Władysław Abraham

Władysław Henryk Franciszek Abraham (ur. 10 października 1860 w Samborze^[1], zm. 15 października 1941 we Lwowie) – polski prawnik i uczony, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie^[2].

Władysław Abraham

Data i miejsce urodzenia	10 października 1860 Sambor
Data i miejsce śmierci	15 października 1941 Lwów
Profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo kościelne, historia Kościoła
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Habilitacja	1886
Profesura	1888
Polska Akademia Umiejętności
Status	członek krajowy
Doktor honoris causa Uniwersytet Poznański – 1931 Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie – 1937
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Lwowski
Rektor Uniwersytetu Lwowskiego
Odznaczenia

Cmentarz Łyczakowski we Lwowie – grobowiec prof. Władysława Abrahama i symboliczny jego syna Romana wykonany przez firmę Henryka Karola Periera

Życiorys

Był synem Cyryla i Antonii z Pawulskich^[1]. Studiował na wydziałach prawa i filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego (w tym czasie otrzymał stypendium z fundacji ś.p. dra Katarzyńskiego^[3]). Zajmował się historią prawa kanonicznego i polskiego oraz historią Kościoła, specjalizował się w kanonistyce na uniwersytecie w Berlinie, habilitował na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1886 został docentem i objął katedrę prawa kościelnego na Uniwersytecie Lwowskim, którego był rektorem od 1900^[1] (lub w latach 1899–1900). W 1888 został profesorem prawa kościelnego. Był także członkiem Polskiej Akademii Umiejętności (od 1893), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Poznaniu i Wilnie^[1]. Zorganizował badania w archiwum watykańskim nad źródłami związanymi z Polską. Brał udział w komisji ministerialnej przygotowującej projekt konkordatu między Rzecząpospolitą Polską i Stolicą Apostolską, współtworzył polskie prawo małżeńskie.

16 stycznia 1931 Uniwersytet Poznański przyznał mu tytuł doktora honoris causa. W 1937 otrzymał także tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie^[4][5].

W 1931 otrzymał Nagrodę im. Jerzmanowskich^[6].

W czerwcu 1889 ożenił się ze Stanisławą Reiss^[1]. Ich synem był generał Roman Abraham, dowódca Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w kampanii wrześniowej. Córka Wanda została żoną generała Wacława Stachiewicza.

Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Twórczość

• 1889: Początki prawa patronatu w Polsce,
• 1890: Organizacja Kościoła w Polsce do poł. w. XII (wyd. 2: 1893, wyd. 3: Poznań 1962),
• 1900: Stanowisko kuryi papieskiej wobec koronacyi Łokietka,
• 1904: Powstanie organizacyi kościoła łacińskiego na Rusi. Tom 1,
• 1908: Jakub arbp halicki^[1],
• 1912: Założenie biskupstwa łacińskiego w Kamieńcu Podolskim,
• 1913: Forma zawarcia zaręczyn i małżeństwa w najnowszym ustawodawstwie kościelnym^[1],
• 1922: Dziewosłęb. Studyum z dziejów pierwotnego prawa małżeńskiego w Polsce,
• 1925: Zawarcie małżeństwa w pierwotnym prawie polskim^[1],
• 1927: Pontificale biskupów krakowskich z XII w. Kraków.
• Biogramy w Polskim Słowniku Biograficznym (m.in. Andrzej biskup kamieniecki^[7], Andrzej, łaciński biskup łucki^[8] 1935).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (31 grudnia 1923)^[9][10]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (13 lipca 1921)^[11][12][13]
• Krzyż Komandorski Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (Watykan)^[1]