w którym dostępna jest dla studentów biblioteka z księgozbiorem liczącym ponad 33 tysiące książek i 8 tysięcy czasopism. Od 2007 roku bagnieńskie seminarium wydaje własne czasopismo naukowe „Studia Salvatoriana Polonica”. Od początku jego istnienia jego mury opuściło i otrzymało święcenia kapłańskie ponad 500 zakonników. Oprócz działalności formacyjno-edukacyjnej dla młodzieży zakonnej w zabudowaniach klasztornych odbywają się również wydarzenia kulturalno-edukacyjne dla gości z zewnątrz, w tym m.in.: wakacyjny plener malarski i wernisaż, otwarte wykłady gościnne, spotkania integracyjne dla społeczności lokalnej, spotkania wolontariuszy misyjnych oraz ruchów młodzieżowych[2]. W roku akademickim 2020/2021 w wyższym seminarium duchownym studiowało 20 alumnów[4].
Od 1 lipca 2024 roku Wyższemu Seminarium Duchownemu Salwatorianów przewodzą:
Salwatorianie przybyli do Bagna koło Obornik Śląskich w 1930 roku, kiedy to Prowincja Niemiecka tego zakonu odkupiła od banku ziemskiego dawną posiadłość rodziny Kisslingów, sprzedaną przez Conrada Kisslinga. Zakonnicy zaadaptowali ten obiekt do celów edukacyjnych, umieszczając w nim swój międzynarodowy nowicjat oraz prowadząc studia z filozofii dla kleryków. Wielu z nich podjęło później pracę na terenie Chin i Ameryki Łacińskiej. Placówka ta nosiła niemiecką nazwę Salvatorkolleg Heinzendorf. W czasie II wojny światowej władze hitlerowskie odebrały zakonnikom w większości posiadłość, pozostawiając do ich dyspozycji wyłącznie dom położony na skraju przypałacowego parku. Przed zakończeniem działań wojennych niemieccy salwatorianie opuścili Bagno, a na miejscu pozostał o Feliks Sierny z Prowincji Polskiej Salwatorian. Dzięki jego działalności udało się ocalić cały kompleks przed nadciągającą ze wschodu Armią Czerwoną[6].
W 1946 roku do Bagna przybyli kolejni salwatorianie z Prowincji Polskiej, zakładając w tym miejscu nowicjat zakonny. Z kolei w 1953 roku w zabudowaniach pałacowych powołano do życia Wyższe Seminarium Duchowne Salwatorianów. Dzięki staraniom władz zakonu zostało ono w 1993 roku afiliowane do Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu[6].
Wyższe Seminarium Duchowne Salwatorian mieście się w Bagnie przy ulicy Ziołowej 51 na terenie dawnego kompleksu szlacheckiego. Jego główną stanowi barokowy pałac powstały w latach 1720–1734, jak podają przekazy na miejscu warowni, której początki sięgały XIII wieku i zostały zniszczone w trakcie wojny trzydziestoletniej[8]. Najstarsza zachodnia część pałacu została zbudowana z inicjatywy hr. Henryka Leopolda von Seher-Thos i jego żony Joanny Fryderyki von Wentzky. Posiadłość ta przez blisko dwa stulecia co najmniej dziewięciokrotnie zmieniała właścicieli. W 1905 roku dobra te za sumę około 1,5 miliona marek kupił wrocławski przemysłowiec i browarnik Georg Kissling, przenosząc się tu siedem lat później wraz z całą rodziną. Dokonał restauracji dotychczasowego gmachu oraz dobudował w 1913 roku nowe wschodnie neobarokowe skrzydło zwane dzisiaj „Nowym Zamkiem”. W 1922 roku po śmierci ojca dobra te objął w posiadanie Conrad Kissling, który z powodów ekonomicznych sprzedał je Śląskiemu Towarzystwu Kredytowo-Ziemskiego z siedzibą we Wrocławiu, od którego te zostały następnie nabyte w 1930 roku przez zakon salwatorianów[9].
Pałac zbudowany jest na planie nieregularnego wieloboku z ryzalitami oraz wewnętrznym dziedzińcem. Skrzydła jedno- i dwutraktowe, piętrowe, zostały nakryte dachami dwuspadowymi z attykami i szczytami. Obok pałacu zachował się także park krajobrazowy z kilkoma gatunkami starodrzewu[9].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.