Styczeń
- źródło[86]
Ziemia jest o ponad pięć milionów kilometrów bliżej Słońca niż w lipcu. Wysokość naszej gwiazdy nad horyzontem rośnie od 14,8° do 20,5°. Dzień trwa od 7:46 na początku miesiąca do 15:34, a pod koniec od 7:18 do 16:22[87].
- 1 stycznia – koniunkcja Marsa 1,1′S z Neptunem (7:52)
- 2 stycznia:
- 3 stycznia:
- bliska koniunkcja Księżyca z Neptunem 0°23′S (4:55)
- koniunkcja Księżyca z Marsem 14′S (7:35)
- maksimum aktywności roju meteorów Kwadrantydów (około 15:00)
- 4 stycznia – Ziemia w peryhelium (0,98330945[88] au) (147,101 mln km od Słońca), (15:17)
- 5 stycznia – pierwsza kwadra Księżyca (20:47)
- 6 stycznia – koniunkcja Księżyca z Uranem 3°06′S (5:14)
- 8 stycznia – Merkury powraca do ruchu prostego w długości ekliptycznej (10:20)
- 9 stycznia – koniunkcja Merkurego 0°38′ z Saturnem (6:42)
- 10 stycznia – perygeum Księżyca, 363 244,5 km od Ziemi (7:01)
- 11 stycznia – maksymalna deklinacja Księżyca, δ = +18°56′ (10:30)
- 12 stycznia:
- pełnia Księżyca (12:34)
- maksymalna elongacja wschodnia Wenus, 47,1°E od Słońca (14:18)
- bliska koniunkcja Wenus 0°22′N z Neptunem (22:53)
- 15 stycznia – Księżyc w węźle wstępującym, λ = 153°37′ (11:46)
- 18 stycznia – opozycja planetoidy (4) Westa, 1,52 au od Ziemi (7:57)
- 19 stycznia:
- koniunkcja Księżyca 2°34′ z Jowiszem (8:26)
- maksymalna elongacja Merkurego, 24,1°W od Słońca (10:43)
- Słońce wkracza do gwiazdozbioru Koziorożca; λ = 299,7° (19:49)
- Słońce wstępuje w znak Wodnika, λ = 300° (22:24)
- ostatnia kwadra Księżyca (23:13)
- 22 stycznia – apogeum Księżyca, 404 921,1 km od Ziemi (1:14)
- 24 stycznia – koniunkcja Księżyca z Saturnem 3°36′N (11:37)
- 25 stycznia – maksymalna deklinacja Księżyca, δ = –18°54′ (13:02)
- 26 stycznia – koniunkcja Księżyca z Merkurym 3°43′N (00:57)
- 28 stycznia – nów Księżyca (1:07)
- 29 stycznia – Księżyc w węźle zstępującym, λ = 333°11′ (23:21)
- 30 stycznia – bliska koniunkcja Księżyca 11′S z Neptunem (12:16)
- 31 stycznia – koniunkcja Księżyca 3°53′z Wenus (18:35)
Luty
- źródło[86]
Dzień na początku miesiąca trwa od 7:17 do 16:23. Pod koniec miesiąca prawie dwie godziny dłużej; od 6:24 do 17:14. Wysokość Słońca w południe nad horyzontem rośnie od 20,8° do 30°. 11 lutego wieczorem od 23:35 do 12 lutego do godziny 3:54 potrwa półcieniowe zaćmienie Księżyca. Jego maksimum, kiedy cała tarcza Księżyca znajdzie się w półcieniu Ziemi, nastąpi 12 lutego o 1:45.
- 1 lutego – koniunkcja Księżyca 5,8°S z Marsem (3:51)
- 2 lutego:
- koniunkcja Księżyca 2,9°S z Uranem (11:29)
- zakrycie 4,5m n Piscis przez Księżyc (20:20 do 21:23)
- 4 lutego:
- pierwsza kwadra Księżyca (5:19)
- zakrycie 4,1m 5 Tauri przez Księżyc (19:35 do 20:30)
- 6 lutego:
- 7 lutego – maksymalna deklinacja Księżyca, δ = +18°52′ (19:39)
- 12 lutego:
- pełnia Księżyca (1:33)
- półcieniowe zaćmienie Księżyca (maksimum 1:45)
- 15 lutego – koniunkcja Księżyca 5,8°N z Jowiszem (17:53)
- 16 lutego – Słońce wkracza do gwiazdozbioru Wodnika, λ= 327,5° (6:05)
- 18 lutego:
- Słońce wstępuje w znak Ryb, λ = 330° (12:31)
- ostatnia kwadra Księżyca (20:33)
- apogeum Księżyca, 404 382,7 km od Ziemi (22:12)
- 20 lutego:
- 21 lutego:
- koniunkcja Księżyca, 2,9°N z Saturnem (0:36)
- maksymalna deklinacja Księżyca, δ = –18°51′ (21:53)
- 22 lutego – opozycja planetoidy (9) Metis, 1,31 au od Ziemi (3:59)
- 26 lutego:
- koniunkcja Księżyca 5,8°N z Merkurym (1:35)
- Księżyc w węźle zstępującym, λ = 333°10′ (7:28)
- obrączkowe zaćmienie Słońca (Saros 140), Ameryka Płd., Atlantyk płd., Afryka płd. w Polsce niewidoczne (maksimum 15:53). Cienka nitka zaćmienia obrączkowego przeszła na południe od równika. Zaćmienie rozpoczęło się w odległym południowo-wschodnim zakątku Oceanu Spokojnego przy brzegach południowego Chile. Wędrując dalej cień wylądował w Chile i przeszedł przez południową Argentynę. Po przebyciu Atlantyku wkroczył na zachodni brzeg Afryki w Angoli. Pas zaćmienia opuścił Ziemię tuż przed Lubumbashi w Demokratycznej Republice Konga[89].
- nów Księżyca (15:58)
- 27 lutego – bliska koniunkcja Marsa 34′S z Uranem (1:19)
Marzec
- źródło[90]
Słońce przetnie równik niebieski, rozpoczynając 20 marca o godzinie 11:28 wiosnę. Na początku miesiąca wschód Słońca następuje o 6:22, a zachód o 17:16. W ostatni dzień Słońce wschodzi o 6:13 i zachodzi o 19:09. Wysokość Słońca nad horyzontem rośnie od 30,3° do 42,1°. 26 marca wskazówki zegara przesuwamy z godziny drugiej na trzecią[91].
- 1 marca:
- 2 marca – Neptun w koniunkcji ze Słońcem (30,9415 au) (3:43)
- 3 marca:
- 4 marca:
- Wenus rozpoczyna ruch wsteczny w długości ekliptycznej (9:35)
- zakrycie 3,7m γ Tauri przez Księżyc (22:02 do 22:52)
- 5 marca – pierwsza kwadra Księżyca (12:32)
- 7 marca:
- maksymalna deklinacja Księżyca, δ = +18°52′ (1:49)
- koniunkcja górna Merkurego ze Słońcem (1,7°S) (5:46)
- 11 marca – Księżyc w węźle wstępującym, λ =153°09′ (5:17)
- 12 marca:
- 14 marca – koniunkcja Księżyca 2,3°N z Jowiszem (22:51)
- 18 marca – apogeum Księżyca, 404 651,9 km od Ziemi (18:24)
- 20 marca:
- Słońce wstępuje w znak Barana; λ = 0°; początek astronomicznej wiosny (11:29)
- koniunkcja Księżyca 3,4°N z Saturnem (11:37)
- ostatnia kwadra Księżyca (16:58)
- 21 marca – maksymalna deklinacja Księżyca, δ = -18°55′ (6:24)
- 25 marca:
- koniunkcja dolna Wenus ze Słońcem 8,3°N (11:17)
- Księżyc w węźle zstępującym, λ = 332°53′ (16:41)
- 26 marca:
- 27 marca – koniunkcja Księżyca 1,7°S z Wenus (21:58)
- 28 marca – nów Księżyca (4:57)
- 29 marca:
- koniunkcja Księżyca 3,4°S z Uranem (7:14)
- koniunkcja Księżyca 6,3°S z Merkurym (13:32)
- 30 marca:
- perygeum Księżyca, 363 856,0 km od Ziemi (14:34)
- koniunkcja Księżyca 5,3°S z Marsem.
Kwiecień
- źródło[90]
Na początku miesiąca Słońce wschodzi o 6:11 i zachodzi o godzinie 19:10. Pod koniec miesiąca godziny te przesuwają się do 5:08 i 20:00. Maksymalna wysokość Słońca nad horyzontem rośnie od 42,5° do 52,7°.
- 1 kwietnia – maksymalna elongacja Merkurego, 19,0°E od Słońca (12:17)
- 3 kwietnia:
- 6 kwietnia – Saturn rozpoczyna ruch wsteczny w długości ekliptycznej (6:55)
- 7 kwietnia:
- 10 kwietnia – Merkury rozpoczyna ruch wsteczny w długości ekliptycznej (0:50)
- 11 kwietnia:
- 14 kwietnia:
- zakrycie 3,9m γ Libris przez Księżyc (2:07 do 3:18)
- Uran w koniunkcji ze Słońcem (7:29)
- 15 kwietnia:
- Wenus powraca do ruchu prostego w długości ekliptycznej (11:52)
- apogeum Księżyca, 404 382,7 km od Ziemi (12:05)
- 16 kwietnia – koniunkcja Księżyca 3,2°N z Saturnem (20:25)
- 17 kwietnia – maksymalna deklinacja Księżyca, δ = -19°06′ (15:16)
- 18 kwietnia – Słońce wkracza do gwiazdozbioru Wodnika; λ = 28,7° (20:55)
- 19 kwietnia:
- 23 kwietnia:
- maksimum aktywności roju meteorów pi Puppidy (około 17:00)
- koniunkcja Księżyca 4,9°S z Wenus (23:34)
- 25 kwietnia:
- koniunkcja Księżyca 3,5°S z Uranem (20:03)
- koniunkcja Księżyca 4,3°S z Merkurym (22:29)
- 26 kwietnia
- 27 kwietnia – perygeum Księżyca, 368822,0 km od Ziemi (18:17)
- 28 kwietnia:
- koniunkcja Księżyca 5,7°S z Marsem (11:15)
- zakrycie 0,9m Aldebarana przez Księżyc (20:22 do 21:04)
- 30 kwietnia – maksymalna deklinacja Księżyca, δ = +19°11′ (15:34)
Maj
Na początku miesiąca dzień trwa od 5:06 do 20:02, a pod koniec miesiąca od 4;23 do 20:46. Maksymalna wysokość Słońca nad horyzontem rośnie z 53,0° do 59,6°. Pomiędzy 19 kwietnia a 28 maja przypada okres aktywności Eta Akwarydów. Bardzo szybkie meteory z długimi śladami związane są z kometą Halleya. W nocy z 5 na 6 maja, pod koniec we wschodniej stronie nieba możemy zaobserwować do około 60 przelotów w ciągu godziny, pozornie wybiegających z północnych rejonów gwiazdozbioru Wodnika.
Jak co roku żegnamy w tym miesiącu noc astronomiczną (okres w którym Słońce jest schowane co najmniej 18 stopni pod horyzontem). Od 17 maja do 25 lipca niebo nie będzie całkiem ciemne nawet w środku nocy.
- źródło[88][92]
Czerwiec
Początek lata 21 czerwca. Tego dnia w Warszawie o godzinie 12:38 Słońce wzniesie się na maksymalną wysokość 61,2°. Od tego dnia kolejne dni będą krótsze. 21 czerwca dzień trwa od 4:15 do 21:01, a 30 czerwca od 4:19 do 21:01 (zaledwie o cztery minuty krócej). Kolo 16 czerwca możemy obserwować maksimum roju Lirydów, wybiegających z gwiazdozbioru Lutni. Pod koniec miesiąca, maksimum roju 28 czerwca, możemy oglądać czerwcowe Bootydy wybiegające z Wolarza[93].
- źródło[88]
- 1 czerwca – pierwsza kwadra Księżyca (14:42)
- 3 czerwca:
- 4 czerwca – koniunkcja Księżyca 2°11′N z Jowiszem (03:43)
- 5 czerwca – zakrycie 4,7m 47 Virginis przez Księżyc (0:32 do 1:03)
- 9 czerwca:
- 10 czerwca – koniunkcja Księżyca 3°04′N z Saturnem (03:18)
- 11 czerwca maksymalna deklinacja Księżyca, δ = -19°26′ (5:40)
- 15 czerwca:
- 16 czerwca:
- 17 czerwca:
- 21 czerwca:
- koniunkcja Księżyca 2°17′ z Wenus (00:24)
- Słońce wstępuje w znak Raka; λ = 90° (06:24), początek astronomicznego lata
- koniunkcja górna Merkurego ze Słońcem 1,1°N (13:54)
- Słońce wkracza do gwiazdozbioru Bliźniąt; λ = 90,1° (15:52)
- 22 czerwca – zakrycie Aldebarana przez Księżyc (18:00)
- 23 czerwca – perygeum Księżyca, 357 942,9 km od Ziemi (12:52)
- 24 czerwca:
- nów Księżyca (04:31)
- koniunkcja Księżyca 5,3°S z Merkurym (10:12)
- maksymalna deklinacja Księżyca, δ = +19°26′ (13:09)
- koniunkcja Księżyca 4,4°S z Marsem (21:08)
- 27 czerwca:
- 28 czerwca – bliska koniunkcja Merkurego z Marsem (21:50)
- 30 czerwca – opozycja planetoidy (10) Hygiea 1,83 au od Ziemi (13;51)
Lipiec
Na początku miesiąca Słońce wschodzi o 4:19 i zachodzi o 21:01. Natomiast pod koniec miesiąca świeci od 4:56 do 20:29. Maksymalna wysokość Słońca nad horyzontem wynosi na początku miesiąca 60,8°, by z końcem miesiąca zmaleć do 55,9 stopnia. Odległość od Słońca jest większa o ponad 5 milionów kilometrów niż w styczniu. Najobfitszy rój meteorów, południowe delta Akwrydy, najlepiej widoczny pod koniec miesiąca[94].
- źródło[88][95]
- 1 lipca:
- 2 lipca – opozycja planetoidy (3) Juno, 2,10 au od Ziemi (4:03)
- 3 lipca – Ziemia w aphelium 1,01667561 au (152,093 mln km od Słońca) (22:10)
- 6 lipca – apogeum Księżyca 405 940,6 km od Ziemi (06:28)
- 7 lipca – koniunkcja Księżyca 3°14′N z Saturnem (05:33)
- 8 lipca – maksymalna deklinacja Księżyca, δ = –19°26′ (12:49)
- 9 lipca – pełnia Księżyca (06:07)
- 12 lipca – Księżyc w węźle zstępującym, λ = 324°14′ (7:17)
- 13 lipca – bliska koniunkcja Księżyca 50′S z Neptunem (20:26)
- 16 lipca – ostatnia kwadra Księżyca (21:26)
- 17 lipca – koniunkcja Księżyca 4,1°S z Uranem (4:18)
- 20 lipca:
- 21 lipca – perygeum Księżyca 361 242,3 km od Ziemi (19:12)
- 22 lipca – Słońce wstępuje w znak Lwa 120° (17:15)
- 23 lipca:
- nów Księżyca (11:46)
- koniunkcja Księżyca w nowiu 3,1°N z Marsem (13:41)
- 25 lipca:
- Księżyc w węźle wstępującym, λ = 144°02′ (2:47)
- zakrycie brzegowe Merkurego 0°51′ (11:21)
- 27 lipca – koniunkcja górna Marsa ze Słońcem 2,6554 au (1,1°N) (02:57)
- 29 lipca – koniunkcja Księżyca 2°28′ z Jowiszem (00:34)
- 30 lipca:
Sierpień
Dzień na początku miesiąca trwa od 4:57 do 20:27, a pod koniec miesiąca zaczyna się o 5:46 i kończy o 19:26. Maksymalna wysokość Słońca nad horyzontem zmniejsza się z 55,7° do 46,3°[96].
- źródło[88][95]
- 2 sierpnia – apogeum Księżyca 405 031,7 km od Ziemi (19:55)
- 3 sierpnia:
- 4 sierpnia – maksymalna deklinacja Księżyca, δ = –19°24′ (20:15)
- 7 sierpnia:
- 8 sierpnia – Księżyc w węźle zstępującym, λ = 323°56′ (12:55)
- 10 sierpnia:
- 12 sierpnia/13 sierpnia – maksimum roju Perseidy (–)
- 13 sierpnia:
- Merkury rozpoczyna ruch wsteczny w długości ekliptycznej (2:35)
- koniunkcja Księżyca 4,2°S z Uranem (10:00)
- 15 sierpnia – ostatnia kwadra Księżyca (3:15)
- 16 sierpnia – dzienne zakrycie Aldebarana przez Księżyc (9:11 do 10:06)
- 18 sierpnia:
- maksymalna deklinacja Księżyca, δ = +19°23′ (8:50)
- perygeum Księżyca 366 127,4 km od Ziemi (15:19)
- 19 sierpnia – koniunkcja Księżyca 2°15′S z Wenus (6:04)
- 21 sierpnia:
- całkowite zaćmienie Słońca (Saros 145) 1,031, Pacyfik płn., Ameryka Płn., Atlantyk śr. – niewidoczne w Polsce. Zaćmienie należy do tego samego Sarosu, co zaćmienie z 11 sierpnia 1999 roku biegnące przez niemal całą Europę. Tym razem przesunięty na zachód pas zaćmienia przetnie Stany Zjednoczone. Cień padnie po raz pierwszy na Ziemię nie na lądzie, lecz na północnym Pacyfiku, w połowie drogi między Aleutami i Hawajami[89].
- koniunkcja Księżyca 1°31′S z Marsem (5:54)
- Księżyc w węźle wstępującym, λ = 143°59′ (12:34)
- nów Księżyca (20:30)
- 22 sierpnia – koniunkcja Księżyca 5,9°N z Merkurym (11:40)
- 23 sierpnia – Słońce wstępuje w znak Panny; λ = 150° (00:20)
- 25 sierpnia:
- Saturn rozpoczyna ruch wsteczny w długości ekliptycznej (13:50)
- koniunkcja Księżyca 3°18′N z Jowiszem (17:30)
- 27 sierpnia – koniunkcja dolna Merkurego ze Słońcem 4,2°S (3:55)
- 29 sierpnia – pierwsza kwadra Księżyca (10:13)
- 30 sierpnia:
- apogeum Księżyca 404 315,1 km od Ziemi (13:25)
- koniunkcja Księżyca 3°32′ z Saturnem (16:31)
Wrzesień
Na początku miesiąca Słońce wschodzi o 5:48 i zachodzi o 19:23, a pod koniec miesiąca wschodzi o 6:36 i zachodzi o 18:16. Maksymalna wysokość Słońca nad horyzontem maleje z 45,9° do 34,8°[97].
- źródło[88][98]
- 1 września – maksymalna deklinacja Księżyca, δ = −19°24′ (4:03)
- 3 września – koniunkcja Merkurego 3°25′S z Marsem (11:37)
- 4 września – Księżyc w węźle zstępującym, λ = −323°59′ (20:40)
- 5 września:
- opozycja Neptuna 7,8m, 28,939 au od Ziemi (7:27)
- Merkury powraca do ruchu prostego w długości ekliptycznej (13:05)
- 6 września:
- bliska koniunkcja Księżyca 44′S z Neptunem (7:06)
- pełnia Księżyca (09:03)
- 9 września – koniunkcja Księżyca 4,1°S z Uranem (14:54)
- 12 września – Merkury w maksymalnej elongacji zachodniej 17°56′W (12:16)
- 13 września:
- 14 września – maksymalna deklinacja księżyca, δ = +19°26′ (15:02)
- 15 września – sonda kosmiczna Cassini-Huygens uległa zniszczeniu po wejściu w atmosferę Saturna
- 16 września:
- Słońce wkracza do gwiazdozbioru Panny, λ =173,9° (20:56)
- bardzo bliska koniunkcja Merkurego 0°03°N z Marsem (21:01)
- 17 września – Księżyc w węźle wstępującym, λ = 143°47 (20:29)
- 18 września:
- bliska koniunkcja Księżyca 0°32′S z Wenus (02:33)
- bardzo bliska koniunkcja Księżyca 0°08′N z Marsem (21:47)
- 19 września – bardzo bliska koniunkcja Księżyca 0°02′S z Merkurym (01:19)
- 20 września – nów Księżyca (7:30)
- 22 września:
- koniunkcja Księżyca 3°32′N z Jowiszem (12:26)
- Słońce wstępuje w znak Wagi, λ = 180° (22:02) – początek astronomicznej jesieni
- 27 września:
- koniunkcja Księżyca 3°28′N z Saturnem (2:15)
- apogeum Księżyca 404354,2 km od Ziemi (8:50)
- 28 września:
- pierwsza kwadra Księżyca (4:54)
- maksymalna deklinacja Księżyca, δ = −19°38′ (12:07)
Październik
- źródło[88][98]
- 2 października – Księżyc w węźle zstępującym,λ = 323°10′ (4:04)
- 3 października – bliska koniunkcja Księżyca 43′S z Neptunem (14:44)
- 5 października:
- Ziemia w średniej odległości od Słońca, 1,000 au (5:08)
- bliska koniunkcja Wenus 0°12′N z Marsem (18:52)
- pełnia Księżyca (20:40)
- 6 października – koniunkcja Księżyca 4,0°S z Uranem (20:58)
- 9 października:
- 11 października – maksymalna deklinacja Księżyca, δ = +19°37′ (20:23)
- 12 października –ostatnia kwadra Księżyca (14:25)
- 15 października – Księżyc w węźle wstępującym, λ = 142°21′ (0:11)
- 17 października – koniunkcja Księżyca 1°42′N z Marsem (13:26)
- 18 października:
- koniunkcja Księżyca 1°52′N z Wenus (3:56)
- bliska koniunkcja Merkurego 0°56′S z Jowiszem (10:53)
- 19 października:
- 20 października:
- koniunkcja Księżyca 3,7°N z Jowiszem (7:40)
- koniunkcja Księżyca 5,0°N z Merkurym (13:22)
- 21 października – maksimum roju Orionidy (–)
- 23 października – Słońce wstępuje w znak Skorpiona, λ = 210° (7:27)
- 24 października – koniunkcja Księżyca 3°15′N z Saturnem (13:54)
- 25 października:
- apogeum Księżyca 405 160,9 km od Ziemi (4:26)
- maksymalna deklinacja Księżyca, δ = −19°44′ (20:14)
- 26 października – koniunkcja górna Jowisza ze Słońcem 6,435 au (20:09)
- 28 października:
- 29 października:
- 30 października – bliska koniunkcja księżyca 50′S z Neptunem (22:31)
- 31 października:
Listopad
- źródło[88]
- 3 listopada:
- 4 listopada – pełnia Księżyca (06:23)
- 6 listopada:
- 8 listopada – maksymalna deklinacja Księżyca, δ = +19°50′ (2:28)
- 10 listopada:
- 12 listopada – maksymalna aktywność roju meteorów Północnych Taurydów (–)
- 13 listopada – bliska koniunkcja Wenus 0°16′N z Jowiszem (9:15)
- 15 listopada – koniunkcja Księżyca 4,0°S z Marsem (4:08)
- 17 listopada:
- koniunkcja Księżyca 4,0°S z Jowiszem (1:01)
- koniunkcja Księżyca 4,0°S z Wenus (9:16)
- maksimum aktywności roju meteorów Leonidów (~17:30)
- 18 listopada – nów Księżyca (12:42)
- 20 listopada – koniunkcja Księżyca 4,0°S z Merkurym (11:36)
- 21 listopada:
- koniunkcja Księżyca 4,0°S z Saturnem (1:26)
- apogeum Księżyca 406 138,2 km od Ziemi (19:53)
- 22 listopada:
- maksymalna deklinacja Księżyca, δ = -19°57′
- Słońce wstępuje w znak Strzelca; λ = 240° (4:05)
- Neptun powraca do ruchu wstecznego w długości ekliptycznej (14:20)
- 23 listopada – Słońce wkracza do gwiazdozbioru Skorpiona; λ = 241,0° (10:39)
- 24 listopada – Merkury w maksymalnej elongacji wschodniej 21°59′ (1:26)
- 25 listopada – Księżyc w węźle zstępującym, λ = 317°43′ (9:22)
- 26 listopada – pierwsza kwadra Księżyca (18:03)
- 27 listopada – koniunkcja Księżyca 4,0°S z Neptunem (7:08)
- 28 listopada – koniunkcja Merkurego 3°01′S z Saturnem (7:58)
- 29 listopada – Słońce wkracza do gwiazdozbioru Wężownika; λ = 344,8° (22:59)
- 30 listopada – koniunkcja Księżyca 4,0°S z Uranem (13:15)
Grudzień
- źródło[88]
- 1 grudnia – opozycja planetoidy (349) Dembowska, 1,9 au od Ziemi (–)
- 3 grudnia:
- pełnia Księżyca (tzw. Superpełnia) (6:47)
- Merkury rozpoczyna ruch wsteczny w długości ekliptycznej (8:10)
- 4 grudnia – perygeum Księżyca 357 498,0 km od Ziemi (9:46)
- 5 grudnia – maksymalna deklinacja Księżyca, δ = +20°01′ (12:42)
- 6 grudnia – koniunkcja Merkurego 1°20′S z Saturnem (13:05)
- 8 grudnia:
- 10 grudnia – ostatnia kwadra Księżyca (8:51)
- 13 grudnia:
- koniunkcja dolna Merkurego (00:42)
- koniunkcja Księżyca 3°57′S z Marsem (20:22)
- 14 grudnia:
- 15 grudnia – koniunkcja Merkurego 2°12′S z Wenus (15:08)
- 17 grudnia:
- opozycja planetoidy (20) Massalia, 1,1 au od Ziemi (–)
- koniunkcja Księżyca 4,0°S z Merkurym (9:56)
- koniunkcja Księżyca 4,0°S z Wenus (19:33)
- 18 grudnia:
- 19 grudnia:
- apogeum Księżyca 406 609,4 km od Ziemi (2:26)
- maksymalna deklinacja Księżyca, δ = -20°04′ (10;32)
- 21 grudnia:
- Słońce wstępuje w znak Koziorożca; λ = 270° – początek astronomicznej zimy (17:28)
- koniunkcja górna Saturna ze Słońcem (0,9°N), 11,0482 au (22:08)
- 22 grudnia:
- Księżyc w węźle zstępującym, λ = 315°24′ (11:05)
- maksimum aktywności roju meteorów Ursydy (~16:00)
- opozycja planetoidy (31) Euphrosyne, 1,6 au od Ziemi (–)
- 23 grudnia – Merkury powraca do ruchu wstecznego w długości ekliptycznej (2:25)
- 24 grudnia – koniunkcja Księżyca 4,0°S z Neptunem (14:42)
- 25 grudnia – bliska koniunkcja Wenus 1,1°S z Saturnem (18:54)
- 26 grudnia – pierwsza kwadra Księżyca (10:20)
- 27 grudnia – koniunkcja Księżyca 4,0°S z Uranem (21:56)
- 31 grudnia – zakrycie Aldebarana (α Tau) przez Księżyc (2:22 do 3:11)