Ulica Wojciecha Oczki w Warszawie

Ulica Wojciecha Oczki – ulica w warszawskiej dzielnicy Ochota, biegnąca od ul. Chałubińskiego do ul. Lindleya.

Ulica Wojciecha Oczki w Warszawie

Ochota, Filtry
Widok na ul. Oczki w kierunku wschodnim
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Długość	470 m
Przebieg
0 m ul. Chałubińskiego 420 m ul. W.H. Lindleya 470 m ul. Koszykowa
Położenie na mapie Warszawy Ulica Wojciecha Oczki w Warszawie
Położenie na mapie Polski Ulica Wojciecha Oczki w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Ulica Wojciecha Oczki w Warszawie
52°13′27,4″N 21°00′02,8″E

Historia

Ulica została wytyczona 1865 jako przedłużenie na zachód ulicy Wspólnej^[1]. Obecna nazwa została nadana w 1921^[2].

Pierwsza zabudowę stanowiły zlokalizowane w rejonie ulic: Wspólnej, Koszykowej i Chałubińskiego drewniane zabudowania rosyjskich koszar artylerii, później zastąpione obiektami murowanymi^[1]. W latach 1897–1901 po północnej stronie ulicy, na terenie dawnego folwarku świętokrzyskiego, wybudowano kompleks Szpitala Dzieciątka Jezus^[3]. W pawilonie przy ulicy umieszczono szpitalną elektrownię, kuchnię, pralnię oraz magazyny żywności^[4]. W latach 1900–1902 na rogu ulic Oczki i obecnej Lindeya (wtedy ul. Żelaznej) wzniesiono dla potrzeb szpitala cerkiew Matki Boskiej Nieustającej Pomocy^[5].

W latach 1899–1901 u zbiegu z ul. Chałubińskiego wybudowano gmach Collegium Anatomicum według projektu Antoniego Jabłońskiego-Jasieńczyka^[6]. Budynek otrzymał neobarokowy kostium i obfity wystrój rzeźbiarski^[7].

Pomiędzy 1921 a 1925 Tadeusz Zieliński rozbudował w stylu neoklasycystycznym pawilon rosyjskich koszar kawalerii z przeznaczeniem na Gmach Medycyny Sądowej (nr 1)^[8]. W latach 1937–1938 pod nr 5 wybudowano gmach Ambulatorium, późniejszy Dom Medyka, zaprojektowany przez Stanisława Odyńca-Dobrowolskiego, będący przykładem skrajnego funkcjonalizmu^[9].

W latach 1930–1932 na południowym narożniku ulic Oczki i Chałubińskiego wzniesiono funkcjonalistyczny gmach Dowództwa Korpusu Ochrony Pogranicza^[7].

Zabudowa ulicy ucierpiała w trakcie radzieckich nalotów w 1942 i 1943^[7]. Po upadku powstania warszawskiego Niemcy wysadzili narożny segment Collegium Anatomicum, szpitalny pawilon kotłowni i maszynowni oraz podpalili Gmach Medycyny Sądowej^[7].

Ważniejsze obiekty

• Collegium Anatomicum Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
• Gmach Medycyny Sądowej
• Służba Kontrywiadu Wojskowego
• Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus