Loading AI tools
oficer dyplomowany Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Borzęcki (ur. 9 sierpnia 1891 w Warszawie[1] , zm. ?) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
pułkownik dyplomowany piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
9 sierpnia 1891 |
---|---|
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej |
Stanowiska |
dowódca batalionu |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach armii rosyjskiej, a następnie I Korpusu Polskiego w Rosji.
W czasie wojny z Ukraińcami dowodził batalionem 36 pułku piechoty Legii Akademickiej oraz załogą Bełza[2].
W 1920 pełnił służbę w dowództwie 17 Dywizji Piechoty. 15 lipca 1920 został zatwierdzony w stopniu majora z dniem 1 kwietnia 1920 roku w „grupie byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej”. 1 czerwca 1921 został oficerem Grodzieńskiego pułku strzelców[3]. W okresie od stycznia do września 1921 kontynuował naukę na I Kursie Normalnym Wyższej Szkoły Wojennej. Po ukończeniu kursu otrzymał tytuł oficera Sztabu Generalnego i przydział do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie[4]. 16 grudnia 1923 roku otrzymał przeniesienie ze stanowiska dyrektora nauk Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów w Bydgoszczy do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi na stanowisko zastępcy szefa sztabu, pozostając oficerem nadetatowym 81 pułku piechoty w Grodnie[5]. 31 marca 1924 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 52. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W kwietniu 1925 został przydzielony do Oddziału V Sztabu Generalnego na stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy szefa oddziału[7]. W sierpniu 1926 został przeniesiony do 71 pułku piechoty w Zambrowie na stanowisko dowódcy pułku[8]. 1 stycznia 1929 został mianowany pułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 roku i 5. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. 27 lutego 1932 został zwolniony ze stanowiska dowódcy pułku i oddany do dyspozycji II wiceministra spraw wojskowych – szefa Administracji Armii z zachowaniem dotychczasowego dodatku służbowego[10][11]. W 1934 roku został wyznaczony na stanowisko na stanowisko inspektora poborowego w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie[12]. W kwietniu 1935 roku został przeniesiony do Departamentu Uzupełnień Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko oficera sztabowego do spraw inspekcji powiatowych komend uzupełnień[13]. Od 5 listopada 1938 pełnił służbę na stanowisku zastępcy szefa Departamentu Uzupełnień MSWojsk[14][15]. We wrześniu 1939 przedostał się do Rumunii, gdzie był internowany. 14 marca 1941 został przekazany niemieckim władzom wojskowym i osadzony w Oflagu VI E Dorsten. 17 września 1942 został przeniesiony do Oflagu VI B Dössel[1] .
Rondo pułkownika Romana Borzęckiego w Zambrowie. Znajduje się ono na skrzyżowaniu ulic Mazowieckiej i 71 Pułku Piechoty. Obiekt powstał w 2009 r. po przebudowie drogi krajowej nr 66. Nazwę nadano uchwałą nr 201/XL/10 Rady Miasta Zambrów z 31 marca 2010[21]. Oznaczone jest niebieską tabliczką z nazwą i herbem miasta. W okresie letnim zdobi je zawsze dywan kwiatowy różnej kompozycji, zaś w 2012 roku był to napis EURO 2012 z kwiatów w barwach narodowych.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.