Loading AI tools
Jednostka zaawansowanego szkolenia lotniczego RAF Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Operational Training Unit (OTU) – brytyjska jednostka zaawansowanego wyszkolenia lotniczego, funkcjonująca w systemie szkolenia Royal Air Force, zapewniająca ostatni etap szkolenia personelu bojowego w okresie II wojny światowej.
Obowiązujący w okresie pokojowym system szkolenia w RAF sprawiał, że piloci którzy ukończyli szkolenie zaawansowane (Service Flying Training – SFT) byli kierowani do dywizjonów myśliwskich. Tam, pod okiem doświadczonych pilotów przechodzili etap szkolenia pomiędzy pilotażem maszyn szkolnych i bojowych oraz zdobywali umiejętności praktyczne niezbędne do służby w dywizjonie myśliwskim[1].
Gwałtowny wzrost liczby pilotów wyszkolonych w SFT spowodował, że dywizjony nie były w stanie przyjąć i szkolić tak licznej grupy lotników. W styczniu 1939 r. piloci, tuż po ukończeniu SFT, trafiali do Ośrodka Zapasowego 11. Grupy Myśliwskiej w Andover, od września kolejnym miejsce szkolenia był Ośrodek Zapasowy 12. Grupy Myśliwskiej w Aston Down. Tam odbywali szkolenie na myśliwcach Hawker Hurricane i lekkich bombowcach Fairey Battle. Pozwalało to na przeszkolenie ich na sprzęcie stosowanym w jednostkach bojowych, ale nadal nie zapewniało umiejętności taktycznych. Piloci po takim szkoleniu często nie mieli umiejętności lotów i walki w szyku oraz nie posiadali wyszkolenia z zakresu strzelania powietrznego[2].
Dowództwo Fighter Command zdawało sobie sprawę z tych niedociągnięć w zakresie szkolenia. Po wybuchu II wojny światowej reżim służby bojowej spowodował, że jednostki biorące udział w walkach nie dysponowały rezerwami kadrowymi pozwalającymi na prowadzenia szkolenia w dotychczasowym stylu. Dlatego też w marcu 1940 r., na bazie dotychczas funkcjonujących Ośrodków Zapasowych, stworzono 5. i 6. OTU. Miały być jednostkami doskonalenia bojowego dla przyszłych pilotów myśliwskich, szkolić ich z wykorzystaniem nowoczesnych myśliwców Hurricane i Spitfire. 8 kwietnia podjęto decyzję o stworzeniu 10, 12, 13, 15, i 16 OTU, które miały zająć się szkoleniem załóg bombowców[3]. W czerwcu 1940 r. zmiany w systemie szkolenia w Bomber Command spowodowały, że do OTU trafiali już wszyscy piloci przewidziani do służby w jednostkach bojowych[4].
Ten system sprawdził się już wkrótce i spowodował, że w okresie bitwy do Anglię do jednostek bojowych przydzielano pilotów mających doświadczenie w pilotowaniu maszyn wykorzystywanych w działaniach bojowych. W późniejszym okresie liczba OTU sukcesywnie rosła; do kadry instruktorskiej przydzielano lotników, którzy zakończyli turę lotów bojowych i korzystali z odpoczynku operacyjnego. Pozwalało to na przekazywanie szkolonym pilotom praktycznych umiejętności i doświadczeń wyniesionych z działań bojowych[5]. Szkolenie trwało od 8 do 24 tygodni, w zależności od rodzaju lotnictwa[6].
Personel Bomber i Coastal Command trafiał do OTU na dziesięciotygodniowe przeszkolenie, podczas którego następowało tworzenie załóg bombowców i ich zgrywanie bojowe. Załogi będące na etapie szkolenia były, w wyjątkowych sytuacjach, kierowane do misji bojowych o szczególnym znaczeniu. Miało to miejsce m.in. podczas nalotu tysiąca bombowców na Kolonię w maju 1942 r.[7] OTU dysponowały jedynie maszynami dwusilnikowymi, dlatego też dalsze przeszkalanie załóg na maszyny czterosilnikowe odbywało się w Heavy Conversion Units (HCU)[8].
Do OTU kierowano również pilotów, którzy trafili do dywizjonów bojowych, ale w czasie służby wykazali braki w wyszkoleniu. Zlecano wówczas instruktorom OTU przeprowadzenie lotów sprawdzających w celu oceny przydatności pilota. Taki sprawdzian musiał m.in. odbyć polski pilot myśliwski P/O Jan Pfeiffer służący w 32 dywizjonie RAF, który podczas startu 6 sierpnia 1940 r. pomylił ustawienia manetki gazu i rozbił Hurricane’a. Po weryfikacji umiejętności w 54 OTU powrócił do latania bojowego[9].
Pod koniec 1941 r. dowództwo lotnictwa stwierdziło, że OTU nie spełniają zadań szkoleniowych w zakresie przeszkalania załóg średnich bombowców do lotów na ciężkich bombowcach. Zdecydowano się na wprowadzenie kolejnego pośredniego etapu szkolenia w postaci Operational Conversion Units, które stały się kolejnym etapem pośrednim w systemie szkolenia między jednostką szkolenia operacyjnego a jednostką operacyjną w Bomber Command. Po zakończeniu II wojny światowej działalność OTU stopniowo wygaszano, ich zadania całkowicie przejęły OCU[10].
Powstała 1 kwietnia 1940 r., została rozwiązana 19 października 1943 r. Działała w bazie RAF w Silloth, ostatnim miejscem stacjonowania jednostki była baza Risalpur. Szkoliła załogi na potrzeby działań Coastal Command[11][12].
Powstała 1 października 1940 r., została rozwiązana 15 lutego 1944 r. Działała w bazie RAF w Catfoss, szkoliła załogi na potrzeby działań Coastal Command[11][12].
Powstała 27 listopada 1940 r., została rozwiązana 4 stycznia 1944 r. Działała w bazie RAF w Catfoss, szkoliła załogi na potrzeby działań Coastal Command. Personel i kursantów przeniesiono do 56 OTU[11][13].
Powstała 16 marca 1941 r., została rozwiązana 31 lipca 1947 r. Działała w bazie RAF w Stranraer, szkoliła załogi łodzi latających na potrzeby działań Coastal Command[11][14].
Powstała w 1940 r., została 1 listopada 1940 r. przemianowana na 55 Operational Training Unit. Działała w bazie RAF w Aston Down, szkoliła pilotów myśliwskich na potrzeby Fighter Command[11].
Powstała 1 sierpnia 1941 r., została rozwiązana 1 sierpnia 1944 r. Działała w bazie RAF Chivenor, szkoliła załogi na potrzeby działań Coastal Command. Ostatnim miejscem stacjonowania jednostki było Turnberry[14].
Powstała 6 marca 1940 r., 1 listopada 1940 r. została przemianowana na 56 Operational Training Unit. Działała w bazie RAF w Sutton Bridge, szkoliła pilotów myśliwskich na potrzeby działań Fighter Command[15].
Powstała 15 czerwca 1940 r., 1 listopada 1940 r. została przemianowana na 57 Operational Training Unit. Działała w bazie RAF w Hawarden, szkoliła pilotów myśliwskich na potrzeby działań Fighter Command[16].
Powstała 1 kwietnia 1942 r. w bazie RAF w Limavady, 16 maja 1944 r została przemianowana na 4 Refresher Flying Unit. Działała w bazie RAF Limavady i Haverfordwest, szkoliła załogi na potrzeby działań Coastal Command[16].
Powstała 18 maja 1942 r., w 1947 r. została przemianowana na 237 Operational Conversion Unit. Działała w bazie RAF Fraserburgh, szkoliła załogi samolotów rozpoznania fotograficznego na potrzeby działań Coastal Command[16].
Powstała 7 czerwca 1942 r., 11 sierpnia 1944 r. została wchłonięta przez 109 (Transport) Operational Training Unit. Działała w bazie RAF Aldergrove oraz Crosby-on-Eden, szkoliła załogi na potrzeby działań Coastal Command[16].
Powstała 8 kwietnia 1940 r., została rozwiązana 10 września 1946 r. Działała w bazie RAF Abingdon, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[15].
Powstała 8 kwietnia 1940 r., została rozwiązana 18 września 1945 r. Działała w bazie RAF Bassingbourn oraz Westcott, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[15].
Powstała 8 kwietnia 1940 r., została rozwiązana 22 marca 1945 r.[15] Działała w bazie RAF Benson, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command. Ostatnim miejscem stacjonowania jednostki była baza w Chipping Norton[16].
Powstała 6 kwietnia 1940 r., została 1 maja 1947 r. przekształcona w 228 Operational Conversion Unit. Działała w bazie RAF Bicester, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[16].
Powstała 8 kwietnia 1940 r., została rozwiązana 24 czerwca 1945 r. Działała w bazie RAF Cottesmore, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[16][17].
Powstała 8 kwietnia 1940 r., została rozwiązana 15 marca 1944 r. Działała w bazie RAF Harwell, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[18][17].
Powstała 8 kwietnia 1940 r., została rozwiązana 1 stycznia 1945 r. Działała w bazie RAF Upper Heyford, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command. Została przekształcona w 1655 Mosquito Training Unit a następnie w 231 Operational Conversion Unitd[18][17].
Powstała 8 kwietnia 1940 r., została rozwiązana 28 lutego 1947 r. Działała w bazie RAF Upwood, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command. Została przekształcona w 201 Crew Training Unit[18][17].
Powstała 15 czerwca 1940 r. z Polish Training Unit, funkcjonującego od kwietnia w bazie RAF Hucknall[18]. Jej zadaniem było szkolenie polskich załóg bombowców Battle[17]. Jednostkę przeniesiono do bazy RAF w Bramcote, po podpisaniu polsko-brytyjskiej umowy z 5 sierpnia 1940 r. i przyjęciu planu rozwoju Polskich Sił Powietrznych 18 OTU stała się jednostką z polską kadrą instruktorską, personelem naziemnym i pomocniczym. Szkoliła polskie załogi na potrzeby działań Bomber Command. 1 lipca 1942 r. 18 OTU przeformowano w autonomiczny kilkudywizjonowy polski oddział szkolenia bojowego z polskim personelem i polskim komendantem lotniska Bramcote. Wraz ze spadkiem polskich kandydatów do szkolenia jednostka pod koniec 1944 r. utraciła polski charakter. Została rozwiązana 30 stycznia 1945 r. Wyszkolono w niej ok. 2200 polskich lotników[19]. W 18 OTU szkolili się m.in. Stanisław Skarżyński i Jan Stangryciuk.
Powstała 27 maja 1940 r., została rozwiązana 26 czerwca 1945 r. Działała w bazie RAF Kinloss, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[18][17].
Powstała 27 maja 1940 r., została rozwiązana 17 lipca 1945 r. Działała w bazie RAF Lossiemouth, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[17].
Powstała 21 stycznia 1941 r., 15 marca 1947 r. została przekształcona w 202 Advanced Flying School RAF. Działała w bazie RAF Moreton-in-Marsh oraz w Finningley, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[17].
Powstała 14 kwietnia 1941 r., została rozwiązana 24 lipca 1945 r. Działała w bazie RAF w Wellesbourne, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[18].
Powstała 1 kwietnia 1941 r., została rozwiązana 15 marca 1944 r. a personel i maszyny przeniesiono do 22 OTU. Działała w bazie RAF Pershore, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[17].
Powstała 15 marca 1942 r., została rozwiązana 24 lipca 1945 r. Działała w bazie RAF w Honeybourne, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[20].
Powstała 1 marca 1941 r., została rozwiązana 1 lutego 1943 r. Działała w bazie RAF w Finningley, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[21].
Powstała 15 stycznia 1942 r., została rozwiązana 4 marca 1946 r. Działała w bazie RAF w Wing, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[22].
Powstała 23 kwietnia 1941 r., została rozwiązana 22 czerwca 1945 r. Działała w bazie RAF w Lichfield, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[21].
Powstała 15 maja 1942 r., została rozwiązana 15 października 1944 r. Działała w bazie RAF Wymeswold, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[22].
Powstała 21 kwietnia 1942 r., została rozwiązana 27 maja 1945 r. Działała w bazie RAF North Luffenham, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command[21].
Powstała 28 czerwca 1942 r., została rozwiązana 12 czerwca 1945 r. Działała w bazie RAF w Hixon, szkoliła załogi na potrzeby działań Bomber Command. Ostatnim miejscem stacjonowania była baza w Gamston[21].
Powstała 23 maja 1941 r., została rozwiązana 1 lipca 1944 r. Działała w Debert, szkoliła załogi na potrzeby lotnictwa rozpoznawczego. Jej zadania przejęła 7 Operational Training Unit RCAF[22].
Powstała 20 lipca 1941 r. w West Kirby, następnie została przeniesiona do Patricia Bay w Kolumbii Brytyjskiej. Szkoliła załogi na potrzeby lotnictwa rozpoznawczego. 1 czerwca 1944 r. została przemianowany na 6. Jednostkę Szkolenia Operacyjnego RCAF w Comox[21].
Jej utworzenie zaplanowano w rozkazie operacyjnym nr 44 z 24 lutego 1942 r., jednakże do stworzenia tej jednostki nie doszło[22].
Powstała 8 kwietnia 1942 r., następnie została przeniesiona do Yarmouth w Nowej Szkocji. Szkoliła załogi na potrzeby lotnictwa rozpoznawczego. Została rozwiązana 19 maja 1944 r.[22]
Jej utworzenie zaplanowano w rozkazie operacyjnym nr 44 z 24 lutego 1942 r., jednakże do stworzenia tej jednostki nie doszło. Była przewidziana do szkolenia załóg bombowców na terenie Kanady[22][21].
Powstała 11 maja 1942 r., następnie została przeniesiona do Greenwood w Nowej Szkocji. Szkoliła załogi na potrzeby lotnictwa rozpoznawczego. 1 sierpnia 1944 r. została przemianowana na 8 Operational Training Unit RCAF[21][22].
Planowano jej utworzenie na terenie Kanady, miała szkolić załogi bombowców. Do stworzenia jednostki nie doszło[22][21].
Powstała 21 września 1941 r., działała w bazie RAF Old Sarum. Została rozwiązana 26 kwietnia 1945 r., zajmowała się szkoleniem załóg lotnictwa rozpoznawczego[23][24].
Powstała 18 lipca 1941 r., działała w bazie RAF Andover, zajmowała się szkoleniem załóg współpracujących z wojskami lądowymi. Zakończyła działalność 20 marca 1945 r., zadania i personel przejęła 81 OTU[25].
Powstała 1 października 1942 r. w bazie RAF Larkhill, zajmowała się szkoleniem obserwatorów lotniczych współpracujących z wojskami lądowymi. Została rozwiązana 7 maja 1947 r., przekształcona w 227 Operational Conversion Unit RAF[21].
Powstała 21 lipca 1941 r. w bazie RAF Debden, została rozwiązana 14 czerwca 1946 r. Zajmowała się szkoleniem załóg nocnych myśliwców[26].
Powstała 25 marca 1941 r. w bazie RAF Debden, zajmowała się szkoleniem pilotów myśliwskich. Została rozwiązana 26 stycznia 1944 r. i przekształcona w Fighter Leaders School[26].
Powstała 18 lutego 1942 r. w bazie RAF Heston, zajmowała się szkoleniem pilotów myśliwskich. Rozstała rozwiązana 15 maja 1945 r. Personel został wcielony do 61 OTU[25][26].
Została sformowana w 25 listopada 1940 r. w bazie RAF Church Fenton. 1 maja 1947 r. została połączona z 13 OTU i przekształcona w 228 Operational Conversion Unit RAF. W czasie II wojny zajmowała się szkoleniem załóg nocnych myśliwców[25][26].
Sformowana 1 listopada 1940 r. w bazie RAF Aston Down, została utworzona na podstawie 5 OTU. W kwietniu 1942 r. jednostka została przeniesiona do RAF Annan. 26 stycznia 1944 r. stała się częścią 4 Tactical Exercise Unit RAF. 18 grudnia 1944 r. 55 OTU przywróciło swą działalność, została rozwiązania w czerwcu 1945 r.[25][26]
Została sformowana 1 listopada 1940 r. w bazie RAF Sutton Bridge, została utworzona na podstawie 6 OTU. W marcu 1942 r. jednostka została przeniesiona do RAF Tealing. Została rozwiązana 14 lutego 1946 r.[27][28]
Została sformowana 1 listopada 1940 r. w bazie RAF w Hawarden, szkoliła pilotów jednoosobowych myśliwców. Została rozwiązana 1 czerwca 1945 r.[27][28]
Została sformowana 2 grudnia 1940 r. w bazie RAF w Grangemouth, szkoliła pilotów jednoosobowych myśliwców. Została rozwiązana 20 lipca 1945 r.[27][28]
Została sformowana 16 grudnia 1940 r. w bazie RAF w Turnhouse, szkoliła pilotów jednoosobowych myśliwców. 26 stycznia 1944 r. została połączona z Specialised Low Attack Instructors School[27][28].
Została sformowana 28 kwietnia 1941 roku w bazie RAF w Leconfield, szkoliła załogi nocnych myśliwców. W listopadzie 1942 r. została przeformowana w 132 OTU, szkoliła załogi na potrzeby Coastal Command. W maju 1943 r. powróciła do funkcjonowania jako 60 OTU w bazie RAF w High Ercall, szkoliła załogi de Havilland Mosquito. Została rozwiązana 14 kwietnia 1945 r.[27][28]
Została sformowana 9 czerwca 1941 r. w bazie RAF w Heston, szkoliła pilotów jednoosobowych myśliwców. Została rozwiązana 1 lipca 1947 r.[27][28]
Została sformowana 1 czerwca 1942 r. w bazie RAF w Usworth, szkoliła obserwatorów lotniczych i operatorów radiowych. Została rozwiązana 6 czerwca 1945 r.[27][28]
Została sformowana 7 września 1943 r. w bazie RAF w Honiley, szkoliła załogi nocnych myśliwców. Została rozwiązana 21 marca 1944 r.[27][28]
Została sformowana 10 grudnia 1940 r. w bazie RAF w Ismailia. Została rozwiązana 16 lipca 1945 r.[29][28]
Została sformowana 1 czerwca 1941 w bazie RAF w Ismailia z eskadry "B" 70 OTU. Poza zadaniami szkoleniowymi zapewniała lotniczą osłonę strefy Kanału Sueskiego. Została rozwiązana 11 czerwca 1945 r.[30][31]
Została sformowana 10 listopada 1941 r. w bazie RAF w Kartaginie, szkoliła załogi lekkich bombowców do działań w warunkach tropikalnych. W kwietniu 1942 r. została przeniesiona do bazy RAF w Nanyuki. Została rozwiązana 14 maja 1943 r.[29][31]
Została sformowana 1 stycznia 1942 r. w bazie RAF Sheikh Othman w okolicach Adenu. Szkoliła personel w zakresie lotów w warunkach pustynnych. Została rozwiązana 25 września 1945 r.[30][31]
Została sformowana 18 października 1941 r. w bazie RAF Aqir. Szkoliła pilotów w zakresie współpracy z wojskami lądowymi i prowadzenia rozpoznania w warunkach pustynnych. Została rozwiązana 16 lipca 1943 r.[30][31]
Została sformowana 8 grudnia 1942 r. w bazie RAF Gianaclis. Szkoliła załogi rozpoznawczych samolotów Lockheed Hudson. Została rozwiązana 25 czerwca 1945 r.[30][31]
Została sformowana 1 października 1943 r. w bazie RAF Aqir. Została rozwiązana 30 lipca 1945 r. Szkoliła załogi nocnych bombowców latające na samolotach Vickers Wellington[30][31].
Została sformowana 1 stycznia 1944 r. w bazie RAF Qastina. Szkoliła załogi nocnych bombowców latające na samolotach Vickers Wellington. Została rozwiązana 9 lipca 1945 r.[30][31]
Została sformowana 1 lutego 1944 r. w bazie RAF Ein Shemer w Palestynie. Szkoliła załogi samolotów rozpoznawczych. Została rozformowana 23 lipca 1943 r.[30][31]
Została sformowana 1 lutego 1944 r. w bazie RAF w Nikozji. Szkoliła załogi samolotów rozpoznawczych i pola walki. Została rozwiązana 30 lipca 1945 r.[30][31]
Została sformowana 23 kwietnia 1945 r. w bazie RAF w Morpeth. Szkoliła francuskich pilotów myśliwskich. Została rozwiązana 8 marca 1946 r.[30][31]
Została sformowana 10 lipca 1942 r. w bazie RAF w Ashbourne. Szkoliła załogi nocnych bombowców. Została rozformowana 10 sierpnia 1945 r.[30][31]
Została sformowana 1 czerwca 1943 r. w bazie RAF w Ossington. Szkoliła załogi nocnych bombowców. 10 sierpnia 1945 r. została przekształcona w 1380 (Transport Support) Conversion Unit[30][31].
Została sformowana 1 sierpnia 1943 r. w bazie RAF Child's Ercall. Szkoliła załogi nocnych bombowców. 28 października 1944 r. została przekształcona w 23 Heavy Glider Conversion Unit[30][31].
Została sformowana 1 września 1943 r. w bazie RAF Desborough. Szkoliła załogi nocnych bombowców. Została rozwiązana 16 czerwca 1945 r.[30][31]
Została sformowana 15 czerwca 1944 r. w bazie RAF w Husbands Bosworth, została rozwiązana 14 czerwca 1946 r. Szkoliła załogi nocnych bombowców[30][31].
Została sformowana 15 czerwca 1944 r. w bazie RAF w Gamston. Szkoliła załogi nocnych bombowców. Została rozformowana 15 października 1944 r., personel został przekazany do HGCU[30][32]
Została sformowana 1 stycznia 1942 r. w bazie RAF w Kidlington. Szkoliła pilotów szybowców transportowych. 13 lipca 1942 r. została przekształcona w 4 Glider Training School[30][33].
Została sformowana 10 lutego 1942 r. w bazie RAF w Kidlington. Szkoliła pilotów szybowców transportowych. 30 czerwca 1942 r. została przekształcona w 5 Glider Training School[34][33].
Została sformowana 12 marca 1943 r. w bazie RAF w Nutts Corner. Szkoliła załogi samolotów transportowych. Została rozformowana 5 lutego 1944 r.[35][33]
Została sformowana 15 kwietnia 1944 r. w bazie RAF Bramcote. Szkoliła załogi samolotów transportowych. 10 sierpnia 1945 r. została przekształcona w 1381 (Transport) Conversion Unit[35][33].
Została sformowana 3 maja 1944 r. w bazie RAF w Leicester East. 12 marca 1945 r. została przekształcona w 240 Operational Conversion Unit RAF. Szkoliła załogi samolotów i szybowców transportowych[35][33].
Została sformowana 10 października 1944 r. w bazie RAF Wymeswold. 10 sierppnia 145 r. została przekształcona w 240 Operational Conversion Unit RAF. Szkoliła załogi samolotów transportowych[35][33].
Została sformowana 1 sierpnia 1944 r. w bazie RAF Crosby-on-Eden. Szkoliła załogi samolotów transportowych. 1 sierpnia 1945 r. została przekształcona w 1383 (Transport) Conversion Unit[35][33].
Planowano utworzenie tej jednostki w celu szkolenia załóg ciężkich bombowców w Alamogordo w USA. Do jej stworzenia nie doszło[35][33].
Została sformowana 20 sierpnia 1942 r. w bazie RAF Oak Field na Bahamach, rozformowanie nastąpiło 21 maja 1946 r. Szkoliła załogi samolotów rozpoznawczych i bombowych produkcji amerykańskiej[35][33].
Planowano jej utworzenie w La Junta w stanie Kolorado, miała szkolić załogi średnich bombowców. Do stworzenia jednostki nie doszło[33].
Planowano jej utworzenie w Las Cruces w stanie Nowy Meksyk, miała szkolić załogi średnich bombowców. Do stworzenia jednostki nie doszło[33].
Planowano jej utworzenie w Lourdsbourg w stanie Nowy Meksyk, miała szkolić załogi ciężkich bombowców. Do stworzenia jednostki nie doszło[33].
Planowano jej utworzenie w Pratt w stanie Kansas, miała szkolić załogi średnich bombowców. Do stworzenia jednostki nie doszło[33].
Planowano jej utworzenie w Liberal w stanie Kansas, miała szkolić załogi średnich bombowców. Do stworzenia jednostki nie doszło[33].
Planowano jej utworzenie w Garden City w stanie Kansas, miała szkolić załogi średnich bombowców. Do stworzenia jednostki nie doszło[33].
Planowano jej utworzenie w Dodge City w stanie Kansas, miała szkolić załogi ciężkich bombowców. Do stworzenia jednostki nie doszło[33].
Planowano jej utworzenie w Wink w stanie Kansas, miała szkolić załogi średnich bombowców. Do stworzenia jednostki nie doszło[33].
Planowano jej utworzenie w Dodge City na Kubie, miała szkolić załogi ciężkich bombowców. Do stworzenia jednostki nie doszło[33].
Została sformowana 20 lipca 1942 r. w bazie RAF Killadeas, rozformowanie nastąpiło 28 czerwca 1945 r. Szkoliła załogi na potrzeby działań Coastal Command[35][33].
Została sformowana 24 listopada 1942 r. w bazie RAF East Fortune, została rozformowana 15 maja 1946 r. Szkoliła załogi na potrzeby działań Coastal Command – dalekiego zwiadu i zwalczania transportu morskiego[35][33].
Została sformowana 28 lipca 1942 r. w bazie RAF Risalpur w Pakistanie. 1 kwietnia 1946 r. została włączona do Advanced Flying School (India)[35][36].
Została sformowana 22 październiku 1942 r. w bazie RAF Peszawar w Pakistanie. 12 marca 1944 r. została połączona z 151 OTU[35][37].
Została sformowana 1 kwietnia 1942 r., rozformowanie nastąpiło 28 lipca 1942 r. Została połączona ze 151 OTU[35]. Działała w bazie Risalpur[12]. Jej zadaniem było przeszkolenie pilotów dotychczas używanych maszyn (Hawker Hart i Westland Lysander) na nowocześniejsze Hawker Hurricane[38].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.