Rokitnica (Zabrze)
dzielnica Zabrza od 1951 roku Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rokitnica (niem. Rokittnitz[2], 1936–45: Martinau) – dzielnica Zabrza od 1951 roku, wcześniej siedziba gminy Rokitnica.
Dzielnica Zabrza | |
![]() Szkoła Podstawowa nr 31 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Data założenia |
1211 |
W granicach Zabrza |
1 kwietnia 1951[1] |
Powierzchnia |
4,86 km² |
Populacja (2011) • liczba ludności |
|
• gęstość |
3064 os./km² |
Strefa numeracyjna |
32 |
Kod pocztowy |
41-808 |
Tablice rejestracyjne |
SZ |
Położenie na mapie Zabrza![]() | |
50°21′59″N 18°47′13″E | |
Strona internetowa |
Informacje ogólne
W Zabrzu-Rokitnicy znajdują się budynki dydaktyczne oraz domy studenckie (akademiki) Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.
Nazwa
W 1295 w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. „Księdze uposażeń biskupstwa wrocławskiego”) miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Rokytnicza we fragmencie Rokytnicza in parte nostre dyocesis decima more polonico[3][4]. Obecną nazwę administracyjnie zatwierdzono 19 maja 1946[5].
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Pierwsza wzmianka o Rokitnicy pochodzi z 1211 roku[6] . Rokitnica jest również wspomniana w księdze uposażeń biskupstwa wrocławskiego „Liber fundationis Wratislaviensis” (CDS Bd. XIV, s. 96.) z 1295 roku. Zapis o Rokitnicy wskazuje, że mamy tu do czynienia z osadą o zasiedziałym już charakterze, podzieloną pod względem diecezjalnym na dwie części: część zachodnią wrocławską i część wschodnią krakowską. Niektórzy historycy wysuwają dalej idące wnioski, że mamy tu do czynienia z miejscowością starą, powstałą przed wydzieleniem kresów zachodnich Małopolski z dzielnicy krakowskiej. Oznaczałoby to przesunięcie daty powstania Rokitnicy nawet przed 1179 rok. Rokitnica wielokrotnie zmieniała właścicieli, wśród których wymienić można: Wacława Miechowskiego, Jana Kralicza, Fryderyka Góreckiego, Piotra Strzałę. (informacje te pochodzą z książki „Dawne dzieje Rokitnicy cz.1" Zygmunta Pierszalika z roku 2000).
Nazwa pochodzi prawdopodobnie od wierzby rokity rosnącej na tutejszych wilgotnych łąkach. W dolinie małego potoku, biegnącego wzdłuż szlaku handlowego (drogi do Miechowic), powstał w XIII w. gródek rycerski (spalony w XV w.). Obok stoi pochodzący z XVII w. folwark, przekształcony po 1945 roku w PGR (obecnie w rękach prywatnego właściciela), w jego obrębie znajduje się zabytkowy dwór z 2. połowy XIX wieku. Za dworem i basenem znajduje się stadion Sparty Zabrze zbudowany krótko przed I wojną światową.
W latach 1936–1945 dzielnica nosiła nazwę niemiecką Martinau[7]. Płynący przez Rokitnicę Potok Rokitnicki stanowił do 1179 r. granicę polityczną pomiędzy Śląskiem a Małopolską, a ponadto do 1816 roku był granicą między ziemią bytomską a toszecką. Wzdłuż tej rzeczki przebiegała również do roku 1821 granica między ówczesnymi diecezjami wrocławską i krakowską.
Od 1905 do lat 30. XX wieku zbudowano osiedle patronackie hrabiego Franza von Ballestrema, dla pracowników jego kopalni. Głównym projektantem osiedla był Hans von Poellnitz (szwagier Franza Ballestrema[8]). Osiedle jest wpisane do rejestru zabytków[9].
Komunikacja
Przez dzielnicę przebiega DK94, która na jej skraju łączy się z DK78. W centrum znajduje się pętla autobusów miejskich, z której można się dostać autobusami do Centrum i do Bytomia, Tarnowskich Gór, Gliwic, Pyskowic oraz Chorzowa. Tuż obok skrzyżowania DK94 z DK78 znajduje się wjazd na Autostradę A1 oznaczony jako węzeł Zabrze-Północ.
Kalendarium
- 1829 – Zbudowano drogę utwardzaną do Bytomia
- 1830 – Wybudowaną pierwszą szkołę
- 1842 – Przebudowano trakt do Bytomia
- 1857 – Wzniesiono kaplicę Matki Boskiej Bolesnej
- 1890 – Budowa wodociągów, wodę podciągnięto z Karchowic.
- 1899 – Hrabia Ballestrem uruchomił w Rokitnicy kopalnię węgla kamiennego Castellengo, później kopalnia Rokitnica (nadanie pola górniczego uzyskano już w 1857[10])
- 1906 – Powstaje osiedle robotnicze dla pracowników kopalni
- 1902–1904 – Zbudowano w Rokitnicy Powiatowy Dom Nieuleczalnie Chorych i Sanatorium Powiatowe
- 1910 – Powstaje Powiatowy Dom Inwalidów i ośrodek kolonijny
- 1911–1912 – Powstaje neobarokowo-modernistyczny kościół parafii pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego projektu prof. E. Kühn
- 1920 – W kopalni węgla kamiennego Castellengo miał miejsce wybuch pyłu węglowego, w którym zginęło 30 górników
- 1925 – Połączono Rokitnicę linią tramwajową z Miechowicami i Wieszową
- 1928 – Połączona Rokitnicę linią tramwajową z Helenką
- 1926–1928 – Budowa Szpitala Spółki Brackiej
- 1928 – Ukończenie budowy ratusza projektu Theodora Ehl’a
- 1948 – w zabudowaniach Szpitala Spółki Brackiej utworzono Akademię Lekarską z jednym wydziałem lekarskim oraz oddziałem stomatologicznym, rok później przemianowaną na Śląską Akademię Medyczną im. Ludwika Waryńskiego (dziś Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach)[11]
- 1951 – Włączono Rokitnicę, jako jedną z dzielnic do Zabrza
- 1951 – Otwarto połączenie tramwajowe z Rokitnicy do Mikulczyc
- 1968 – Zlikwidowano połączenie tramwajowe do Mikulczyc.
- 1971 – Katastrofa w Kopalni Węgla Kamiennego Rokitnica, zginęło 10 górników, przeżył – 1 (Alojzy Piontek)[12]
- 1983 – Zlikwidowano połączenie tramwajowe do Bytomia.
- 2016 – Otwarcie Sali Królestwa Świadków Jehowy[13].
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.