Loading AI tools
polityk izraelski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Re’uwen Riwlin (hebr. ראובן ריבלין, wym. [ʁeʔuˈven ʁivˈlin]; ur. 9 września 1939 w Jerozolimie) – izraelski prawnik i polityk. Minister komunikacji w latach 2001–2003, poseł do Knesetu w latach 1988–1992 oraz 1996–2014, jego przewodniczący w latach 2003–2006 oraz 2009–2013. Prezydent Izraela od 24 lipca 2014 do 7 lipca 2021.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
9 września 1939 |
|---|---|
| 10. Prezydent Izraela | |
| Okres |
od 24 lipca 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Knesetu | |
| Okres |
od 30 marca 2009 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Knesetu | |
| Okres |
od 19 lutego 2003 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister komunikacji | |
| Okres |
od 7 marca 2001 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
 | |
Ukończył studia na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Jest członkiem partii Likud. Po raz pierwszy wybrany do dwunastego Knesetu w wyborach w 1988, cztery lata później utracił miejsce w parlamencie[1]. W wyborach w 1996 również nie zdobył mandatu, ale powrócił do Knesetu już 1 września tegoż roku w miejsce Elijjahu Ben Elisara[2]. Zyskał reelekcję w 1999, a od 7 marca 2001 do 28 lutego 2003 był ministrem komunikacji w pierwszym rządzie Ariela Szarona. W wyborach w 2003 został ponownie wybrany posłem[1], a w szesnastym Knesecie był przewodniczącym parlamentu (od 19 lutego 2003 do 4 maja 2006)[3]. Z sukcesem wybierany także w 2006 i 2009[1], a w Knesecie osiemnastej kadencji ponownie był przewodniczącym parlamentu (od 30 marca 2009 do 5 lutego 2013)[3]. W wyborach w 2013 kolejny raz zdobył mandat poselski[1], który złożył czerwcu 2014 w związku z wyborem na prezydenta (w parlamencie zastąpił go Karmel Szama[4]).
10 czerwca 2014 został wybrany przez Kneset na prezydenta Izraela. Został zaprzysiężony 24 lipca 2014[5].
W październiku 2014 złożył oficjalną wizytę w Polsce, w czasie której m.in. wraz z prezydentem Bronisławem Komorowskim uczestniczył w uroczystości otwarcia wystawy stałej Muzeum Historii Żydów Polskich Polin[6]. 12 kwietnia 2018 uczestniczył wraz z prezydentem Andrzejem Dudą w Marszu Żywych. Na spotkaniu z prezydentem Polski stwierdził, że „Nie ma wątpliwości, że wielu Polaków walczyło z reżimem nazistowskim, ale nie możemy zaprzeczyć, że Polska i Polacy przyłożyli rękę do eksterminacji”[7].
Po wyborach w kwietniu 2019 roku, w dniach 15–16 kwietnia 2019, Riwlin spotkał się z reprezentantami partii, które dostały się do Knesetu XXI kadencji, celem uzyskania rekomendacji co do obsady stanowiska szefa rządu. Dotychczasowego premiera Binjamina Netanjahu rekomendowały – macierzysty Likud (35 mandatów), Szas (8), Zjednoczony Judaizm Tory (8), Nasz Dom Izrael (5), Unia Partii Prawicowych (5) oraz My Wszyscy (4). Lider Niebiesko-Białych – Beni Ganc został wskazany przez swoje ugrupowanie (35 mandatów) oraz przez Partię Pracy (6) i Merec (4). Koalicje partii arabskich Hadasz-Ta’al (6) i Ra’am-Balad (4) nie poparły żadnego kandydata[8][9]. W związku z tym, że prawicowa koalicja dysponuje łącznie 65 mandatami w 120 osobowym Knesecie 17 kwietnia prezydent oficjalnie powierzył Netanjahu misję sformowania nowego rządu[10].
Jego drugą żoną była Nechama (1945–2019), mieli troje dzieci[11]. Jest wegetarianinem[12]. Oprócz ojczystego języka hebrajskiego zna również angielski[13].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
