Pelikan australijski

Pelikan australijski^[4] (Pelecanus conspicillatus) – gatunek dużego ptaka z rodziny pelikanów (Pelecanidae). Zamieszkuje Australię i Tasmanię, poza sezonem lęgowym odwiedza także niektóre wyspy Oceanii i Indonezji. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...

Systematyka

Po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego gatunek ten opisał w 1824 roku Coenraad Jacob Temminck. Autor nadał mu nazwę Pelecanus conspicillatus^[2]^[5], która obowiązuje do tej pory^[4]^[6]^[7]. Do opisu dołączona była tablica barwna nr 276^[2]^[5]. Jako miejsce odłowu holotypu Temminck wskazał Australię^[2]^[5]; później uściślono, że była to Nowa Południowa Walia^[2]^[6]. Nie wyróżnia się podgatunków^[6]^[7].

Remove ads

Charakterystyka

Wygląd zewnętrzny: Duży ptak o upierzeniu w przeważającej części białej, skrzydła są czarno-białe. Duży, różowy dziób; olbrzymi worek pod dziobem różowy, w szacie godowej – jasnoczerwony. Stare ptaki mają szary czub. U młodych ptaków skrzydła są koloru brązowego. Jest to jedyny pelikan w rejonie występowania i nie można go pomylić z żadnym innym ptakiem.
Rozmiary: długość ciała: ok. 160–180 cm, rozpiętość skrzydeł: ok. 230–250 cm^[8], długość dzioba: 409–500 mm u samca, 346–408 mm u samicy^[6]
Masa ciała: ok. 4–10 kg (samiec nieznacznie większy i cięższy od samicy)
Zachowanie: Ptaki towarzyskie – żerują, odpoczywają i gniazdują w koloniach. Dużo czasu spędzają pływając lub odpoczywając na brzegu. Są znakomitymi szybownikami. W Australii ich wędrówki zależą przede wszystkim od opadów deszczów; podobnie dopasowany jest do pór lęgowych.
Długość życia: Około 25 lat.

Remove ads

Środowisko

Stojące i wolno płynące wody śródlądowe, ujścia rzek i przybrzeżne części morza. Przebywają też na jeziorach okresowych na obszarach suchych, na terenach podmokłych, a także wodach ze stosunkowo dużą zawartością soli. Unikają wody z gęstą roślinnością podwodną. Otoczenie zbiornika wodnego nie ma znaczenia – może być to las, łąka, tereny pustynne czy bagienne, park miejski lub krajobraz przemysłowy – pod warunkiem, że woda zapewnia wystarczającą ilość ryb.

Remove ads

Pożywienie

Polują głównie na ryby, również na skorupiaki, kijanki oraz małe i średniej wielkości zwierzęta wodne. Jadają także padlinę. W okresach niedoboru ryb obserwowano pelikany chwytające mewy i młode kaczki, mogą one też rabować zdobycz innym ptakom.

Podczas polowania płyną z lekko uniesionymi skrzydłami, zanurzają głowę w wodzie i wielkim dziobem nabierają ryby do worka skórnego na podgardlu. Pelikan pozbywa się wody z dzioba przez dociśnięcie go do szyi i piersi, następnie unosi dziób pionowo do góry i połyka pokarm. W razie potrzeby polują wspólnie, przeganiając ryby na płytką wodę.

Remove ads

Lęgi

Zachowania godowe: Samce tokują w grupach, kiwając na boki głową, kłapiąc dziobem i eksponując szkarłatny worek pod dziobem.
Gniazdo: Budują gniazda na gołym podłożu na płaskim brzegu, zwykle na wyspach, tworząc gęste kolonie. Są to płaskie, skąpo wyściełane zagłębienia lub niskie platformy zbudowane z materiału roślinnego.
Jaja i wysiadywanie: Samica składa jedno lub dwa jaja (zwykle dwa). Rodzice wysiadują je nawzajem przez okres ok. 30 dni.
Pisklęta: Samiec i samica opiekują się młodymi, niemniej jednak po 25 dniach zostawiają je same w gnieździe. Młode karmione są prosto z wola nadtrawionymi rybami. Gdy są większe, pobierają pokarm same, wkładając głowę i szyję głęboko do gardzieli rodziców. Gdy pożywienia jest mało, młodsze pisklę często głoduje. W koloniach tworzą się „przedszkola”, lecz rodzice karmią tylko swoje młode. Pierwsze próby lotu odbywają się w wieku około 3 miesięcy.

Remove ads

Pelikan australijski

Systematyka

Charakterystyka

Zasięg występowania

Środowisko

Pożywienie

Lęgi

Status

Galeria

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on