Loading AI tools
polski historyk i politolog Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Patryk Pleskot (ur. 19 marca 1980 w Otwocku[1]) – polski historyk i politolog, doktor habilitowany nauk społecznych, profesor Uniwersytetu Rzeszowskiego, naczelnik w Instytucie Pamięci Narodowej.
 Patryk Pleskot (2022) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 marca 1980 |
| doktor habilitowany nauk społecznych | |
| Specjalność: politologia, historia najnowsza | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski, École des hautes études en sciences sociales |
| Doktorat |
2007 – historia |
| Habilitacja |
2015 – politologia |
| Aktywność zawodowa | |
| Instytucja |
Instytut Pamięci Narodowej |
| Stanowisko |
naczelnik |
| Uczelnia |
Uniwersytet Rzeszowski |
| Stanowisko |
profesor uczelni |
| Odznaczenia | |
  | |
Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego i École des hautes études en sciences sociales w Paryżu. Studiował także na uniwersytecie w Nancy. Stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz rządu Republiki Francuskiej. W 2007 uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy Związki polskich humanistów-badaczy z humanistyką francuską w latach 1945–1989 (promotorzy: Marcin Kula i Jacques Revel[2]). W 2013 przebywał w charakterze visiting fellow na University of Western Sydney w Australii. W latach 2013–2015 afiliowany przy Ośrodku Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego. W 2015 decyzją Rady Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk społecznych w zakresie politologii (Kłopotliwa panna „S”. Postawy polityczne Zachodu wobec „Solidarności” na tle stosunków z PRL (1980–1989))[3].
Wykładowca historii XIX i XX wieku w Szkole Wyższej Przymierza Rodzin w Warszawie i varsavianistyki w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2007 pracownik Centrali / Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Warszawie, od 2023 r. naczelnik biura. W latach 2015–2021 zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego/uczelni w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Oświęcimiu. Kierownik Zakładu Pamięci o Zagładzie i Praw Człowieka w Instytucie Nauk Politycznych im. J. Karskiego PWSZ (2015–2018), Zakładu Myśli Politycznej i Teorii Polityki w Instytucie Nauk Humanistycznych i Społecznych im. J. Karskiego PWSZ (od 2018 r.), członek Senatu uczelni (2016–2020).
Od 2021 zatrudniony na etacie profesora uczelni w Instytucie Nauk o Polityce Uniwersytetu Rzeszowskiego[4]. Od 2023 naczelnik Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Warszawie.
Interesuje się m.in. historią i historiografią francuską, historią społeczno-kulturalną i polityczną PRL, badaniami migracyjnymi, epoką „Solidarności”, teoriami stosunków międzynarodowych, badaniami nad pamięcią społeczną, polityką historyczną oraz działalnością służb wywiadowczych i kontrwywiadowczych.
Autor ponad 200 artykułów naukowych, a także autor, współautor lub redaktor ponad 50 książek (w tym ponad 20 monografii naukowych). Publikował m.in. w periodykach „Kwartalnik Historyczny”, „Dzieje Najnowsze”, „Mówią Wieki”, „Acta Poloniae Historica”, „Zeszyty Historyczne” (Paryż), „Pamięć i Sprawiedliwość”, „Wolność i Solidarność”, „Etudes Corses et Méditerranéennes", „Irish Slavonic Studies”, „Central European Political Science Review”, „Central and Eastern European Migration Review”; a także m.in. w pismach „Biuletyn Informacyjny AK”, „Do Rzeczy”, "Pomocnik Historyczny Polityki", "Tygodnik Powszechny”, "Tygodnik Solidarność", „Focus Historia”, „wSieci Historii”, „Nowe Państwo”, na portalu „Wirtualna Polska”.
Gość w programach telewizyjnych (m.in. „Warto rozmawiać”, „Pytanie na śniadanie”, „Ex Libris”, „Halo Polonia”), serwisach informacyjnych TV (m.in. „TVP Info”, „Polsat News", „Wiadomości”, „Panorama”), w rozgłośniach radiowych (m.in. „Program II Polskiego Radia”, „Polskie Radio 24”, „Tok FM”, „Radio Dla Ciebie”, „Radio Plus", „Radio Warszawa”, „Radio Kraków”, „France Culture”, australijska rozgłośnia „SBS”); konsultant programów dokumentalnych („TVP Historia”, „Focus TV”) i portalach internetowych (m.in. „Onet”, „Wirtualna Polska”, „interia.pl”, „Natemat.pl”, „Fakt24.pl"). Stały gość programu „Historia na dziś” (Polskie Radio 24).
W październiku 2013 r. jego książka Kłopotliwa panna S. Postawy polityczne Zachodu wobec Solidarności na tle stosunków z PRL (1980–1989) została nagrodzona w Konkursie Książka Historyczna Roku organizowanym przez Telewizję Polską, Polskie Radio i Instytut Pamięci Narodowej[5]. W listopadzie 2013 r. ta sama książka otrzymała Nagrodę Klio III stopnia w kategorii „monografia naukowa”[6]. W październiku 2014 r. została nominowana do Nagrody Literackiej i Historycznej Identitas[7] oraz do Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego[8].
W 2013 r. dwie jego książki: Niewiadomski: zabić prezydenta oraz Cudzoziemcy w Warszawie 1945-1989 były nominowane do nagrody „Najlepsze Varsaviana 2012/2013” (przyznawanej przez Towarzystwo Miłośników Historii i Bibliotekę Główną Województwa Mazowieckiego).
W listopadzie 2015 r. jego książka Miasto śmierci. Pytania o morderstwa polityczne popełnione w Warszawie (1956-1989) otrzymała Nagrodę Klio w kategorii „varsaviana”[9]
W styczniu 2016 r. inna jego książka, Zabić. Mordy polityczne w PRL, trafiła na 1. miejsce najlepiej sprzedających się książek historycznych na stronie empik.com[10].
W 2019 r. dwie jego książki: W cieniu centrali oraz Obrzeża społeczne Warszawy były nominowane do Konkursu im. Hanny Szwankowskiej „Varsaviana 2018/2019”[11]
W maju 2020 jego książka Góry i teczki zdobyła Nagrodę Historyczną Polityki[12]. W czerwcu ta sama książka otrzymała nominację do Nagrody Historycznej m. st. Warszawy im. Kazimierza Moczarskiego[13].
Wielokrotny laureat Nagrody I stopnia Rektora PWSZ w Oświęcimiu od 2016 r., laureat Nagrody Prezesa IPN (2009, 2021, 2022, 2024). Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi w 2019 r.[14], Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości w 2022 r.[15]
Udzielał wypowiedzi w seriach i filmach dokumentalnych:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
