Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Sia (piosenkarka)

australijska piosenkarka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sia (piosenkarka)
Remove ads

Sia Kate Isobelle Furler (ur. 18 grudnia 1975 w Adelaide) – australijska piosenkarka, kompozytorka, producentka muzyczna, autorka tekstów, aktorka głosowa i reżyserka.

Zobacz też: Sia (ujednoznacznienie).
Szybkie fakty Imię i nazwisko, Pseudonim ...
Remove ads

Karierę rozpoczęła w swojej ojczyźnie, a następnie kontynuowała ją w Londynie, lecz większą popularność przyniosły jej czwarty i piąty album studyjny Some People Have Real Problems (2008) i We Are Born (2010), które wydała, gdy przeprowadziła się do Nowego Jorku. Sia nie czuła się wtedy komfortowo z rosnącą rozpoznawalnością i niedługo później tymczasowo zaprzestała występów, skupiając się na komponowaniu dla innych artystów i biorąc udział w odnoszących sukcesy współpracach „Titanium” (z Davidem Guettą), „Diamonds” (z Rihanną) i „Wild Ones” (z Flo Ridą).

W 2014 r. jej szósty album studyjny 1000 Forms of Fear zadebiutował na pierwszym miejscu zestawienia Billboard 200, pochodzący z niego singiel „Chandelier” znalazł się w pierwszej dziesiątce listy przebojów Billboard Hot 100, a trylogia współreżyserowanych przez artystkę teledysków z udziałem jedenastoletniej tancerki Maddie Ziegler obejrzana była łącznie kilka miliardów razy. Od tego czasu Sia przeważnie nosi perukę zasłaniającą twarz. Singiel „Cheap Thrills” z siódmego albumu This Is Acting (2016) jako pierwszy utwór piosenkarki pojawił się na szczycie amerykańskiej listy, a także list w wielu innych krajach.

Sia komponowała piosenki dla innych wykonawców, jak: Beyoncé, Rihanna, Kylie Minogue czy Flo Rida. Komponowała je także i / lub wykonywała na ścieżkach dźwiękowych filmów i musicali filmowych[2][3][4].

Jest laureatką blisko tuzina ojczystych nagród ARIA, była dziewięć razy nominowana do nagrody Grammy oraz otrzymała nagrodę MTV Video Music Awards[5][6][7][8].

Remove ads

Rodzina i edukacja

Urodziła się 18 grudnia 1975 w Adelaide w Australii Południowej. Jej rodzice, Phil B. Colson i Loene Furler, byli członkami zespołu o nazwie The Soda Jerks, tworzącego w gatunku rockabilly. Jej ojciec był także muzykiem w innych grupach, w tym m.in. Foreday Riders, Rum Jungle, Fat Time, Jump Back Jack i Mount Lofty Rangers, a matka była wykładowczynią sztuki i chórzystką Mount Lofty Rangers[1][9]. Jest bratanicą aktora i piosenkarza Kevina Colsona.

Uczęszczała do szkoły podstawowej w rodzinnej Adelaide, gdzie w 1994 ukończyła również szkołę średnią (Adelaide High School)[1].

Remove ads

Kariera muzyczna

Podsumowanie
Perspektywa

Początki

Na początku lat 90. zaczęła grać koncerty w lokalnych klubach z muzyką acid jazz. Kiedy miała 17 lat, została wokalistką zespołu jazzowo-funkowego Crisp[1], który wraz z nią tworzyli: gitarzysta Jesse Flavell, basista Jeremy Glover, klawiszowcy Sam Langley i Ben Timmis oraz perkusista Steve Rooney[10]. Grupa wydała dwa albumy studyjne: Word and the Deal (1996)[11] i Delerium (1997)[12].

W 1997 zakończyła współpracę z zespołem, by skupić się na karierze solowej. Wydała swój debiutancki album studyjny pt. OnlySee, który został wyprodukowany przez Flavella, będącego autorem większości utworów z krążka. Album został wykupiony w 1200 egzemplarzach[13]. W listopadzie tego samego roku wystąpiła gościnnie w jednym z odcinków serialu Zatoka serc, śpiewając w nim utwór „How to Breathe”[14].

Lata 2000–2010

W 2000 podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Dance Pool należącą do Sony Music[15] oraz przeprowadziła się do Londynu, gdzie występowała jako chórzystka zespołu Jamiroquai[1] i wydała singiel „Taken for Granted”[16]. Piosenką zapowiadała swój pierwszy album studyjny pt. Healing Is Difficult, który wydała w lipcu 2001[17]; napisała lub współtworzyła wszystkie utwory z płyty oraz wyprodukowała krążek we współpracy z Blairem Mackichanem[18][19]. Słowa utworów z płyty nawiązywały do śmiertelnego wypadku samochodowego jej ówczesnego chłopaka, Daniego[15]. Pierwszy singiel z albumu, „Taken for Granted”, dotarł do dziesiątego miejsca brytyjskiej listy przebojów[20].

Po niezadowalającej akcji promocyjnej płyty zwolniła swojego menedżera i odeszła z wytwórni Sony Music, po czym podpisała kontrakt z Go! Beat Records[15]. W międzyczasie nawiązała współpracę z angielskim duetem Zero 7 (Henrym Binnsem i Samem Hardakerem), dla którego nagrała partie wokalne na ich pierwsze trzy albumy i wzięła udział w ich trasach koncertowych[1][15]. W 2002 otrzymała statuetkę dla przełomowego autora piosenek na gali wręczenia nagród Australasian Performing Right Association (APRA)[21].

Thumb
Sia (2006)

W 2003 wydała minialbum pt. Don't Bring Me Down[22]. Jeden z utworów z płyty pojawił się w tle napisów końcowych filmu 36. 19 stycznia 2004 wydała album pt. Colour the Small One[23]. Dzięki wykorzystaniu na płycie instrumentów akustycznych i elektronicznych materiał porównywano do twórczości takich artystów, jak Dido czy Sarah McLachlan. Wśród 11 propozycji z płyty znalazła się m.in. piosenka „The Bully”, która powstała we współpracy z amerykańskim muzykiem, Beckiem Hansenem[24]. Wydawnictwo promowały single „Breathe Me” i „Where I Belong”, który miał znaleźć się na oficjalnej ścieżce dźwiękowej filmu Spider-Man 2, jednak nie pojawił się w produkcji z powodu konfliktu z wytwórnią nagraniową.

Na początku 2005 opuściła wytwórnię Go! Beat Records, co tłumaczyła niezadowoleniem z prowadzonej przez firmę kampanii reklamowej jej nowego albumu. Wyjechała do Nowego Jorku[25]. W tym samym roku jej piosenka „Breathe Me” pojawiła się na albumie Six Feet Under, Vol. 2: Everything Ends, będącym ścieżką dźwiękową serialu HBO Sześć stóp pod ziemią (2001–2005)[26]. Na początku 2006 album został wydany przez amerykańską wytwórnię Astralwerks. W tym czasie wyruszyła w amerykańską trasę koncertową, promującą nowe wydanie płyty, wzbogacone o cztery dodatkowe utwory: „Broken Biscuit” (z EP-ki pt. Don’t Bring Me Down), „Sea Shells” (ze strony B brytyjskiego wydania singla „Breathe Me”) i dwa remiksy piosenki „Breathe Me”, wykonane przez Four Teta i Ulricha Schnaussa[27].

Thumb
Sia (2008)

W kwietniu 2007 wydała swój pierwszy koncertowy album pt. Lady Croissant[28], na którym znalazło się osiem piosenek zaśpiewanych na żywo podczas występu w New York’s Bowery Ballroom w kwietniu poprzedniego roku, a także jeden nowy utwór studyjny – „Pictures”[29]. W listopadzie tego samego roku wydała EP-kę pt. Day Too Soon, na której umieściła cztery piosenki: „Buttons” i „The Girl You Lost to Cocaine” oraz tytułowy utwór wraz z remiksem w wykonaniu Mock & Toof[30]. Remiks utworu „The Girl You Lost to Cocaine”, wykonany przez Sandera van Doorna, dotarł do 11. miejsca listy przebojów w Holandii[31] i 12. miejsca w Hiszpanii[32].

W styczniu 2008 wystąpiła gościnnie w talk-show Late Night with Conan O’Brien, gdzie zaśpiewała piosenkę „The Girl You Lost to Cocaine”. W tym samym miesiącu wydała album studyjny pt. Some People Have Real Problems[33], który dotarł do 26. miejsca amerykańskiej listy najchętniej kupowanych płyt według magazynu Billboard[34] i otrzymał status złotej płyty w Australii[35]. W listopadzie 2008 wystąpiła w show Davida Lettermana, śpiewając utwór „Soon We'll Be Found” z albumu Some People Have Real Problems. Jeden z utworów z płyty, „Little Black Sandals”, został wykorzystany w jednym z odcinków pierwszej serii programu Private Practice[36].

W maju 2009 wydała DVD koncertowe pt. TV Is My Parent, na którym znalazł się zapis jej koncertu zagranego 12 września w New York’s Hiro Ballroom, a także teledyski do czterech utworów i materiały zakulisowe z planu zdjęciowego[37]. Za wydawnictwo odebrała nagrodę za najlepsze muzyczne DVD podczas ceremonii wręczania nagród Amerykańskiego Stowarzyszenia Branży Fonograficznej (ARIA) w 2009[38], na której za płytę Some People Have Real Problems była nominowana do nagrody za najlepszy album przełomowego artysty[39].

W 2007 nawiązała kontakt z menedżerem Christiny Aguilery, z którym nagrała swój utwór „Death by Chocolate” z płyty Some People Have Real Problems. Dwa lata później wraz z Samuelem Dixonem[40] nawiązali współpracę z Aguilerą, z którą napisali kilka utworów na jej szósty album studyjny pt. Bionic[41] („All I Need”, „I Am”, „You Lost Me” i „Stronger than Ever”[42]). Trio stworzyło też piosenkę „Bound to You”, napisaną na potrzeby filmu Burleska z Aguilerą w roli głównej. Za utwór uzyskała nominację do Złotego Globu za najlepszą oryginalną kompozycję[43].

Lata 2010–2024

Thumb
Sia podczas trasy koncertowej We Meaning You Tour (2010)

W czerwcu 2010 wydała album pt. We Are Born[44]. Płytę promowała singlem „Clap Your Hands”[45], który dotarł do 17. miejsca australijskiej listy przebojów[46] i przyniósł Sii nominację do nagrody APRA 2011 dla piosenki roku[47]. Na płycie umieściła także m.in. utwór „You’ve Changed”, który napisała i wydała w 2008 we współpracy z amerykańską producentką muzyczną Lauren Flax[44][48]; piosenka dotarła do 31. miejsca australijskiej listy przebojów[49] i pojawiła się w jednym z odcinków serialu Pamiętniki wampirów[50]. Inny utwór z płyty, „I’m in Here”, został zagrany w ścieżce dźwiękowej seriali: Plotkara[51], Nowe gliny[52], The Nine Lives of Chloe King[53] i Nikita[54].

W 2010 otrzymała sześć nominacji do nagród muzycznych ARIA[55], ostatecznie odebrała statuetki za najlepsze wydanie niezależne i najlepsze wydanie popowe (album We Are Born) i za najlepszy teledysk („Clap Your Hands”)[56]; była ponadto nominowana do otrzymania nagrody za płytę roku (We Are Born) i singiel roku („Clap Your Hands”)[55]. W tym samym roku za sprzedaż albumu We Are Born w ponad 35 tys. egzemplarzy otrzymała status złotej płyty w kraju[35].

W czerwcu 2010 odwołała swoją trasę koncertową z powodów zdrowotnych[57]. W styczniu 2011 powróciła na scenę, wystąpiła m.in. na festiwalu Big Day Out w Nowej Zelandii i Australii[58]. W lutym wyruszyła w trasę koncertową po Australii[59]. W maju pojawiła się gościnnie jako trenerka wokalna drużyny Aguilery w pierwszej edycji amerykańskiej wersji programu The Voice[60].

Thumb
Sia (2016)

30 marca 2012 wydała album kompilacyjny pt. Best Of...[61], który dotarł do 27. miejsca listy najczęściej kupowanych płyt w Australii[62]. Zaśpiewała partie wokalne w utworze producenta Flo Rida „Wild Ones”[63], który został zaprezentowany w przerwie między rozgrywkami gali WWE Royal Rumble i został ogłoszony jednym z muzycznych motywów przewodnich gali WrestleMania XXVIII[64]. W tym samym roku zaśpiewała partie wokalne w przeboju „Titanium” Davida Guetty[65], który promował album producenta pt. Nothing but the Beat[66]. Po nagraniu przyznała, że nie była zadowolona z sukcesu piosenki, twierdząc iż woli być kojarzona jako autorka tekstów, a nie wokalistka[67]. Duet zaprezentował utwór podczas Coachella Valley Music and Arts Festival, gdzie zaśpiewali też inny wspólnie nagrany singiel – „She Wolf (Falling to Pieces)”[68][69].

Na początku 2013 nagrała utwór „Kill and Run”, napisany na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Wielki Gatsby[70][71]. W tym samym czasie zaśpiewała gościnnie w utworze „Beautiful Pain”, umieszczonym na rozszerzonej wersji ósmego albumu studyjnego Eminema pt. The Marshall Mathers LP 2[72]. W czerwcu tego samego roku otrzymała APRA Music Award dla autorki piosenek roku[73][74]. 1 października wydała utwór „Elastic Heart”, który nagrał z The Weekndem i Diplo na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Igrzyska śmierci: W pierścieniu ognia[75].

We wrześniu 2013 ogłosiła, że kończy pracę nad szóstym albumem studyjnym, nad którym pracowała z Gregiem Kurstinem[76]. 17 marca 2014 wydała singiel „Chandelier”[77][78], który osiągnął międzynarodowy sukces komercyjny[79] i m.in. dotarł do pierwszego miejsca na amerykańskiej liście Hot Dance Club Play[80]. W klipie do utworu zatańczyła Maddie Ziegler, uczestniczka programu Dance Moms[81]. Za „Chandelier” uzyskała nominacje do nagrody Grammy za piosenkę roku, nagranie roku, najlepszą solową piosenkę pop i najlepszy teledysk[82]. Pod koniec czerwca po raz drugi w karierze odebrała APRA Music Award dla autorki piosenek roku[83].

4 lipca 2014 wydała album pt. 1000 Forms of Fear[84], za który otrzymała w większości pozytywne recenzje – wielu krytyków chwaliło treść piosenek, produkcję i głos Sii. Płyta zadebiutowała na pierwszej pozycji Billboard 200, w pierwszym tygodniu po premierze sprzedając się w nakładzie 52 tys. kopii[85]. 29 sierpnia 2014 ukazała się płyta zespołu Maroon 5 pt. V, na której znalazł się m.in. utwór „My Heart is Open” współtworzony przez Się[86]. 15 września w sieci pojawił się singiel Eminema – „Guts Over Fear”, w którym zaśpiewała Sia[87]. W październiku artystka nagrała nową wersję piosenki „You’re Never Fully Dressed without a Smile”, która znalazła się na ścieżce dźwiękowej ekranizacji musicalu Annie. Na potrzeby produkcji nagrała także dwa inne utwory: „Opportunity” i „Moonquake Lake” (w duecie z Beckiem)[88].

9 stycznia 2015 wydała „Elastic Heart”, trzeci singiel z płyty 1000 Forms of Fear[89], w teledysku do którego wystąpiła Maddie Ziegler i aktor Shia LaBeouf[90]. Klip po premierze został odebrany dwuznacznie: jedni krytykowali go i zarzucali mu promowanie pedofilii, inni podziwiali i uważali za sztukę[91]. Utwór dotarł do 17. miejsca Billboard Hot 100[92]. W maju wydała cover przeboju zespołu The Mamas & the Papas „California Dreamin’”, który został umieszczony na ścieżce dźwiękowej filmu San Andreas[93]. W tym samym miesiącu wydała grę mobilną Bob Job[94]. We wrześniu zapowiedziała wydanie singla „Alive”, który napisała we współpracy z Adele[95]. Na początku listopada wydała pierwszy utwór promocyjny zapowiadający płytę – „Bird Set Free”, a w grudniu – singiel „Cheap Thrills”[96].

29 stycznia 2016 wydała album pt. This Is Acting[97] z piosenkami, które początkowo napisała z myślą o innych wykonawcach[98]. W kwietniu wystąpiła na festiwalu Coachella, a jej koncert spotkał się z bardzo szerokim uznaniem publiczności i krytyków oraz reakcją wiralową w mediach społecznościowych[99][100][101][102][103]. Pomiędzy majem a sierpniem wystąpiła na kilkunastu festiwalach muzycznych i innych koncertach w Ameryce, Europie i na Bliskim Wschodzie[104]. W sierpniu premierę miała piosenka „Telepathy” napisana przez Furler a wykonywana przez Christinę Aguilerę przy współudziale Nile’a Rodgersa. Utwór znalazł się na ścieżce dźwiękowej do serialu produkcji Netflix pt. The Get Down[105]. We wrześniu wydała kolejny singel z płyty – „The Greatest”, który dotarł do 18. miejsca Billboard Hot 100[92]. Pomiędzy wrześniem a listopadem tego roku piosenkarka odbyła jesienną trasę koncertową Nostalgic for the Present Tour obejmującą dwadzieścia trzy koncerty w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[106]. Spotkały się one z bardzo ciepłym przyjęciem, a z uwagi na nietypową reżyserię sceniczną i choreografię z udziałem Ziegler zostały określone jako widowiska z pogranicza performance i tańca interpretacyjnego[107][108][109][110].

W 2017 wydała single: „Move Your Body” i „Free Me”, a dochód ze sprzedaży drugiej z piosenek przeznaczyła na badania nad lekiem na HIV. W tym samym roku opuściła wytwórnię RCA Records i podpisała kontrakt z Atlantic Records, pod której szyldem wydała świąteczny album pt. Everyday is Christmas zawierający przebój „Snowman”. Również w 2017 wyreżyserowała autorski musical Music, który w 2021 został zekranizowany i przyniósł jej kilka nominacji do Złotych Globów.

W maju 2018 nawiązała współpracę z brytyjskim muzykiem Labrinth i amerykańskim DJ-em Diplo, tworząc grupę LSD. 12 kwietnia 2019 wydali wspólnie album pt. Labrinth, Sia & Diplo Present... LSD, na którym umieścili single: „Genius"; „Audio"; „Thunderclouds"; „Mountains" i „No New Friends". 3 maja 2024 wydała album pt. Reasonable Woman, który spotkał się z pozytywnym przyjęciem fanów i krytyków muzycznych. W tym samym roku została producentką drugiego albumu Paris Hilton Infinite Icon, na który nagrała także dwie piosenki w duecie z artystką.

Remove ads

Życie prywatne

Podsumowanie
Perspektywa

W 2008 na łamach czasopisma „Scotland on Sunday” publicznie ujawniła się jako biseksualistka[111]. W latach 2009–2010 została uznaną przez czytelników portalu internetowego SameSame.com.au jedną z 25 najbardziej wpływowych osób powiązanych ze środowiskiem homoseksualnym w Australii[112][113].

Pod koniec czerwca 2010 poinformowała, że z powodu problemów zdrowotnych musi odwołać zaplanowane koncerty i wszelkie wydarzenia związane z promocją płyty[57]. W oświadczeniu wyznała, że miewa ataki paniki i apatię[114]. Zdiagnozowano u niej chorobę Basedowa – nadczynność tarczycy[115], którą leczyła za pomocą terapii hormonalnej tarczycy[116]. W 2019 ujawniła, że cierpi również na zespół Ehlersa-Danlosa[117], w 2023 ujawniła, że zdiagnozowano u niej spektrum autyzmu[118].

Związki

W 1997 planowała podróż ze swoim partnerem, Danem. Mężczyzna zginął jednak potrącony przez samochód w Londynie tydzień przed jej przylotem z Tajlandii, którą odwiedziła w trakcie podróży do Europy[15].

Spotykała się z Jocelyn Rachel „J.D.” Samson[114], ale w 2011 się z nim rozstała[119]. 6 czerwca 2014 zaręczyła się z Erikiem Andersem Langiem, realizatorem filmów dokumentalnych[120], którego poślubiła 2 sierpnia tego samego roku w Palm Springs[121]. Byli małżeństwem do końca 2016[122]. Na początku maja 2023 w Portofino poślubiła Dana Bernada[123], z którym ma syna (ur. 2024).

Aktywizm

Jest weganką[124]. Uczestniczyła w reklamie dla PETA: Asia-Pacific z jej psem, zachęcając do sterylizacji zwierząt domowych[125]. Zaangażowała się w kampanię "Oscar's Law", w proteście przeciwko hodowli zwierząt na dużą skalę[126].

Jest zwolenniczką projektu Beagle Freedom Project[127]. W 2016 podczas trasy koncertowej Nostalgic for the Present Tour współpracowała z różnymi organizacjami ratującymi bezpańskie psy, aby na każdym z jej koncertów poprowadzić targi adopcyjne psów[128]. W tym samym roku była nominowana do nagrody "Libby" w kategorii Najlepszy głos w sprawie zwierząt[129].

Utwór „The Greatest” nagrała w hołdzie dla ofiar strzelaniny w klubie nocnym w Orlando (w teledysku razem z Maddie Ziegler występuje 50 tancerzy - reprezentują oni zabitych podczas zamachu)[130].

Remove ads

Wizerunek

Często występuje publicznie w charakterystycznej czarno białej peruce zasłaniającej twarz, ponieważ nie chce być sławna, a kostium ma pomóc jej zasłaniać twarz przed widzami i paparazzi. Peruka miała również pomagać jej w radzeniu sobie z atakami paniki[118].

W 2004 nagrała singiel „Breathe Me”, po nagraniu którego przeżyła załamanie i została zabrana do brytyjskiego szpitala psychiatrycznego na dwa miesiące. W 2010, po serii niepowodzeń, próbowała popełnić samobójstwo, zażywając mieszanki narkotyków. Od tamtego momentu stara się żyć jak najbardziej z dala od skandali, fleszy, pozowania na ściankach i pokazywania swojego życia prywatnego, skupiając się raczej na pomocy zwierzętom oraz wspieraniu środowiska LGBT.

Remove ads

Dyskografia

Osobny artykuł: Dyskografia Sii.

Trasy koncertowe

Filmografia

Jako aktorka

Jako kompozytorka

Remove ads

Przypisy

Linki zewnętrzne i bibliografia

Loading content...
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads