Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Telstar 1 – pierwszy aktywny satelita telekomunikacyjny i pierwszy satelita zaprojektowany od podstaw do transmisji połączeń telefonicznych i przesyłu danych (obrazów telewizyjnych, sygnału telegraficznego i radiowego). Był to także pierwszy prywatny satelita. Telstar 1 dokonał pierwszej na świecie transmisji ruchomego obrazu telewizyjnego „na żywo”.
 | |
| Inne nazwy |
1962 Alpha Epsilon 1, S00340 |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1962-029A |
| Państwo | |
| Zaangażowani | |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
952 km[1] |
| Apogeum |
5632 km |
| Okres obiegu |
157,7 min |
| Nachylenie |
44,8° |
| Mimośród |
0,24186 |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
10 lipca 1962 08:35:05 UTC |
| Koniec misji |
21 lutego 1963 |
| Wymiary | |
| Kształt |
kulisty |
| Wymiary |
śr. 880 mm |
| Masa całkowita |
77 kg[2] |
Statek pozostaje na orbicie, której żywotność szacuje się na 10 000 lat.
W 1960 firma AT&T rozpoczęła prace nad satelitarnym systemem telekomunikacyjnym „Telstar”. W tym celu zawiązała porozumienie z Bell Telephone Laboratories, NASA, brytyjską General Post Office (obecnie British Telecom) i francuską Post, Telegraph & Telephone Office (obecnie Orange).
Satelita został zbudowany w zakładach Bell Telephone Laboratories. Jego wymiary zostały ograniczone przez możliwości rakiety Thor Delta, która miała go wynieść na orbitę. Satelita na orbicie był stabilizowany obrotowo i dlatego ogniwa słoneczne umieszczono na jego całej powierzchni zewnętrznej. Wytwarzały one ok. 14 W energii elektrycznej.
Główna naziemna stacja odbiorcza znajdowała się w Goonhilly Downs, w Anglii, i należała do BBC, która to jeszcze w 1965 roku zapewniała transmisje z Europy do amerykańskich sieci telewizyjnych.
Zakłady Bella zbudowały także stację naziemną Andover Earth Station, w Andover. Kontrakt z NASA zakładał, że NASA będzie wypłacała Bellowi 3 miliony USD za każdy start satelity, z którym stacja miała się łączyć, niezależnie od powodzenia startu.
Wyniesiony został na orbitę przez NASA z Przylądka Canaveral 10 lipca 1962. Osiągnięta orbita pozwalała na transmisję transatlantycką tylko przez 20 minut w czasie każdego okrążenia Ziemi. Wysłanie jednego pakietu telemetrii zajmowało ok. 1 minutę.
Prędkość obrotu statku zmieniała się zgodnie ze wzorem:
gdzie t, to czas w dniach po starcie. Oś obrotu pierwotnie skierowana była w punkt o rektascensji 81,96° i deklinacji -65,57°. Położenie to wolno zmieniło się wraz z trwaniem misji, np. 9 listopada 1962 oś skierowana była w punkt o rektascensji 94,05° i deklinacji -51,91°.
Telstar przekazał pierwszy obraz telewizyjny – zdjęcie flagi na maszcie stojącym przed stacją naziemną w Andover – jeszcze w dniu startu.
Niespełna dwa tygodnie później, 23 lipca, Telstar 1 dokonał pierwszej transmisji sygnału telewizyjnego „na żywo”. Pierwsza transmisja miała odbyć się z udziałem prezydenta USA, Johna F. Kennedy’ego, ale łączność nawiązano nim prezydent był gotowy. Przekazano więc krótkie fragmenty meczu baseballowego między drużynami Philadelphia Phillies i Chicago Cubs, na stadionie Wrigley Field. Tego samego wieczora satelita przekazał pierwszą rozmowę telefoniczną, faks oraz sygnały telewizyjne „na żywo” i odtwarzane.
Pierwsza oficjalna transmisja „na żywo” była przekazem uroczystego odsłonięcia obrazu „Mona Lisa” w National Gallery of Art w Waszyngtonie, przez Johna F. Kennedy’ego. Obraz pomyślnie przekazano do francuskiej stacji naziemnej w Pleumeur-Bodou.
Statek pracował normalnie do listopada 1962, kiedy to kanał przyjmowania komend zaczął zachowywać się chaotycznie. Aby zapobiec komplikacjom, pozostawiano satelitę cały czas włączonego. 23 listopada 1962 kanał przyjmowania komend przestał odpowiadać. 20 grudnia udało się ponownie nawiązać kontakt ze statkiem. Dane odbierano do 21 lutego 1963. Wtedy też awarii uległ nadajnik. Przyczyną uszkodzeń i awarii Telstara 1 było najpewniej promieniowanie z próbnych eksplozji jądrowych przeprowadzanych w górnych warstwach atmosfery przez Stany Zjednoczone, w ramach operacji Fishbowl.
Eksperymenty z satelitarną transmisją danych oraz przekazywaniem programów radiowych i telewizyjnych oraz rozmów telefonicznych kontynuowano. W 1964 działały już dwa satelity Telstar, dwa Relay i dwa Syncom. Syncom 2 był pierwszym satelitą geosynchronicznym, a jego następca, Syncom 3, był pierwszym satelitą geostacjonarnym, przekazywał bezpośrednie transmisje telewizyjne z Igrzysk Olimpijskich w Tokio w 1964.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
