Długość ciała 105–188 cm, długość dzioba 265–500 mm, rozpiętość skrzydeł 203–360 cm; masa ciała 3,5–15 kg; samice są mniejsze, lżejsze i mają krótsze dzioby niż samce[10]. Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:
mają długi, prosty dziób, silnie grzbieto-brzusznie spłaszczony,
Onocrotalus: łac. onocrotalus „pelikan”, od gr. ονοκροταλος onokrotalos „pelikan”[11]. Gatunek typowy: Pelecanus onocrotalusLinnaeus, 1758.
Alcatras: hiszp.Alcatras „pelikan”[11]. Gatunek typowy: Pelecanus occidentalisLinnaeus, 1766.
Catoptropelicanus: gr. κατοπτρον katoptron „lustro”; rodzaj PelecanusLinnaeus, 1758[11]. Gatunek typowy: Catoptropelicanus perspicillatusReichenbach, 1852 (= Pelecanus conspicillatusTemminck, 1824).
Cyrtopelicanus: gr. κυρτος kurtos „nabrzmiały, wydęty”, od κυπτω kuptō „wyginać, zginać”; rodzaj PelecanusLinnaeus, 1758[11]. Gatunek typowy: Pelecanus trachyrhynchosLatham, 1790 (= Pelecanus erythrorhynchosJ.F. Gmelin, 1789).
Leptopelicanus: gr. λεπτος leptos „delikatny, smukły”; rodzaj PelecanusLinnaeus, 1758[11]. Gatunek typowy: Pelecanus fuscusJ.F. Gmelin, 1789 (= Pelecanus conspicillatusTemminck, 1824).
Metapelecanus: gr. μετα meta „obok, tuż przy”; rodzaj PelecanusLinnaeus, 1758[11]. Gatunek typowy: Pelecanus roseusJ.F. Gmelin, 1789 (= Pelecanus onocrotalusLinnaeus, 1758).
Neopelecanus: gr. νεος neos „nowy”; rodzaj PelecanusLinnaeus, 1758[11]. Gatunek typowy: Pelecanus rufescens J.F. Gmelin, 1789.
Sacrificator: łac. sacrificator, sacrificatoris „ktoś kto się poświęca”, od sacrificare „ofiarować poświęcenie”, od sacrum „obrzęd, kult”, od sacer, sacra „poświęcony”; facere „robić”[11]. Gatunek typowy: Pelecanus crispusBruch, 1832 (= Pelecanus onocrotalusLinnaeus, 1758).
Podział systematyczny
Badania DNA wskazują, że gatunki z tego rodzaju dzielą się na trzy dobrze zdefiniowane klady: klad ze Starego Świata, klad monotypowy (Pelecanus onocrotalus, słabo powiązany z kladem Starego Świata) oraz klad Nowego Świata[12]. Do rodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami[9]:
D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette:Pelicans (Pelecanidae), version 1.0.. W:S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewals & T.S. Schulenberg (red.):Birds of the World.Ithaca, NY:Cornell Lab of Ornithology,2020. DOI: 10.2173/bow.peleca1.01. [dostęp 2020-05-23].(ang.). Brak numerów stron w książce
Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A.Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Ch.G.Sibley,B.L.Monroe Jr.:Distribution and Taxonomy of the Birds of the World.New Haven:Yale University Press,1990. ISBN0-300-04969-2. Cytat: za Instytutem Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. Brak numerów stron w książce
R.S.Ridgely,P.J.Greenfield:The Birds of Ecuador.Cz.1:Status, Distribution, and Taxonomy.Nowy Jork:Cornell University Press,2001. ISBN0-8014-8720-X. Cytat: za Instytutem Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. Brak numerów stron w książce