Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Jakiel (ur. 12 kwietnia 1910 w Jaćmierzu, zm. 26 marca 1983 w Przemyślu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, biskup pomocniczy przemyski w latach 1957–1983.
Biskup tytularny Tanagry | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
12 kwietnia 1910 |
Data i miejsce śmierci |
26 marca 1983 |
Biskup pomocniczy przemyski | |
Okres sprawowania |
1957–1983 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
26 lipca 1934 |
Nominacja biskupia |
3 czerwca 1957 |
Sakra biskupia |
4 sierpnia 1957 |
Data konsekracji |
4 sierpnia 1957 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Urodził się 12 kwietnia 1910 w Jaćmierzu[1]. Edukację w zakresie szkoły średniej rozpoczął w Państwowym Gimnazjum w Sanoku[1], lecz już w I klasie wystąpił ze szkoły[2]. Wrócił do rodzinnego domu, gdzie odtąd kształcił się prywatnie. IV klasę odbył w Państwowym Gimnazjum w Brzozowie, a klasy V–VIII ukończył w Państwowym Gimnazjum im. Kazimierza Morawskiego w Przemyślu jako alumn Niższego Seminarium Duchownego. W 1929 złożył egzamin dojrzałości, po czym rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. W latach 1931–1934 kontynuował je na uniwersytecie Canisianum w Innsbrucku. Święcenia prezbiteratu otrzymał 26 lipca 1934[1]. W 1935 uzyskał doktorat z teologii[3] na podstawie dysertacji dotyczącej uchwał soboru trydenckiego w Polsce[1]. Wykształcenie pogłębiał jako wolny słuchacz na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie[1].
W 1936 pracował jako wikariusz, wpierw w parafii farnej w Rzeszowie, a następnie w parafii katedralnej w Przemyślu. W tym samym roku został mianowany katechetą w Państwowym Gimnazjum Handlowym i w Liceum Handlowym w Przemyślu[4]. Pod koniec 1936 został powołany na funkcje kapelana biskupa Franciszka Bardy i notariusza kurii biskupiej[5], po czym w 1937 został mianowany katechetą w Państwowym Gimnazjum Kupieckim w Przemyślu[6]. Przez pierwsze miesiące II wojny światowej z konieczności przebywał w rodzinnym domu. Na początku 1940 został kapelanem ochronki sióstr Rodziny Maryi w Maćkowicach i duszpasterzem miejscowej kaplicy. W tym samym roku został przeniesiony na wikariat do parafii farnej w Jarosławiu[1]. W 1943 został ustanowiony administratorem parafii Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Przemyślu[3]. W 1953 jako kanonik gremialny wszedł w skład Kapituły Katedralnej Przemyskiej[1].
W 1944 przez ponad miesiąc był rektorem Niższego Seminarium Duchownego[1], po czym objął stanowisko prokuratora w Wyższym Seminarium Duchownym[3]. Zajmował urząd wicerektora, a od 1953 pełnił obowiązki rektora seminarium[7]. Prowadził w nim wykłady z teologii moralnej, teologii pastoralnej i homiletyki[3].
3 czerwca 1957 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji przemyskiej ze stolicą tytularną Tanagra[3]. Święcenia biskupie otrzymał 4 sierpnia 1957. Konsekrował go Franciszek Barda, biskup diecezjalny przemyski, w asyście Karola Pękali, biskupa pomocniczego tarnowskiego, i Herberta Bednorza, biskupa koadiutora katowickiego[8]. W diecezji był wpierw prowikariuszem generalnym, a od 1962 wikariuszem generalnym. W latach 1958–1960 zajmował stanowisko oficjała sądu biskupiego. W kurii diecezjalnej przewodniczył komisji liturgicznej i nadzorował sprawy personalne księży wikariuszy[3]. W latach 1965–1966 pełnił funkcję wikariusza kapitulnego diecezji[9]. W 1967 został mianowany prepozytem kapituły katedralnej[3].
W Episkopacie Polski był od 1976 przewodniczącym Komisji Liturgicznej[3]. W czasie jego kierownictwa komisja przygotowała posoborowe zmiany w ceremoniach kościelnych i liturgii sakramentów, a także opracowała polski przekład brewiarza rzymskiego. Asystował podczas sakry biskupów przemyskich: pomocniczego – Bolesława Taborskiego (1964) i diecezjalnego – Ignacego Tokarczuka (1966)[8]. Brał udział w II, III i IV sesji soboru watykańskiego II[10].
Zmarł 23 marca 1983 w Przemyślu w trakcie mszy odprawianej w kaplicy seminaryjnej[11]. 29 marca 1983[12] został pochowany w podziemiach przemyskiej katedry[11]. W 1996 na fasadzie budynku domu zakonnego Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Jaćmierzu umieszczono upamiętniającą go tablicę.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.