Ulica Zagórna w Warszawie
ulica w Warszawie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica w Warszawie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Zagórna – ulica w śródmieściu Warszawy biegnąca od ulicy Solec (z którą się nie krzyżuje) do ulicy Czerniakowskiej.
Solec | |||||||||||||||||||
Ulica Zagórna przy Czerniakowskiej | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||||||||||||||||
52°13′36,4″N 21°02′28,4″E |
Nazwa, nadana w 1919, ma charakter topograficzny i nawiązuje do jej sąsiedztwa z ulicą Górną (obecnie Górnośląska)[1].
Niegdyś w miejscu ulicy mieściły się duże składy drewna spławianego Wisłą[2]. Ulica została przebita po I wojnie światowej i w latach 1935–1939 była intensywnie zabudowywana.
W latach 1929–1945 u wylotu ulicy, na terenie Klubu Sportowego Pracowników Miejskich „Syrena” (ul. Solec 8), znajdował się pomnik Syreny[3].
1 sierpnia 1944 przed godziną „W” patrolujący okolicę Niemcy zatrzymali przejeżdżający ul. Czerniakowską tramwaj, wyciągnęli z niego dwóch młodych Polaków, który następnie rozstrzelali przy ogrodzeniu Szkoły Powszechnej nr 29[4].
W czasie powstania warszawskiego w rejonie ulic Zagórnej i Idźkowskiego toczyły się ciężkie walki[5][6]. W budynkach przy ulicy kwaterował batalion „Parasol”[7]. W pobliżu skrzyżowania ulic Solec i Zagórnej znajdował się właz do kanału, którym 19 września 1944 roku ewakuowało się na Mokotów ok. 200 powstańców ze zgrupowania „Radosław”[8] (wyszli nad ranem 20 września włazem przy ul. Wiktorskiej[9]). To wydarzenie upamiętnia tablica MSI umieszczona na budynku nr 2/4 (od strony Wisłostrady)[10]. W 1945 w kanale znajdującym się pod ulicą znaleziono zwłoki 8 osób, które zginęły tam w 1944[11].
W czasie wojny ocalała część przedwojennej zabudowy po parzystej stronie ulicy (nr 10, 12, 12A i 16)[12] oraz dom im. Wojciecha Sawickiego (nr 9, obecnie nr 3)[13].
We wrześniu 1973 pod nr 1 otwarto hotel „Solec”, wzniesiony w rekordowym czasie 9 miesięcy według zaadaptowanego przez Zygmunta Stępińskiego projektu szwedzkich architektów przez firmę Skånska Cementgjuteriet[14][15]. Obiekt powstał jako hotel dla szwedzkich budowniczych hotelu Forum[16]. Po ukończeniu jego budowy obiekt zaadaptowano do obsługi ruchu turystycznego przez „Orbis”. Wraz z budową hotelu przebudowano ulicę, jej zmieniono oświetlenie, a w 1974 przeprowadzono remont wszystkich przedwojennych kamienic[15].
W 2006 zburzono hotel Solec, a w jego miejscu powstał sześciopiętrowy Hotel Etap przemianowany później na hotel Ibis Budget Warszawa Centrum[17]. W 2018 między hotelem Ibis Budget a domem im. Wojciecha Sawickiego powstał budynek hotelu Ibis Styles Warszawa Centrum[18].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.