Wisznia (Ukraina)

Wisznia, Bieńkowa Wisznia (ukr. Вишня, Wysznia) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie gródeckim. W 2001 roku liczyła ok. 1,8 tys. mieszkańców.

Wisznia

Pałac Fredrów-Szeptyckich
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Rejon	gródecki
Powierzchnia	4,29 km²
Wysokość	264 m n.p.m.
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość	1819 424 os./km²
Nr kierunkowy	+380 3231
Kod pocztowy	81540
Położenie na mapie obwodu lwowskiego Wisznia
Położenie na mapie Ukrainy Wisznia
49°40′36″N 23°28′59″E

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Wisznia (Ukraina)

Historia

Wieś, położona w powiecie przemyskim, była własnością Józefa Łączyńskiego, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku^[1]. Należała do klucza rudeckiego (Rudki koło Sambora). Hetman Jan Sobieski w trakcie wyprawy na czambuły, dysponując zaledwie 3000 jazdy, pobił w bitwie pod Komarnem kilkudziesięciotysięczne wojska tatarskie, uwalniając pod Bieńkową Wisznią 44 000 ludzi z jasyru. W 1796 roku wieś została zakupiona przez rodzinę Fredrów. Dziedzicem miejscowości był Jacek Fredro, hrabia, herbu Bończa, ojciec Aleksandra Fredry.

W II Rzeczypospolitej wieś należała początkowo do gminy wiejskiej Beńkowa Wisznia. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do gminy wiejskiej Hoszany w powiecie rudeckim, w województwie lwowskim. W 1921 roku gmina liczyła 1708 mieszkańców i znajdowało się w niej 313 budynków mieszkalnych. 445 osób deklarowało narodowość polską, 1250 – rusińską, 13 – żydowską^[2].

W sierpniu 1944 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN - UPA zamordowali tutaj 15 Polaków^[3].

Pałac w Wiszni

W Wiszni znajduje się neorenesansowy pałac zbudowany w 1835 roku przez Aleksandra hrabiego Fredrę (rozbudowany w 1896), który w 2009 roku został poddany pierwszemu etapowi renowacji w ramach projektu „Inwentaryzacja Pałacu Fredrów w Beńkowej Wiszni”. Projekt jest finansowany bezpośrednio przez polskie Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Ochrona polskiego dziedzictwa narodowego poza granicami kraju”.