Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Viktoria Rebensburg (ur. 4 października 1989 w Kreuth) – niemiecka narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.
_21.jpg) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
SC Kreuth | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
24.02 2007, Sierra Nevada (13. – gigant) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
24.01 2010, Cortina d’Ampezzo (2. – gigant) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Startuje głównie w supergigancie i gigancie. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 26 listopada 2004 roku w Kirunie, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu w slalomie. W 2006 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, gdzie jej najlepszym wynikiem było szóste miejsce w gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Altenmarkt była piąta w supergigancie i dziesiąta w zjeździe. Pierwsze sukcesy w tej kategorii wiekowej osiągnęła podczas mistrzostw świata juniorów w Formigal w 2008 roku, gdzie była najlepsza w supergigancie, druga w gigancie i trzecia w zjeździe. Medale zdobywała także na MŚJ w Ga-Pa w 2009 roku, gdzie wygrała gigant i supergigant.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 15 grudnia 2006 roku w Reiteralm, gdzie nie ukończyła rywalizacji w superkombinacji. Pierwsze pucharowe punkty zdobyła 24 lutego 2007 roku w Sierra Nevada, zajmując trzynaste miejsce w gigancie. Blisko dwa lata później, 24 stycznia 2010 roku w Cortina d’Ampezzo po raz pierwszy stanęła na podium, zajmując drugie miejsce w gigancie. Rozdzieliła wtedy Finkę Tanję Poutiainen i Austriaczkę Kathrin Hölzl. Pierwsze zwycięstwo w zawodach tego cyklu wywalczyła 23 października 2010 roku w Sölden, gdzie była najlepsza w gigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonach 2015/2016 i 2017/2018, kiedy zajmowała trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonach 2010/2011, 2011/2012 i 2017/2018 zwyciężała w klasyfikacji giganta, w sezonie 2015/2016 była w tej klasyfikacji druga, a w sezonie 2012/2013 zajęła trzecie miejsce.
W 2007 roku wystąpiła w gigancie na mistrzostwach świata w Åre, kończąc rywalizację na ósmej pozycji. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Val d’Isère była dziewiąta w gigancie, a w supergigancie uplasowała się jedną pozycję niżej. Pierwszy medal wśród seniorek wywalczyła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, zwyciężając w gigancie. W zawodach tych wyprzedziła bezpośrednio Tinę Maze ze Słowenii i Austriaczkę Elisabeth Görgl. Zarówno z mistrzostw świata w Ga-Pa w 2011 roku jak i mistrzostw świata w Schladming dwa lata później wróciła bez medalu. Najbliżej podium była w Ga-Pa, gdzie zajęła piąte miejsce w gigancie. Brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, gdzie zajęła trzecie miejsce w swej koronnej konkurencji, ulegając jedynie Tinie Maze i Annie Fenninger z Austrii. Na tych samych igrzyskach była też dziewiąta w supergigancie i piętnasta w zjeździe. W 2018 roku wystąpiła na igrzyskach w Pjongczangu, gdzie najlepszy wynik uzyskała w gigancie, który ukończyła na czwartej pozycji. Walkę o podium przegrała tam z Włoszką Federicą Brignone o 0,12 sekundy. Niemka była też dziewiąta w zjeździe i dziesiąta w supergigancie.
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 28. | 20 lutego | 2010 |  Whistler |
Supergigant | 1:20,14 | +5,09 |  Andrea Fischbacher |
1. |
25 lutego | 2010 | Whistler |
Gigant | 2:27,11 | - | - |
| 15. | 12 lutego | 2014 |  Krasnaja Polana |
Zjazd | 1:41,57 | +1,19 |  Dominique Gisin Tina Maze |
| 9. | 15 lutego | 2014 | Krasnaja Polana |
Supergigant | 1:25,52 | +1,56 | Anna Fenninger |
3. |
18 lutego | 2014 | Krasnaja Polana |
Gigant | 2:36,87 | +0,27 | Tina Maze |
| 4. | 15 lutego | 2018 |  Pjongczang |
Gigant | 2:20,02 | +0,58 |  Mikaela Shiffrin |
| 10. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang |
Supergigant | 1:21,11 | +0,51 |  Ester Ledecká |
| 9. | 21 lutego | 2018 | Pjongczang |
Zjazd | 1:39,22 | +1,42 |  Sofia Goggia |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 8. | 13 lutego | 2007 |  Åre |
Gigant | 2:31,72 | +1,55 | Nicole Hosp |
| 10. | 3 lutego | 2009 |  Val d’Isère |
Supergigant | 1:20,73 | +2,07 | Lindsey Vonn |
| 9. | 12 lutego | 2009 | Val d’Isère |
Gigant | 2:03,49 | +1,25 |  Kathrin Hölzl |
| 5. | 17 lutego | 2011 | Ga-Pa |
Gigant | 2:20,54 | +0,88 | Tina Maze |
| 8. | 5 lutego | 2013 | Schladming |
Supergigant | 1:35,39 | +0,94 | Tina Maze |
| 11. | 14 lutego | 2013 | Schladming |
Gigant | 2:08,06 | +3,33 | Tessa Worley |
| 5. | 3 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek |
Supergigant | 1:10,29 | +0,78 | Anna Fenninger |
| 10. | 6 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek |
Zjazd | 1:45,89 | +1,35 | Tina Maze |
| 9. | 10 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek |
Drużynowo | — | — | Austria |
2. |
12 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek |
Gigant | 2:19,16 | +1,40 | Anna Fenninger |
| 4. | 3 lutego | 2017 | Sankt Moritz |
Supergigant | 1:32,34 | +0,53 | Nicole Schmidhofer |
| 11. | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz |
Zjazd | 1:32,85 | +1,25 | Ilka Štuhec |
| DNF1 | 16 lutego | 2017 | Sankt Moritz |
Gigant | 2:05,55 | - | Tessa Worley |
| 4. | 5 lutego | 2019 | Åre |
Supergigant | 1:04,89 | +0,07 | Mikaela Shiffrin |
| 11. | 10 lutego | 2019 | Åre |
Zjazd | 1:01,74 | +0,82 | Ilka Štuhec |
| 2. |
14 lutego | 2019 | Åre |
Gigant | 2:01,97 | +0,14 |  Petra Vlhová |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF1 | 3 marca | 2006 | Québec |
Zjazd | 1:13,51 | - | Marianne Abderhalden |
| 14. | 5 marca | 2006 | Québec |
Supergigant | 1:10,96 | +1,99 | Anna Fenninger |
| 6. | 7 marca | 2006 | Québec |
Gigant | 2:22,43 | +1,73 |  Tina Weirather |
| 10. | 7 marca | 2007 | Altenmarkt |
Zjazd | 1:39,69 | +1,45 | Tina Weirather |
| DNF1 | 8 marca | 2007 | Altenmarkt |
Gigant | 2:14,90 | - | Nicole Schmidhofer |
| 5. | 9 marca | 2007 | Altenmarkt |
Supergigant | 1:19,34 | +1,11 | Nicole Schmidhofer |
1. |
23 lutego | 2008 |  Formigal |
Supergigant | 1:40,19 | - | - |
3. |
26 lutego | 2008 | Formigal |
Zjazd | 1:50,13 | +1,04 | Ilka Štuhec |
| 2. |
29 lutego | 2008 | Formigal |
Gigant | 1:42,50 | +0,33 | Anna Fenninger |
| 1. |
2 marca | 2009 | Ga-Pa |
Gigant | 2:45,81 | - | - |
| 1. |
3 marca | 2009 | Ga-Pa |
Supergigant | 1:19,80 | - | - |
Sölden – 23 października 2010 (gigant) Arber-Zwiesel – 6 lutego 2011 (gigant) Szpindlerowy Młyn – 11 marca 2011 (gigant) Aspen – 26 listopada 2011 (gigant) Ofterschwang – 2 marca 2012 (gigant) Ofterschwang – 3 marca 2012 (gigant) Schladming – 15 marca 2012 (supergigant) Schladming – 18 marca 2012 (gigant) Åre – 19 grudnia 2012 (gigant) Cortina d’Ampezzo – 20 stycznia 2013 (supergigant) Flachau – 17 stycznia 2016 (gigant) Maribor – 30 stycznia 2016 (gigant) Sankt Moritz – 20 marca 2016 (gigant) Sölden – 28 października 2017 (gigant) Killington – 25 listopada 2017 (gigant) Kronplatz – 23 stycznia 2018 (gigant)
Soldeu – 14 marca 2019 (supergigant) Lake Louise – 8 grudnia 2019 (supergigant) Garmisch-Partenkirchen – 8 lutego 2020 (zjazd) Cortina d’Ampezzo – 24 stycznia 2010 (gigant) – 2. miejsce Aspen – 27 listopada 2010 (gigant) – 2. miejsce Sölden – 22 października 2011 (gigant) – 2. miejsce Kranjska Gora – 21 stycznia 2012 (gigant) – 3. miejsce Åre – 9 marca 2012 (gigant) – 3. miejsce Aspen – 24 listopada 2012 (gigant) – 3. miejsce Sankt Moritz – 9 grudnia 2012 (gigant) – 2. miejsce Sölden – 26 października 2013 (gigant) – 3. miejsce Are – 7 marca 2014 (gigant) – 2. miejsce Val d’Isère – 20 grudnia 2014 (zjazd) – 2. miejsce[2] Cortina d’Ampezzo – 16 stycznia 2015 (zjazd) – 3. miejsce Maribor – 21 lutego 2015 (gigant) – 2. miejsce Lienz – 28 grudnia 2015 (gigant) – 3. miejsce Cortina d’Ampezzo – 24 stycznia 2016 (supergigant) – 3. miejsce Ga-Pa – 6 lutego 2016 (zjazd) – 3. miejsce Ga-Pa – 7 lutego 2016 (supergigant) – 2. miejsce Jasná – 7 marca 2016 (gigant) – 2. miejsce Semmering – 28 grudnia 2016 (gigant) – 3. miejsce Ga-Pa – 21 stycznia 2017 (zjazd) – 3. miejsce Lake Louise – 2 grudnia 2017 (zjazd) – 2. miejsce Lienz – 29 grudnia 2017 (gigant) – 2. miejsce Lenzerheide – 27 stycznia 2018 (gigant) – 2. miejsce Ofterschwang – 9 marca 2018 (gigant) – 2. miejsce Åre – 15 marca 2018 (supergigant) – 2. miejsce Lake Louise – 2 grudnia 2018 (supergigant) – 3. miejsce Courchevel – 21 grudnia 2018 (gigant) – 2. miejsce Semmering – 28 grudnia 2018 (gigant) – 2. miejsce Szpindlerowy Młyn – 8 marca 2019 (gigant) – 2. miejsce Soldeu – 13 marca 2019 (zjazd) – 2. miejsceSeamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
