Wisłostrada

Długość	ok. 22 km
Dzielnice	Wilanów,; Mokotów,; Śródmieście,; Żoliborz,; Bielany
	Mapa
	; Przebieg Wisłostrady w Warszawie
	Zdjęcie
	; Wisłostrada (ul. Wybrzeże Gdańskie) widziana z wiaduktu mostu Śląsko-Dąbrowskiego
Przebieg trasy
Legenda
w użyciu
724
724	ulica Przyczółkowa
724	ul. Łukasza Drewny
724	ulica Przyczółkowa
724	ul. Wiertnicza
724	ul. Powsińska
724	ulica Czerniakowska
	ulica Czerniakowska
	ulica Solec
	ulica Wioślarska
	ulica Wybrzeże Kościuszkowskie
	ulica Wybrzeże Gdańskie
	ulica Wybrzeże Gdyńskie
7E77	ulica Wybrzeże Gdyńskie
7E77	ul. Pułkowa
7E77	Łomianki, Płońsk, Gdańsk
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wisłostrada – trasa szybkiego ruchu wzdłuż lewego brzegu Wisły w Warszawie^[1].

Szybkie fakty Długość, Dzielnice ...

Zamknij

Trasa, w którą włączono istniejące ulice, powstała w latach 1972–1975^[1]. Biegnie od ul. Pułkowej na północy do ul. Przyczółkowej na południu^[1].

Remove ads

Decyzja o budowie trasy przyspieszonego ruchu wspólnym wysiłkiem mieszkańców miasta dla uczczenia 30-lecia Polski Ludowej zapadła w 1972 na plenarnych obradach Stołecznego Komitetu Frontu Jedności Narodu (SKFJN)^[2]. W budowie w czynie społecznym wzięło udział tysiące mieszkańców Warszawy^[3] oraz ochotnicy spoza stolicy^[1]. Organizatorem czynów społecznych był SKFJN^[1].

Wisłostrada została poprowadzona wzdłuż lewego brzegu Wisły, pozwalając na bezkolizyjny przejazd przez miasto z ominięciem śródmieścia^[4] i odciążając od ruchu tranzytowego m.in. ciąg ulic Puławskiej, Marszałkowskiej i Andersa^[5]. Projekt jej północnego i środkowego odcinka (od ul. Pułkowej do ul. Szwoleżerów, wraz z węzłami i estakadami) powstał w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego „Stolica”^[6]. Na odcinku sąsiadującym z Laskiem Bielańskim w celu ochrony środowiska Wisłostradę poprowadzono na estakadach o długości ok. 850 metrów^[6]. Odcinek południowy z ulicami Czerniakowską, Powsińską i Wiertniczą nie wymagał tak dużej ingerencji projektantów^[6].

W związku z budową trasy w 1973 roku zlikwidowano linie tramwajowe do Wilanowa oraz do Młocin, choć projekt trasy uwzględniał rezerwę terenu pod torowisko tramwajowe. 1 września 1973 roku zamknięto linię tramwajową wzdłuż Pułkowej od skrzyżowania z ulicą Pstrowskiego^[a] do pętli Młociny^[7], 16 września linię wzdłuż ulicy Powsińskiej od pętli Sadyba do pętli Wilanów^[8], zaś 11 listopada odcinek linii wzdłuż ulic Czerniakowskiej i Powsińskiej od skrzyżowania z ulicą Gagarina do pętli Sadyba^[9]^[10].

Wisłostradę otwierano etapami^[11]. Większa część trasy (16 km)^[12] została oddana do użytku 19 lipca 1974 roku^[13], natomiast północny odcinek ukończono w grudniu 1975^[12]. Łącznie Wisłostrada ma ok. 22 km długości^[1]^[14]. Ma dwie jednokierunkowe jezdnie o dwóch lub trzech pasach ruchu^[1]. Trasa przecina się bezkolizyjnie za pomocą wielopoziomowych skrzyżowań i węzłów m.in. z ulicami Pułkową, Gwiaździstą i Krasińskiego^[14], jednak jest także wiele skrzyżowań z sygnalizacją świetlną, m.in. w okolicy mostu Poniatowskiego i pod mostem Śląsko-Dąbrowskim oraz w ciągu ulicy Czerniakowskiej. Od węzła komunikacyjnego z Trasą Łazienkowską Wisłostrada zaczyna oddalać się od brzegu Wisły^[6].

Zgodnie z planami trasa miała stwarzać warunki do szybkiego (do 90 km/godz.) przejazdu przez miasto^[1] z szybkością projektowaną w części północnej rzędu 100 km/godz.^[14] Ocenia się, że Wisłostrada skutecznie pełniła rolę trasy szybkiego ruchu do początku lat 90. XX wieku^[5].

Wisłostrada przebiega w pobliżu wszystkich warszawskich mostów (z wyjątkiem Siekierkowskiego i Anny Jagiellonki (Południowego), gdyż tam trasa biegnie w pewnej odległości od Wisły). Pod mostem Świętokrzyskim przebiega w jednym z najdłuższych tuneli drogowych w Polsce.

Osobny artykuł: Tunel Wisłostrady.

Wzdłuż Wisłostrady znajdują się ścieżki rowerowe (nie na całej długości), częściowo przebiegają one przy samym brzegu Wisły.

W latach 90. w całości leżała w ciągu ówczesnej drogi krajowej nr 724^[15]. Obecnie na odcinku od węzła z Trasą Siekierkowską do granicy miasta stanowi część drogi wojewódzkiej nr 724. Z kolei od węzła z Trasą Armii Krajowej do granicy z Łomiankami biegną nią droga krajowa nr 7 i trasa europejska E77.

W 2020 roku pod Wisłostradą rozpoczęła się budowa 9,5-kilometrowego kolektora wiślanego^[16] do magazynowania nadmiaru ścieków oraz wód opadowych, spływających z terenu lewobrzeżnej Warszawy w czasie intensywnych opadów deszczu^[17]. Kolektor zaczyna się przy tunelu Wisłostrady i kończy przy moście Marii Skłodowskiej-Curie (Północnym)^[16].

Ulice wchodzące w skład Wisłostrady^[5]

Pułkowa,
Wybrzeże Gdyńskie,
Wybrzeże Gdańskie,
Wybrzeże Kościuszkowskie,
Wioślarska,
Solec (część południowa),
Czerniakowska,
Powsińska,
Wiertnicza,
Przyczółkowa.

Remove ads

Kamień upamiętniający oddanie Wisłostrady do użytku 22 lipca 1974 na ul. Wybrzeże Gdańskie (róg ul. Boleść)^[18]

[a]
Ulicy Wincentego Pstrowskiego nadano w 2006 roku nazwę ulica Zgrupowania Armii Krajowej „Kampinos”.

[1]
Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 746.
[2]
Krystyna Krzyżakowa: Warszawskie osiągnięcia, [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 146. ISBN 83-03-01684-9.
[3]
Kronika wydarzeń w Warszawie 1 I–31 III 1973. „Kronika Warszawy”. 3 (15), s. 141, 1973.
[4]
Krystyna Krzyżakowa: Warszawskie osiągnięcia, [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 146–147. ISBN 83-03-01684-9.
[5]
Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 961. ISBN 83-01-08836-2.
[6]
Krystyna Krzyżakowa: Warszawskie osiągnięcia, [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 147. ISBN 83-03-01684-9.
[7]
Linia tramwajowa zwykła 28. Trasbus.com – Historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [dostęp 2023-04-11]. (pol.).
[8]
Linia tramwajowa zwykła 14. Trasbus.com – Historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [dostęp 2023-04-11]. (pol.).
[9]
Danuta Zawierucha. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VII-30 IX 1973. „Kronika Warszawy”. s. 151.
[10]
Warszawskie tramwaje elektryczne 1908−1998. Tom II. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1998, s. 51. ISBN 83-907574-00.
[11]
Danuta Zawierucha. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VII-30 IX 1973. „Kronika Warszawy”. s. 137, 151.
[12]
Krzysztof Jabłoński i in.: Warszawa: portret miasta. Warszawa: Arkady, 1984, s. strony nienumerowane (Kronika odbudowy, budowy i rozbudowy 1945−1982). ISBN 83-213-2993-4.
[13]
Dobrosław Kobielski, Józef Zięba: Kronika lat 1944–1986, [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 40. ISBN 83-03-01684-9.
[14]
Działalność projektowa B.P.B.K. „Stolica” w latach 1953–1973. Warszawa: Wydawnictwo „Prasa ZSL”, 1973, s. 30.
[15]
Warszawa: atlas aglomeracji 1:20 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1996. ISBN 83-7000-086-X.
[16]
Jarosław Osowski. 33 metry pod ziemią. „Gazeta Stołeczna”, s. 10, 25 sierpnia 2023.
[17]
Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Warszawie wybuduje ponad 9-kilometrowy kolektor wzdłuż Wisły. [w:] Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie S.A. [on-line]. 8 stycznia 2020. [dostęp 2023-12-29].
[18]
Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w. Warszawa: Argraf, 2004, s. 348. ISBN 83-912463-4-5.

Remove ads

[7] [a]
Ulicy Wincentego Pstrowskiego nadano w 2006 roku nazwę ulica Zgrupowania Armii Krajowej „Kampinos”.

[Encyklopedia1975-1] [1]
Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 746.

[2] [2]
Krystyna Krzyżakowa: Warszawskie osiągnięcia, [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 146. ISBN 83-03-01684-9.

[3] [3]
Kronika wydarzeń w Warszawie 1 I–31 III 1973. „Kronika Warszawy”. 3 (15), s. 141, 1973.

[4] [4]
Krystyna Krzyżakowa: Warszawskie osiągnięcia, [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 146–147. ISBN 83-03-01684-9.

[Encyklopedia1994-5] [5]
Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 961. ISBN 83-01-08836-2.

[Krzyżakowa147-6] [6]
Krystyna Krzyżakowa: Warszawskie osiągnięcia, [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 147. ISBN 83-03-01684-9.

[8] [7]
Linia tramwajowa zwykła 28. Trasbus.com – Historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [dostęp 2023-04-11]. (pol.).

[9] [8]
Linia tramwajowa zwykła 14. Trasbus.com – Historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [dostęp 2023-04-11]. (pol.).

[10] [9]
Danuta Zawierucha. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VII-30 IX 1973. „Kronika Warszawy”. s. 151.

[11] [10]
Warszawskie tramwaje elektryczne 1908−1998. Tom II. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1998, s. 51. ISBN 83-907574-00.

[12] [11]
Danuta Zawierucha. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VII-30 IX 1973. „Kronika Warszawy”. s. 137, 151.

[Jabłoński-13] [12]
Krzysztof Jabłoński i in.: Warszawa: portret miasta. Warszawa: Arkady, 1984, s. strony nienumerowane (Kronika odbudowy, budowy i rozbudowy 1945−1982). ISBN 83-213-2993-4.

[14] [13]
Dobrosław Kobielski, Józef Zięba: Kronika lat 1944–1986, [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 40. ISBN 83-03-01684-9.

[BPBK-15] [14]
Działalność projektowa B.P.B.K. „Stolica” w latach 1953–1973. Warszawa: Wydawnictwo „Prasa ZSL”, 1973, s. 30.

[16] [15]
Warszawa: atlas aglomeracji 1:20 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1996. ISBN 83-7000-086-X.

[Osowski10-17] [16]
Jarosław Osowski. 33 metry pod ziemią. „Gazeta Stołeczna”, s. 10, 25 sierpnia 2023.

[18] [17]
Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Warszawie wybuduje ponad 9-kilometrowy kolektor wzdłuż Wisły. [w:] Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie S.A. [on-line]. 8 stycznia 2020. [dostęp 2023-12-29].

[19] [18]
Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w. Warszawa: Argraf, 2004, s. 348. ISBN 83-912463-4-5.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[a]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

Wisłostrada

Ulice wchodzące w skład Wisłostrady^[5]

Wikiwand in your browser!

Wisłostrada

Ulice wchodzące w skład Wisłostrady^[5]

Wikiwand in your browser!

Opis

Upamiętnienie

Uwagi

Przypisy

Ulice wchodzące w skład Wisłostrady[5]

Ulice wchodzące w skład Wisłostrady[5]

Opis

Upamiętnienie

Uwagi

Przypisy

Ulice wchodzące w skład Wisłostrady^[5]

Ulice wchodzące w skład Wisłostrady^[5]