Sławniowice
wieś w województwie opolskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławniowice (niem. Groß Kunzendorf[5]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Głuchołazy[6]. Historycznie leży na Dolnym Śląsku, na ziemi nyskiej. Położona jest na terenie Przedgórza Paczkowskiego, będącego częścią Przedgórza Sudeckiego. Przepływa przez nią rzeka Mora.
| wieś | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
280–310[1] m n.p.m. |
| Liczba ludności (2006) |
548[2] |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
48-340[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ONY |
| SIMC |
0494841 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nyskiego  | |
Położenie na mapie gminy Głuchołazy  | |
 50°20′08″N 17°15′46″E[4] | |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa opolskiego.
Według danych na 2011 wieś była zamieszkana przez 548 osób[2].
Położenie
Wieś jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w województwie opolskim, około 1 km od granicy z Czechami, we wschodniej części Przedgórza Paczkowskiego. Należy do Euroregionu Pradziad[7]. Przez granice administracyjne wsi przepływa rzeka Mora.
Środowisko naturalne
W Sławniowicach panuje klimat umiarkowany ciepły. Średnia temperatura roczna wynosi +7,7 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Sławniowic wynoszą 611 mm. Dominują wiatry zachodnie[8].
Miejscowość wzmiankowana w 1284 r. jako villa Cunati, w 1291 r. (niepewna lokalizacja) jako Slawnewiz, a w 1300 r. jako Cunczendorf[9]. Niemiecką nazwą wsi było Groß Kunzendorf, w odróżnieniu od pobliskiego Konradowa (Dürr Kunzendorf) i Trzebini (Kunzendorf) koło Prudnika. Obecna nazwa zatwierdzona administracyjnie w 1946[10].
W 1201 miejscowość została przeniesiona na nowe prawo. Co najmniej od XIV wieku wydobywany jest w Sławniowicach marmur – w Kępnicy zachował się nagrobek proboszcza Flermana z 1314 roku[1].
W 1603 miejscowi chłopi (jednym z przywódców był Jerzy Grötzner) podnieśli bunt antyfeudalny i opanowali wieś, kapitulując dopiero po 13 latach. W XVII wieku nastąpił w miejscowości rozkwit wydobycia marmuru, lecz zamarło ono całkowicie w XVIII wieku. W XIX wieku w celu wywozu wydobywanego kamienia utworzono połączenie kolejowe Nowy Świętów – Sławniowice. Wydobycie wznowiono po 1945 roku[1][9].
W latach 1945–1950 Sławniowice należały do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego.
W latach 1945–1947 stacjonowała w Sławniowicach strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza, po której pozostały gruzy przy tzw. „drodze czereśniowej”.
W 1977 w miejscowości znajdowało się 16 stanowisk kamieniołomów, częściowo nieczynnych[1].
W latach 1996–2007 funkcjonowało w Sławniowicach przejście graniczne Sławniowice-Velké Kunětice.
- przydrożna kapliczka z późnobarokową rzeźbą[9]
- kalwaria na górce za wioską[9]
Transport kolejowy
Przejście graniczne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
