Nieciennica guzowata

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nieciennica guzowata

Nieciennica guzowata (Pachykytospora tuberculosa (Fr.) Kotl. & Pouzar) – gatunek grzybów należący do rodziny żagwiowatych (Polyporaceae)[1].

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Nieciennica guzowata
Thumb
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

żagwiowate

Rodzaj

nieciennica

Gatunek

nieciennica guzowata

Nazwa systematyczna
Pachykytospora tuberculosa (Fr.) Kotl. & Pouzar
Česká Mykologie 17(1): 28 (1963)
Zamknij

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pachykytospora, Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1821 r. Elias Fries, nadając mu nazwę Polyporus tuberculosus. W 1963 r. František Kotlaba i Zdeněk Pouzar przenieśli go do rodzaju Pachykytospora[1]. Ma 7 synonimów[2].

Polską nazwę podali D. Karasiński i inni w 2016 r.[3]

Morfologia

Podsumowanie
Perspektywa
Owocniki

Jednoroczne lub wieloletnie, osiągające grubość do 1,5 cm i rozmiary 35 × 25 cm, rozpostarte, do podłoża silnie przyrośnięte. Powierzchnia guzowata,, szczególnie przy górnym brzegu (u okazów rosnących na stojących pniach), tworząca tarasowato utworzone kapelusiki o górnej powierzchni pokrytej bardzo płytkimi, siateczkowatymi rurkami. U młodych okazów ma barwę od białawej do bladocielistej z różowym odcieniem, u starszych jest kremowo-ochrowo-szara do bladobrązowej lub w kolorze jasnego drewna. Kontekst u młodych okazów mięsisty, potem korkowaty, w końcu twardy, bez wyraźnego zapachu i smaku. Hymenofor rurkowaty, rurki o długości do 5 mm, w starszych, wieloletnich okazach zarośnięte watowatą grzybnią, pory 1–3 na mm, przegrody międzyrurkowe równe. Subikulum o grubości do 1,5 mm, o barwie jasnego drewna[3].

Cechy mikroskopowe

System strzępkowy trymityczny. Strzępki generatywne o szerokości 2–4 µm, ze sprzążkami, bezbarwne, gładkie, w kontekście rzadkie. nieliczne i trudne do zaobserwowania. Strzępki szkieletowe o szerokości 2,5–5,5 µm, ale nie pełne, grubościenne, bezbarwne lub żółtawe, rzadko z krystalicz- ną inkrustacją. Strzępki łącznikowe o szerokości 1,5–2,5 µm, rzadkie, pełne lub grubościenne z wąskim światłem, gładkie, bezbarwne, rzadko rozgałęziające się. Cystyd brak. Podstawki 24–32 × 9–12 µm, krótko maczugowate, ze sprzążką u podstawy, 4-sterygmowe. Bazydiospory (8–)9–13(–13,6) × (4,8–)5,4–6,8(–7,2) µm, elipsoidalno-cylindryczne, grubościenne, pokryte niskimi, wydłużonymi brodawkami, słabo cyjanofilne, w odczynniku Melzera nieamyloidalne i słabo dekstrynoidalne[3].

Występowanie i siedlisko

Niciennica guzowata występuje w większości krajów europejskich, jej stanowiska podano także w Ameryce Północnej. W Polsce po raz pierwszy stanowiska tego gatunku podali D. Karasiński i inni w 2006 r. w Dolinie Radości w Lasach Oliwskich[3].

Grzyb poliporoidalny, w Polsce notowany na korze żywych dębów. Saprotrof i pasożyt powodujący białą zgniliznę drewna. W Europie występuje głównie na dębach, głównie na żywych drzewach wysoko nad ziemią, rzadko na leżących na ziemi martwych pniach. Podano także nieliczne stanowiska na głogu, jabłoni, buku i lipie[3].

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.