Nieciecz (sielsowiet Dubrowna)

Nieciecz^[2] (biał. Няцеч, Niaciecz; ros. Нетечь, Nietiecz) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Dubrowna.

Nieciecz

Няцеч
Нетечь

Wieś w 2021 roku
Państwo	Białoruś
Obwód	grodzieński
Rejon	lidzki
Sielsowiet	Dubrowna
Populacja (2009) • liczba ludności	226[1]
Kod pocztowy	231301
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Nieciecz
Położenie na mapie Białorusi Nieciecz
Położenie na mapie Polski w 1939 Nieciecz
53°53′59″N 25°24′43″E

Historia

W XIX i w początkach XX w. wieś i okolica szlachecka położone w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Lida.

W dwudziestoleciu międzywojennym kolonia i folwark leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, w gminie Lida^[3]. W 1921 kolonia liczyła 277 mieszkańców, zamieszkałych w 48 budynkach, w tym 273 Polaków i 4 Białorusinów. 259 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 18 prawosławnego. Folwark zaś liczył 20 mieszkańców, zamieszkałych w 2 budynkach, w tym 19 Polaków i 1 Białorusina. 17 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 3 prawosławnego^[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. W 1959 w części wsi położonej nad rzeką Niecieczą wybudowano osiedle robotnicze dla pracowników zakładu przetwórstwa torfu, któremu nadano nazwę Pierszamajski^[4].

Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy

1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
2. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4. Brak numerów stron w książce
3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923. Brak numerów stron w książce
4. Pierwomajski-Nieciecz. Słowo Życia. [dostęp 2023-01-02]. (pol. • biał.).

Bibliografia

• Nieciecz (1, 2), pow. lidzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 50.
• Mapa WIG Iwje. [dostęp 2023-01-01]. (pol.).