Stefan Thurnbichler

Stefan Thurnbichler (ur. 2 marca 1984 w Wörglu^[1]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu Kitzbüheler SC. Trzykrotny zwycięzca zimowej klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich (2002/2003, 2007/2008, 2008/2009) oraz zwycięzca letniej edycji PK (2006).

Stefan Thurnbichler

Data i miejsce urodzenia	2 marca 1984 Wörgl
Klub	Kitzbüheler SC
Wzrost	170 cm[1]
Debiut w PŚ	6 stycznia 2002 w Bischofshofen (50. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	4 stycznia 2003 w Innsbrucku (22. miejsce)
Rekord życiowy	224,0 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2003)[2]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Olimpijski festiwal młodzieży Europy srebro Vuokatti 2001 drużynowo
Inne nagrody
Puchar Kontynentalny 1. miejsce 2002/2003 1. miejsce 2007/2008 1. miejsce 2008/2009 3. miejsce 2004/2005 3. miejsce 2006/2007 Letni Puchar Kontynentalny 1. miejsce 2006 2. miejsce 2007 Alpen Cup 3. miejsce 1999/2000

Jego młodszy brat, Thomas, również był skoczkiem narciarskim, a obecnie jest trenerem reprezentacji Polski^[3].

Przebieg kariery

Początki

Pierwszy skok w karierze oddał w 1989, kiedy miał pięć lat. W międzynarodowych zawodach po raz pierwszy wystartował 12 sierpnia 2000 podczas konkursu Letniego Grand Prix w Villach.

Sezon 2001/2002

W 2001 wielokrotnie startował się w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Pierwszy występ, 26 grudnia 2001 w Sankt Moritz zakończył na 36. miejscu. Dwa dni później w Engelbergu zajął drugą lokatę, zaraz za Mortenem Solemem. 13 stycznia 2002 w Bischofshofen zajął szóste miejsce. 26 stycznia 2002 na mistrzostwach świata juniorów w Schonach także był szósty. 3 lutego 2002 w Braunlage zajął czwarte miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego. 24 lutego 2002 w Iron Mountain drugi raz w karierze stanął na podium zawodów, ponownie zajmując drugą lokatę. Sezon zakończył na 13. miejscu w klasyfikacji Pucharu Kontynentalnego.

Sezon 2002/2003

Sezon letni

3 sierpnia 2002 w Oberstdorfie podczas zawodów Letniego Pucharu Kontynentalnego zajął trzecie miejsce. W sierpniu i wrześniu 2002 występował w zawodach Letniego Grand Prix, jednak bez znaczących sukcesów. Najwyższe miejsce, 11. zajął 6 września w Lahti.

Puchar Świata

29 listopada 2002 w Ruce po raz pierwszy wystartował w zawodach Pucharu Świata. Zajął 47. pozycję. 4 stycznia 2003 w Innsbrucku zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata, zajmując 22. miejsce. 9 marca 2003 na skoczni Holmenkollbakken w Oslo był 17. Najlepsze miejsce w sezonie zajął podczas ostatnich zawodów, 22 marca 2003 na Velikance w Planicy, gdzie był 11. Natomiast w kwalifikacjach do tych zawodów (20 marca 2003) ustanowił rekord życiowy w długości skoku – osiągnął 224 metry, co było wówczas czwartym wynikiem w historii (Goldberger i Małysz skoczyli po 225 metrów, a Hörl 224,5 metra).

Puchar Kontynentalny

21 grudnia 2002 w Libercu zajął siódme miejsce, a dzień później był piąty. 26 grudnia 2002 w Sankt Moritz na normalnej skoczni zajął drugą pozycję za Bastianem Kaltenböckiem. 28 grudnia 2002 w Engelbergu pierwszy raz w karierze wygrał. 11 stycznia 2003 na normalnej skoczni w Planicy zajął trzecie miejsce, a dzień później na skoczni dużej był drugi. 2 lutego 2003 w Braunlage zajął trzecie miejsce, a 5 lutego w Willingen był drugi. Podobnie 9 lutego 2003 w Zakopanem. 16 lutego 2003 w Eisenerz wygrał konkurs. 21 lutego 2003 w Brotterode był drugi, przegrywając jedynie z Janne Happonenem. 1 marca 2003 w Ruhpolding po raz trzeci wygrał zawody Pucharu Kontynentalnego, dzięki czemu triumfował w całym cyklu.

Sezon 2003/2004

W sezonie 2003/2004 występował głównie w zawodach Pucharu Kontynentalnego. 9 razy znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów, a trzy razy na podium. 9 stycznia 2004 w Sapporo był trzeci. Podobnie dzień później na tej samej skoczni. 15 lutego 2004 w Westby zajął najwyższe w sezonie, drugie miejsce.

Sezon 2004/2005

W sezonie 2004/2005 występował wyłącznie w Pucharze Kontynentalnym (dwukrotnie wystartował w kwalifikacjach do konkursów Pucharu Świata, jednak nie zakwalifikował się do czołowej pięćdziesiątki). Trzy razy zajął miejsce na podium. 8 grudnia 2004 w Lahti był drugi, 13 lutego 2005 w Brotterode trzeci i 26 lutego 2005 w Iron Mountain ponownie drugi. Poza tym 10 razy znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów. 5 grudnia 2004 w Rovaniemi był szósty. 27 grudnia 2004 w Engelbergu zajął piątą lokatę. 5 lutego 2005 i 6 lutego 2005 w Braunlage dwa razy zajął szóstą lokatę. 12 marca 2005 w Zakopanem był czwarty. Sezon zakończył na trzeciej pozycji w klasyfikacji Pucharu Kontynentalnego.

Sezon 2005/2006

W Pucharze Świata wystąpił tylko cztery razy, jednak zawsze zajmował miejsca w czwartej dziesiątce zawodów, ani razu nie zdobył punktów do klasyfikacji Pucharu Świata. W Pucharze Kontynentalnym kilka razy znalazł się w pierwszej piętnastce zawodów. 5 grudnia 2005 w Rovaniemi wygrał konkurs. 5 marca 2006 w Vikersund zajął trzecią pozycję. Sezon zakończył na 17. miejscu w klasyfikacji Pucharu Kontynentalnego.

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2002 Schonach

–

6. miejsce

Starty S. Thurnbichlera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
6.	26 stycznia	2002	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	indywid.	89,5 m	94,5 m	239,0 pkt	16,5 pkt	Janne Happonen

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2001 Vuokatti

–

9. miejsce

Drużynowo

2001 Vuokatti

–

srebrny medal[a]

Starty S. Thurnbichlera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
9.	13 marca	2001	Vuokatti	Hyppyrimäki	K-90	indywid.	94,0 m	83,5 m	201,0 pkt	65,0 pkt	Janne Happonen
2.	14 marca	2001	Vuokatti	Hyppyrimäki	K-90	druż.[a]	90,5 m	85,0 m	649,5 pkt (222,0 pkt)	77,5 pkt	Finlandia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[4]
2002/2003	44.
2003/2004	59.
2006/2007	77.
2009/2010	25.
2010/2011	44.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[4]
Sezon 2000/2001
																					punkty
-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2001/2002
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	50	-	-	-	-	-	-	40	q	q	0
Sezon 2002/2003
																											punkty
47	44	34	-	48	-	-	-	-	-	22	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	17	20	22	11	-	67
Sezon 2003/2004
																							punkty
-	-	-	-	-	-	-	47	35	-	-	-	-	21	31	25	q	-	-	-	-	-	-	16
Sezon 2004/2005
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2005/2006
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	q	36	50	48	49	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2006/2007
																								punkty
25	-	-	-	-	-	-	47	30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	7
Sezon 2007/2008
																											punkty
-	-	-	38	50	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2008/2009
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	40	36	-	0
Sezon 2009/2010
																							punkty
-	-	-	-	-	-	22	10	28	22	15	17	4	8	16	16	19	34	36	-	-	-	-	201
Sezon 2010/2011
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	q	20	36	27	8	24	35	43	-	-	-	-	-	-	22	-	-	20	-	74
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło[4]
Sezon 2002/2003
								-	3
Sezon 2009/2010
						-	-	3	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[4]
2001/2002	69.
2002/2003	53.
2003/2004	53.
2005/2006	47.
2006/2007	49.
2009/2010	15.
2010/2011	38.

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[4]
2003	21.
2009	57.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[4]
2002	23.
2003	29.
2005	61.
2006	49.
2007	75.
2008	58.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[4]
2000
								punkty
-	-	33	-	-	-	-	-	0
2001
							punkty
-	-	-	q	-	-	-	0
2002
						punkty
37	37	33	11	15	19	52
2003
				punkty
32	21	15	36	26
2004
							punkty
-	-	-	-	q	-	-	0
2005
								punkty
-	23	-	-	44	q	-	-	8
2006
										punkty
-	-	-	-	32	23	16	19	-	-	35
2007
										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	24	-	7
2008
										punkty
-	-	-	-	24	25	-	-	31	19	25
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[4]
1999/2000	83.
2000/2001	18.
2001/2002	13.
2002/2003	1.
2003/2004	8.
2004/2005	3.
2005/2006	17.
2006/2007	3.
2007/2008	1.
2008/2009	1.
2009/2010	10.
2010/2011	6.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	8 marca	2000	Zaō	Yamagata	K-90	–	88,5 m	86,0 m	217,5 pkt
2.	15 lipca	2000	Villach	Alpenarena	K-90	–	93,5 m	96,0 m	249,5 pkt
3.	28 grudnia	2002	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-120	–	129,0 m	126,0 m	261,5 pkt
4.	16 lutego	2003	Eisenerz	Erzbergschanzen	K-90	–	99,0 m	99,5 m	263,5 pkt
5.	1 marca	2003	Ruhpolding	Große Zirmbergschanze	K-115	–	122,0 m	128,5 m	274,4 pkt
6.	2 marca	2003	Ruhpolding	Große Zirmbergschanze	K-115	–	127,0 m	124,5 m	277,7 pkt
7.	5 grudnia	2005	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	97,0 m	98,0 m	260,0 pkt
8.	3 marca	2007	Trondheim	Granåsen	K-120	HS-131	132,5 m	129,0 m	267,2 pkt
9.	16 lutego	2008	Iron Mountain	Pine Mountain	K-120	HS-133	133,0 m	135,5 m	284,3 pkt
10.	11 marca	2008	Vikersund	Vikersundbakken	K-90	HS-100	88,0 m	97,5 m	238,5 pkt
11.	22 lutego	2009	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	120,5 m	118,0 m	281,8 pkt
12.	28 lutego	2009	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	124,5 m	126,0 m	250,4 pkt
13.	6 marca	2009	Trondheim	Granåsen	K-123	HS-140	128,5 m	137,0 m	267,1 pkt
14.	11 grudnia	2009	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	109,5 m	108,0 m	244.0 pkt
15.	18 grudnia	2010	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	101,0 m	100,0 m	252,0 pkt
16.	19 grudnia	2010	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	100,0 m	100,5 m	251,5 pkt
17.	29 stycznia	2011	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	134,5 m	139,5 m	276,7 pkt
18.	30 stycznia	2011	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	132,5 m	139,5 m	272,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	8 marca	2000	Zaō	Yamagata	K-90	–	88,5 m	86,0 m	217,5 pkt	1.	–
2.	15 lipca	2000	Villach	Alpenarena	K-90	–	93,5 m	96,0 m	249,5 pkt	1.	–
3.	27 sierpnia	2000	Winterberg	Sankt-Georg-Schanze	K-81	–	82,5 m	81,0 m	236,0 pkt	3.	2,5 pkt	Bjørn Einar Romøren
4.	4 lutego	2001	Ramsau am Dachstein	Mattensprunganlage	K-90	–	87,5 m	88.0 m	224,0 pkt	3.	12,0 pkt	Markus Eigentler
5.	28 grudnia	2001	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-120	–	121,0 m	125,5 m	242,2 pkt	2.	8,3 pkt	Morten Solem
6.	24 lutego	2002	Iron Mountain	Pine Mountain	K-120	–	127,5 m	124,5 m	252,1 pkt	2.	3,8 pkt	Arttu Lappi
7.	24 grudnia	2002	Sankt Moritz	Olympiaschanze	K-95	–	101,5 m	101,0 m	257,5 pkt	2.	4,5 pkt	Bastian Kaltenböck
8.	28 grudnia	2002	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-120	–	129,0 m	126,0 m	261,5 pkt	1.	–
9.	11 stycznia	2003	Planica	Srednija Velikanka	K-90	–	93,5 m	96,5 m	251,5 pkt	3.	14,0 pkt	Christian Nagiller
10.	12 stycznia	2003	Planica	Srednija Velikanka	K-90	–	98,0 m	94,5 m	261,5 pkt	2.	19,0 pkt	Christian Nagiller
11.	2 lutego	2003	Braunlage	Wurmbergschanze	K-90	–	98,0 m	94,5 m	258,5 pkt	3.	3,0 pkt	Morten Solem
12.	5 lutego	2003	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-120	–	139,5 m	139,0 m	304,3 pkt	2.	3,2 pkt	Michael Möllinger
13.	9 lutego	2003	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	–	135,5 m	128,5 m	278,7 pkt	2.	0,6 pkt	Daniel Forfang
14.	16 lutego	2003	Eisenerz	Erzbergschanzen	K-90	–	99,0 m	99,5 m	263,5 pkt	1.	–
15.	21 lutego	2003	Brotterode	Inselbergschanze	K-98	–	105,0 m	107,5 m	267,0 pkt	2.	12,0 pkt	Janne Happonen
16.	1 marca	2003	Ruhpolding	Große Zirmbergschanze	K-115	–	122,0 m	128,5 m	274,4 pkt	1.	–
17.	2 marca	2003	Ruhpolding	Große Zirmbergschanze	K-115	–	127,0 m	124,5 m	277,7 pkt	1.	–
18.	9 stycznia	2004	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-98	94,0 m	86,0 m	228,5 pkt	3.	11,5 pkt	Stefan Kaiser
19.	10 stycznia	2004	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	112,5 m	115,0 m	204,5 pkt	3.	21,4 pkt	Akira Higashi
20.	15 lutego	2004	Westby	Snowflake	K-106	HS-117	121,5 m	114,0 m	272,3 pkt	2.	9,0 pkt	Jernej Damjan
21.	8 grudnia	2004	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	125,0 m	–	131,7 pkt	3.	5,9 pk	Roland Müller
22.	13 lutego	2005	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	105,0 m	115,0 m	248,0 pkt	3.	26,9 pkt	Kalle Keituri
23.	26 lutego	2005	Iron Mountain	Pine Mountain	K-120	HS-133	128,0 m	134,0 m	268,6 pkt	2.	4,1 pkt	Anders Bardal
24.	5 grudnia	2005	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	97,0 m	98,0 m	260,0 pkt	1.	–
25.	5 marca	2006	Vikersund	Vikersundbakken	K-90	HS-100	98,5 m	98,0 m	264,5 pkt	3.	4,0 pkt	Thomas Lobben
26.	25 lutego	2007	Oberhof	Hans-Renner-Schanze	K-90	HS-96	93,0 m	96,0 m	234,0 pkt	3.	3,0 pkt	Lukáš Hlava
27.	3 marca	2007	Trondheim	Granåsen	K-120	HS-131	132,5 m	129,0 m	267,2 pkt	1.	–
28.	10 marca	2007	Vikersund	Vikersundbakken	K-90	HS-100	95,5 m	99,5 m	256,5 pkt	2.	4,5 pkt	Peter Žonta
29.	21 grudnia	2007	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	K-140	126,5 m	130,5 m	240,1 pkt	3.	15,8 pkt	Martin Schmitt
30.	12 stycznia	2008	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	133,5 m	121,5 m	253,6 pkt	2.	4,3 pkt	Jure Šinkovec
31.	13 stycznia	2008	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	128,5 m	131.0 m	267,1 pkt	3.	19,0 pkt	Bastian Kaltenböck
32.	2 lutego	2008	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	129,0 m	127,5 m	263,2 pkt	3.	2,8 pkt	Lars Bystøl
33.	10 lutego	2008	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	105,5 m	–	137,5 pkt	2.	6,5 pkt	Lars Bystøl
34.	16 lutego	2008	Iron Mountain	Pine Mountain	K-120	HS-133	133,0 m	135,5 m	284,3 pkt	1.	–
35.	1 marca	2008	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	136,0 m	128,0 m	255.2 pkt	3.	4,2 pkt	Bastian Kaltenböck
36.	11 marca	2008	Vikersund	Vikersundbakken	K-90	HS-100	88,0 m	97,5 m	238,5 pkt	1.	–
37.	14 lutego	2009	Iron Mountain	Pine Mountain	K-120	HS-133	131,0 m	139,0 m	286,0 pkt	2.	3,1 pkt	Lukas Müller
38.	15 lutego	2009	Iron Mountain	Pine Mountain	K-120	HS-133	129,5 m	143,5 m	281,4 pkt	2.	11,3 pkt	Lukas Müller
39.	21 lutego	2009	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	114,0 m	116,5 m	267,9 pkt	2.	4,1 pkt	Lukas Müller
40.	22 lutego	2009	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	120,5 m	118,0 m	281,8 pkt	1.	–
41.	28 lutego	2009	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	124,5 m	126,0 m	250,4 pkt	1.	–
42.	6 marca	2009	Trondheim	Granåsen	K-123	HS-140	128,5 m	137,0 m	267,1 pkt	1.	–
43.	7 marca	2009	Trondheim	Granåsen	K-123	HS-140	130,0 m	135,5 m	267,1 pkt	3.	5,1 pkt	Thomas Lobben
44.	8 grudnia	2009	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	95,0 m	95,0 m	250,5 pkt	2.	5,0 pkt	Lukas Müller
45.	9 grudnia	2009	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	93,0 m	97.0 m	249,5 pkt	2.	7,5 pkt	Andreas Strolz
46.	11 grudnia	2009	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	109,5 m	108,0 m	244.0 pkt	1.	–
47.	12 grudnia	2009	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	115,0 m	118,0 m	274,4 pkt	2.	0,2 pkt	Lukas Müller
48.	18 grudnia	2010	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	101,0 m	100,0 m	252,0 pkt	1.	–
49.	19 grudnia	2010	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	100,0 m	100,5 m	251,5 pkt	1.	–
50.	29 stycznia	2011	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	134,5 m	139,5 m	276,7 pkt	1.	–
51.	30 stycznia	2011	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	132,5 m	139,5 m	272,1 pkt	1.	–
52.	19 lutego	2011	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	106,0 m	106,0 m	253,6 pkt	3.	9,4 pkt	Dejan Judež

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[4]
Sezon 1999/2000
																																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	25	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	30	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1	4	-	-	-	-	-	-	157
Sezon 2000/2001
																																								punkty
-	-	1	18	-	-	3	48	27	12	-	-	-	4	11	27	25	3	-	-	-	11	-	-	-	-	19	19	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	391
Sezon 2001/2002
																																													punkty
-	-	17	24	42	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	36	2	39	-	-	-	17	6	-	-	-	-	-	-	-	11	4	14	8	11	7	2	-	-	-	-	-	-	-	419
Sezon 2002/2003
																																			punkty
-	-	7	5	2	1	8	-	-	-	-	3	2	8	9	7	3	2	17	2	4	1	-	2	6	14	-	-	-	1	1	-	-	-	-	1252
Sezon 2003/2004
																									punkty
23	24	7	45	7	-	-	3	3	14	5	6	-	-	-	-	-	10	2	15	7	24	19	40	28	490
Sezon 2004/2005
																														punkty
33	6	3	7	10	36	20	5	17	15	-	-	16	18	21	11	31	9	51	6	6	18	3	7	10	2	21	7	7	4	766
Sezon 2005/2006
																										punkty
4	1	12	-	-	-	-	-	36	17	26	-	-	-	-	15	22	28	50	-	-	29	23	3	6	11	353
Sezon 2006/2007
																								punkty
19	7	5	28	48	7	-	-	-	-	-	7	10	11	15	7	7	11	3	1	6	2	4	9	689
Sezon 2007/2008
																												punkty
8	8	-	-	-	3	14	8	5	6	19	4	2	3	9	3	4	4	2	1	13	6	3	19	22	7	4	1	1157
Sezon 2008/2009
																																	punkty
-	-	-	-	-	-	30	14	-	-	9	11	4	16	18	7	34	7	8	21	4	2	2	2	1	1	5	1	3	-	-	4	7	1045
Sezon 2009/2010
																										punkty
2	2	1	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	22	9	4	29	34	17	27	448
Sezon 2010/2011
																													punkty
11	41	6	9	1	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1	1	-	-	-	-	3	6	-	-	11	4	-	-	667
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[4]
2002	38.
2004	23.
2005	4.
2006	1.
2007	2.
2008	32.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	3 sierpnia	2002	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	–	95,0 m	90,5 m	243,0 pkt	3.	15,5 pkt	Frank Löffler
2.	8 lipca	2005	Velenje	Grajski grič	K-85	HS-94	90,5 m	89,5 m	250,5 pkt	2.	11,5 pkt	Robert Kranjec
3.	8 lipca	2006	Velenje	Grajski grič	K-85	HS-94	89.0 m	91,0 m	248,5 pkt	2.	6,0 pkt	Jan Mazoch
4.	23 lipca	2006	Villach	Alpenarena	K-90	HS-98	97,0 m	92,0 m	250,5 pkt	3.	17,0 pkt	Gregor Schlierenzauer
5.	29 lipca	2006	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	128,0 m	121,5 m	248,1 pkt	3.	19,3 pkt	Antonín Hájek
6.	19 sierpnia	2006	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	99,5 m	94,0 m	253,5 pkt	3.	10,5 pkt	Kenshirō Itō
7.	20 sierpnia	2006	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	97,0 m	100,0 m	262,5 pkt	3.	4,5 pkt	Thomas Lobben
8.	4 sierpnia	2007	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	123,0 m	130,0 m	254,9 pkt	3.	32,2 pkt	Georg Späth
9.	15 września	2007	Villach	Alpenarena	K-90	HS-98	93,0 m	95,5 m	249,0 pkt	2.	8,5 pkt	Primož Pikl
10.	16 września	2007	Villach	Alpenarena	K-90	HS-98	94,0 m	99,0 m	261,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[4]
2002
										punkty
-	-	3	-	-	-	-	-	-	-	60
2004
								punkty
dq	12	45	31	33	14	16	13	75
2005
													punkty
2	20	31	9	8	21	22	17	4	12	7	4	10	369
2006
								punkty
4	2	34	3	3	6	3	3	410
2007
									punkty
29	11	31	3	5	4	4	2	1	411
2008
											punkty
-	-	-	5	6	-	-	-	-	-	-	85
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[4]
2007/2008	78.
2010/2011	60.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	28 lipca	2007	Bischofshofen	Sepp Bradl-Skistadion	K-65	HS-78	71,5 m	72,0 m	264,9 pkt	2.	4,5 pkt	Markus Eggenhofer

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[4]
Sezon 2007/2008
																									punkty
2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	80
Sezon 2010/2011
																								punkty
5	4	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	95
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

1. Skład zespołu: Manuel Fettner, Stefan Thurnbichler i Balthasar Schneider