Loading AI tools
Polski historyk, oficer dyplomowany Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olgierd Aleksander Górka (ur. 12 grudnia 1887 w Rawie Ruskiej, zm. 26 listopada 1955 w Warszawie) – polski historyk, publicysta, działacz polityczny i dyplomata, major dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
12 grudnia 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
historyk |
| Narodowość | |
| Tytuł naukowy |
profesor |
| Odznaczenia | |
     | |
.JPG)
W 1911 obronił dysertację na Uniwersytecie Lwowskim poświęconą klasztorowi w Lubiążu. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Służbę pełnił w 2 pułku ułanów i c. i k. Komedzie II Brygady Legionów Polskich. Był pracownikiem Biura Komisji Wojskowej Tymczasowej Rady Stanu od 27 lipca 1917 roku[1].
W latach 1919-1920 był attaché wojskowym w Bernie, a w 1921 w Bukareszcie[2]. Po powrocie do kraju pełnił służbę w 27 pułku ułanów w Nieświeżu. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 26. lokatą w korpusie oficerów jazdy[3][4]. 3 listopada 1922 roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza II Kursu Doszkolenia. 15 października 1923 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do 7 pułku ułanów lubelskich w Mińsku Mazowieckim. 20 października 1924 roku został odkomenderowany do Inspektoratu Armii Nr I na okres trzech tygodni[5]. Z dniem 1 lutego 1925 roku został odkomenderowany do 5 Samodzielnej Brygady Kawalerii w Krakowie w charakterze szefa sztabu[6]. Z dniem 31 maja 1925 roku został przeniesiony do rezerwy[7]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I[8].
Po zakończeniu czynnej służby wojskowej pracował jako wykładowca Uniwersytetów: Jana Kazimierza i Jagiellońskiego. Był członkiem Towarzystwa Naukowego we Lwowie. W 1931 rozpoczął pracę na Uniwersytecie Warszawskim, będąc jednocześnie sekretarzem (wicedyrektorem) Instytutu Wschodniego – pionierskiej placówki sowietologicznej. Wchodził w skład Komitetu Budowy Meczetu w Warszawie[9].
Po agresji Niemiec i ZSRR na Polskę w 1939 udał się przez Rumunię do Francji, a później Wielkiej Brytanii. Pracował w Rządzie RP na uchodźstwie jako dyrektor Departamentu Spraw Narodowościowych (w głównym obszarze jego zainteresowań znajdowała się tematyka żydowska). Był jednocześnie przewodniczącym Rady Polaków w Wielkiej Brytanii oraz działaczem emigracyjnym Stronnictwa Demokratycznego[10].
W grudniu 1944 podał się do dymisji na skutek rozbieżności zdań z Tomaszem Arciszewskim odnośnie do stosunku do Związku Sowieckiego. Po powrocie do Polski w 1945 stanął na czele Biura Spraw Żydowskich Ministerstwa Spraw Zagranicznych (1946–1947), po czym został mianowany konsulem generalnym RP w Jerozolimie (do 1952). Po powrocie do kraju kontynuował pracę wykładowcy na Uniwersytecie Warszawskim.
W obszarze jego zainteresowań badawczych leżały stosunki Polski z krajami bałkańskimi, Turcją i Chanatem Krymskim. Był poliglotą, znał m.in. turecki i tatarski. Jego publicystyka, krytyczna w stosunku do mitów narodowych, budziła kontrowersje (m.in. słynna praca poświęcona Trylogii Henryka Sienkiewicza, zresztą główne tezy tej pracy zostały już obalone)[potrzebny przypis].
Jest pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B 2-9-12)[11].
Materiały archiwalne Olgierda Górki znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie pod sygnaturą III-63[12].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
