Stare Sioło (gmina w województwie lwowskim)

Stare Sioło – dawna gmina wiejska w powiecie bóbreckim województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej (1934–1939). Siedzibą gminy było Stare Sioło.

Stare Sioło

gmina wiejska
1934–1939
Państwo	Polska
Województwo	lwowskie
Powiat	bóbrecki
Siedziba	Stare Sioło
Powierzchnia (1934)	66,07 km²
Populacja (1931) • liczba ludności	5339[1]
• gęstość	80,8 os./km²
brak współrzędnych

Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Budków, Podmanasterz, Stare Sioło, Szołomyja i Wodniki^[2].

Zniesiona w 1939 roku po okupacji ZSRR, gdzie nie funkjconowały gminy zbiorowe (vide rejon bóbrecki)^[3].

Nie reaktywowana po zajęciu obszaru przez władze hitlerowskie na skutek wojny niemiecko-radzieckiej, a jej dawny obszar wszedł w skład gmin Chlebowice Wielkie, Dawidów i Podhorodyszcze w Landkreis Lemberg (dystrykt Galicja, Generalne Gubernatorstwo)^[4]:

Gmina (II RP)	Powiat (II RP)	Miejscowości / gromady	Rejon w ZSRR (1939–1941)	Gmina w Landkreis Lemberg
Chlebowice Wlk.	bóbrecki	Chlebowice Wielkie, Hucisko, Łopuszna, Olchowiec, Suchodół, Wołoszczyzna	bóbrecki	Chlebowice Wielkie
Stare Sioło		Budków i Podmanasterz
Dawidów	lwowski	Dawidów, Krotoszyn, Pasieki Zubrzyckie i Zubrza	winnikowski	Dawidów
Czyszki		Gańczary
Stare Sioło	bóbrecki	Stare Sioło i Szołomyja	bóbrecki
Podhorodyszcze	bóbrecki	Dźwinogród, Horodysławice, Hryniów, Kocurów, Mikołajów, Podhorodyszcze, Podjarków, Podsosnów, Romanów i Siedliska	bóbrecki	Podhorodyszcze
Stare Sioło		Wodniki

Po II wojnie światowej gminy te włączono do Ukraińskiej SRR^[5].