Loading AI tools
brazylijski piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Neymar, właśc. Neymar da Silva Santos Júnior (ur. 5 lutego 1992 w Mogi das Cruzes) – brazylijski piłkarz, występujący na pozycji napastnika w saudyjskim klubie Al Hilal oraz w reprezentacji Brazylii.
.jpg) Neymar (2023) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Neymar da Silva Santos Júnior | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 lutego 1992 | |||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
175 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | ||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | ||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
10 | |||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[infobox 1] | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[infobox 2] | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||||||||||||||||||||
Karierę seniorską rozpoczął w Santosie FC, w którym zadebiutował w 2009[1]. W ciągu pięcioletniego pobytu w brazylijskim klubie dwukrotnie zdobył Campeonato Paulista, raz Copa do Brasil i Copa Libertadores. W 2013 przeniósł się do FC Barcelony, z którą zdobył potrójną koronę w sezonie 2014/2015, wygrywając Primera División, Copa del Rey i rozgrywki Ligi Mistrzów UEFA. W 2017, za rekordową kwotę[2]222 milionów euro, został zakupiony przez Paris Saint-Germain. Z paryskim klubem cztery razy zdobywał mistrzostwo Francji, trzy razy Puchar Francji, dwa razy Puchar Ligi Francuskiej i trzy razy Superpuchar Francji, a w sezonie 2019/2020 został finalistą Ligi Mistrzów UEFA. W 2023 przeszedł do Al Hilal.
W reprezentacji Brazylii występuje od 2010[3], a z 128 meczami i 79 golami jest najskuteczniejszym piłkarzem reprezentacji. Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich 2012[4]. W 2013 Brazylia wygrała Puchar Konfederacji, a Neymar dostał Złotą Piłkę dla mvp turnieju[5]. Złoty medalista Igrzysk Olimpijskich 2016[6]. Uczestnik Mistrzostw Świata 2014, 2018 i 2022. Finalista Copa América 2021, uczestnik edycji z 2011, 2015 i 2016.
Dwukrotny laureat 3. miejsca w plebiscycie Złotej Piłki w 2015 i 2017. W latach 2011 i 2012 został Południowoamerykańskim Piłkarzem Roku[7]. Sześciokrotny zwycięzca Samba Gold (2014, 2015, 2017, 2020, 2021 i 2022)[8][9].
Jego rodzice to Nadine Gonçalves i Neymar da Silva Santos Senior, który był piłkarzem. Ma młodszą o cztery lata siostrę.[10]
Karierę piłkarską zaczynał w Santosie. Od 2009 był podstawowym zawodnikiem pierwszej drużyny. Neymar w wieku 17 lat zadebiutował w meczu przeciwko Oeste 7 marca 2009 roku – Santos wygrał 2:1, kolejny mecz zagrał przeciwko Mogi Mirim tydzień później, podczas którego zdobył swoją pierwszą bramkę w pierwszej drużynie[1]. Został uznany za najbardziej utalentowanego piłkarza z Ameryki Południowej[11]. W półfinale Campeonato Paulista 2009 w pierwszym meczu przeciwko SE Palmeiras na Estádio Vila Belmiro zdobył gola na wagę zwycięstwa[12]. W finale jednak Santos przegrał z Corinthians São Paulo 4:2 w dwumeczu[13]. Występami w Santosie został porównywany do jego idoli takich jak Robinho czy Pelé[14]. Swoimi umiejętnościami przyciągnął uwagę takich europejskich klubów, jak Manchester United[15], Real Madryt[16], FC Barcelona[17] oraz Chelsea[18].
15 kwietnia 2010 zdobył 5 bramek przeciwko Guarani FC w wygranym meczu przez jego drużynę 8:1[19] w Copa do Brasil. Neymar wraz z Santosem wygrał mistrzostwa stanu São Paulo w 2010[20], gdzie strzelił 14 bramek w 19 meczach i otrzymał nagrodę dla najlepszego gracza[21].
Po końcowym gwizdku meczu Ceará – Santos Neymar wdał się w sprzeczkę z obrońcą Ceary João Marcosem. Chwilę później do akcji wkroczyła policja, wtedy też odpychający Neymara kolega z drużyny Marquinhos został uderzony gumową pałką przez jednego z policjantów[22].
15 września 2010 w meczu przeciwko Atlético Goianiense (wygranym 4:2) trener Santosu Dorival Júnior nie pozwolił Neymarowi egzekwować rzutu karnego (zawodnik nie wykorzystał w sezonie już kilku), który został podyktowany po faulu na nim. Neymar głośno wyraził wtedy swoje niezadowolenie z decyzji trenera, a telewizyjne kamery zarejestrowały jego niestosowne zachowanie. Neymar później przeprosił, ale szkoleniowiec chciał go zawiesić na 15 dni. Gwiazdor Santosu nie zagrał w następnej kolejce z Guarani FC, a zarząd klubu zażyczył sobie, by przywrócić go do składu na mecz z Corinthians. Júnior początkowo się zgodził, ale później zmienił zdanie i został zwolniony. Następny trener Santosu Marcelo Martelote przywrócił Neymara do składu[23].
5 lutego 2012, w dniu 20. urodzin w meczu z Palmeiras strzelił swojego 100. gola w seniorskiej karierze[24]. 26 maja 2013 rozegrał ostatni mecz w barwach Santosu[25].
26 maja 2013 Neymar ogłosił, że od nowego sezonu będzie zawodnikiem FC Barcelony. Brazylijczyk podpisał kontrakt na 5 lat[26]. Na konto jego byłego klubu – Santosu ma wpłynąć 55% kwoty transferowej. Resztę otrzymała firma DIS (40%) i TEISA (5%), które były współwłaścicielami karty zawodniczej piłkarza[27]. Podczas konferencji prasowej (24 stycznia 2014) ujawniono, że całkowita kwota transferu wyniosła 86,2 miliona euro.
Zadebiutował 30 lipca 2013 na PGE Arenie w Gdańsku w towarzyskim meczu z Lechią Gdańsk, zmieniając w 79. minucie Alexisa[28]. 18 sierpnia 2013 w wygranym 7:0 meczu z Levante zadebiutował w Primera División[29]. Swoją pierwszą bramkę strzelił 21 sierpnia 2013 w zremisowanym meczu o Superpuchar Hiszpanii, w którym jego drużyna zmierzyła się na wyjeździe z Atlético Madryt[30]. Barcelona przegrywała po golu Davida Villi, lecz w 58. minucie spotkania Neymar doprowadził do wyrównania[30]. Ta bramka dała Barcelonie zwycięstwo w dwumeczu (na Camp Nou padł remis 0:0). 18 września 2013 zadebiutował w Lidze Mistrzów UEFA w barwach FC Barcelony, w wygranym meczu przeciwko AFC Ajax (4:0), w którym zaliczył asystę przy trafieniu Gerarda Piqué[31]. 24 września 2013 w meczu z Realem Sociedad (1:4) strzelił swoją pierwszą ligową bramkę[32]. 26 października wystąpił w El Clásico (meczu FC Barcelony z Realem Madryt). Jego drużyna wygrała 2:1, a Neymar strzelił gola i zanotował asystę przy trafieniu Alexisa Sáncheza[33]. 11 grudnia 2013 w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów z Celticem (6:1) zdobył swoje trzy pierwsze bramki w rozgrywkach[34]. 3 dni później zanotował swój pierwszy dublet w lidze w meczu 16. kolejki z Villarealem (2:1)[35]. 26 marca 2014 w meczu 30. kolejki z Celtą Vigo drugi raz skompletował dwie bramki, a jego zespół wygrał 3:0[36].
W sezonie 2013/2014 rozegrał 41 meczów, w których strzelił 15 goli i zanotował 15 asyst.
.jpg)
13 września 2014, w meczu 3. kolejki La Liga przeciwko Athletic Bilbao (2:0), Neymar strzelił swoje pierwsze dwie bramki w sezonie 2014/2015[37]. 27 września strzelił hat-tricka w spotkaniu przeciwko Granadzie, zakończonym wygraną 6:0[38]. 25 października strzelił jedyną bramkę dla Dumy Katalonii w przegranym 1:3 spotkaniu z Realem Madryt[39]. 8 stycznia 2015 w meczu 1/8 finału Pucharu Króla z Elche CF strzelił dwa gole i zaliczył asystę, a Barcelona wygrała to spotkanie 5:0[40]. 24 stycznia zanotował dublet goli i asyst w meczu 20. kolejki Primera División przeciwko Elche CF (6:0)[41]. Cztery dni później, w meczu ćwierćfinałowym Copa del Rey przeciwko Atlético Madryt (3:2) strzelił dwa gole[42]. W meczu półfinału tychże rozgrywek, który został rozegrany 4 marca 2015 przeciwko Villareal, Neymar strzelił dwie bramki, a jego zespół wygrał 3:1[43].
21 kwietnia 2015 Neymar strzelił swoją 30. bramkę w sezonie, trafiając dwukrotnie w meczu ćwierćfinału Ligi Mistrzów UEFA z Paris Saint-Germain. 30 maja zdobył bramkę w finale Pucharu Króla z Athletic Bilbao (3:1)[44]. Z łącznie 7 golami został królem strzelców edycji 2014/2015 Copa del Rey. 6 czerwca wyszedł w podstawowym składzie na finał Ligi Mistrzów UEFA przeciwko włoskiej drużynie Juventusu. Mecz zakończył się zwycięstwem Dumy Katalonii 3:1, a Brazylijczyk strzelił trzeciego gola dla Barçy[45]. Z 10 trafieniami został królem strzelców edycji 2014/2015 ex aequo z Lionelem Messim i Cristiano Ronaldo[46].
Łącznie w sezonie 2014/2015 zdobył 39 goli oraz zaliczył 10 asyst w 51 meczach.
Pierwszy mecz sezonu 2015/2016 rozegrał 29 sierpnia, a Barcelona pokonała Málagę 1:0[47]. W następnym spotkaniu, rozegranym 12 września przeciwko Atlético Madryt w Primera División (2:1), strzelił pierwszą bramkę w sezonie[48]. 17 października 2015 w meczu 8. kolejki z Rayo Vallecano (5:2), Neymar strzelił cztery gole i zanotował asystę przy bramce Luisa Suareza[49]. 4 listopada zdobył dwa gole przeciwko BATE Borysów (3:0) w Lidze Mistrzów UEFA[50]. 8 listopada ponownie zdobył dublet – tym razem w starciu ligowym z Villarealem (3:0)[51]. 21 listopada zdobył gola i zanotował asystę w meczu z Realem Madryt, który Barcelona wygrała 4:0[52]. 28 listopada kontynuował passę trzech ligowych spotkań z golem zdobywając dwie bramki w meczu z Realem Sociedad (4:0)[53]. 20 grudnia wystąpił w finale Klubowych Mistrzostw Świata przeciwko River Plate (3:0), w którym dwukrotnie zanotował asystę[54].
6 stycznia 2016 został laureatem 3. miejsca w plebiscycie Złotej Piłki, ustępując Lionelowi Messiemu oraz Cristiano Ronaldo[55]. 12 marca 2016 strzelił dwa gole przeciwko Getafe (6:0) w ramach 29. kolejki La Ligi[56]. 22 maja 2016 strzelił gola w finale Pucharu Króla z Sevillą, który ostatecznie zakończył się zwycięstwem Dumy Katalonii 2:0[57].
Ogólnie w sezonie 2015/2016 wystąpił w 49 meczach, strzelając 31 goli i notując 25 asyst.
1 lipca 2016, FC Barcelona poinformowała o przedłużeniu kontraktu z Brazylijczykiem do 2021. Klauzula odstępnego miała wynosić w pierwszym roku 200 mln euro, rok później 222 mln, a następnie 250 mln euro.
Sezon rozpoczął od zanotowania asysty w przegranym 1:2 meczu 2. kolejki La Liga z Deportivo Alavés[58]. 13 września 2016 w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA z Celticem (7:0) zdobył gola i zanotował 4 asysty[59]. 24 września w meczu ligowym przeciwko Sportingowi Gijón strzelił dwa gole, a jego zespół wygrał spotkanie 5:0[60]. 14 lutego 2017 r. wystąpił w przegranym 4:0 meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów z Paris Saint-Germain[61]. 8 marca w meczu rewanżowym z PSG zdobył dwa gole oraz zanotował dwie asysty i tym samym pomógł swojemu zespołowi wygrać spotkanie 6:1; Neymara wybrano mvp spotkania, a później FC Barcelona uznała mecz za swój najlepszy w historii[62]. 2 kwietnia 2017 w wygranym meczu 29. kolejki Primera División z Granadą (4:1), zdobył swojego 100. gola w 177. występie dla Barcelony[63]. 14 maja w meczu 37. kolejki ligi hiszpańskiej przeciwko UD Las Palmas (4:1) zanotował hat-tricka[64]. 27 maja w wygranym 3:1 finale Pucharu Króla z Deportivo Alavés strzelił swoją ostatnią, 105. bramkę dla FC Barcelony w 186. występie[65].
Łącznie w sezonie 2016/2017 rozegrał 45 meczów, w których strzelił 20 bramek i zanotował 26 asyst.
3 sierpnia 2017 podpisał pięcioletni kontrakt z francuskim klubem Paris Saint-Germain[66]. Kwota transferu wynosiła 222 miliony euro i była najwyższa w historii futbolu[67]. Paryżanie wiązali z nim duże nadzieje w kwestii zdominowania rozgrywek europejskich. To on miał poprowadzić klub z Paryża do pierwszego w historii triumfu w Lidze Mistrzów. W swoim pierwszym sezonie wygrał mistrzostwo Francji, Puchar Francji i Puchar ligi Francuskiej. Wystąpił wtedy w 30 spotkaniach i zdobył 28 bramek we wszystkich rozgrywkach.
21 maja 2022 w meczu z FC Metz (5:0) strzelił swoją 100. bramkę dla Paris Saint-Germain, tym samym zostając trzecim piłkarzem w historii (po Romário i Cristiano Ronaldo), który zdobył 100 bramek dla trzech różnych klubów[68].
15 sierpnia 2023 Al-Hilal poinformowało o transferze Neymara, który związał się z saudyjskim klubem dwuletnim kontraktem. Kwota transferu miała wynieść 90 milionów euro, a według mediów rocznie będzie inkasować 150 milionów euro[69]. W nowym klubie zadebiutował 15 września w wygranym 6:1 meczu z Al-Riyadh, w którym zanotował asystę przy golu Malcoma[70]. Pierwszą bramkę strzelił 3 października w meczu Azjatyckiej Ligi Mistrzów przeciwko Nassaji Mazandaran (3:0)[71].
Do reprezentacji młodzieżowej po raz pierwszy został powołany przez trenera Lucho na MŚ U-17 w 2009. W debiucie strzelił gola[72], ale Brazylia odpadła w fazie grupowej[73]. Po dobrym występie na tej imprezie, Pelé i Romário zasugerowali selekcjonerowi Dundze, by wziął Neymara na Mistrzostwa Świata do RPA[74]. Ten jednak umieścił go tylko na liście rezerwowej. Kierowca Formuły 1 Felipe Massa publicznie skrytykował to posunięcie mówiąc:
Musisz mieć najlepszych zawodników na mistrzostwa świata, a Dunga tego nie robi[75].
Dunga odparł, że zarówno Neymar i jak jego kolega z klubu Ganso są:
Niezwykle utalentowani, ale nie zostali jeszcze dostatecznie sprawdzeni na poziomie międzynarodowym[76].
Brazylia zakończyła turniej na ćwierćfinale, ulegając 2:1 Holandii. Po turnieju Dunga podał się do dymisji, a brazylijski związek piłkarski ją przyjęła[77]. 26 lipca 2010 nowy selekcjoner Mano Menezes powołał Neymara na towarzyski mecz „Canarinhos” z USA[78]. Neymar otworzył wynik spotkania, strzelając w 29. minucie gola głową po dośrodkowaniu André Santosa[79]. Brazylia wygrała 2:0[80]. W swoim drugim meczu kadry Neymar zagrał od początku z Argentyną w Dosze. Zszedł z boiska w 76. minucie, a Brazylia przegrała 1:0[81]. Trzecim występem Neymara w Seleção było towarzyskie spotkanie ze Szkocją, w którym zdobył 2 bramki (tę drugą z rzutu karnego)[82]. W 2013 został powołany przez Luiza Felipe Scolariego na Puchar Konfederacji. Neymar otrzymał złotą piłkę oraz zdobył 4 gole, a Brazylia zwyciężyła w finale Hiszpanię 3:0, zdobywając puchar. W ćwierćfinale mistrzostw świata 2014 – po faulu Juana Zúñigi – Neymar doznał kontuzji – pęknięcia trzeciego kręgu lędźwiowego. 18 czerwca 2015, tuż po końcowym gwizdku sędziego w meczu Brazylia – Kolumbia, Neymar otrzymał czerwoną kartkę za uderzenie głową Jeisona Murillo.
Neymar ma syna Daviego Luccę oraz córkę Mavie[83]. Jest członkiem chrześcijańskiego Kościoła zielonoświątkowego „Igreja Batista Peniel”, dla którego płaci dziesięcinę i często w wywiadach telewizyjnych mówi o Bogu[84][85].
| Klub | Sezon | Liga | Puchar kraju[uwaga 1] | Puchar Ligi Francuskiej | Kontynentalne | Inne | Suma | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | ||
| Santos FC | 2009 | 32 | 10 | 3 | 1 | – | – | 11[uwaga 2] | 3 | 46 | 14 | ||
| 2010 | 31 | 17 | 8 | 11 | – | 2[uwaga 3] | 0 | 19[uwaga 2] | 14 | 60 | 42 | ||
| 2011 | 21 | 13 | – | – | 13[uwaga 4] | 6 | 13[uwaga 5] | 5 | 47 | 24 | |||
| 2012 | 17 | 14 | – | – | 14[uwaga 6] | 9 | 16[uwaga 2] | 20 | 47 | 43 | |||
| 2013 | 1 | 0 | 4 | 1 | – | – | 18[uwaga 2] | 12 | 23 | 13 | |||
| Łącznie | 102 | 54 | 15 | 13 | 0 | 0 | 29 | 15 | 77 | 54 | 223 | 136 | |
| FC Barcelona | 2013/2014 | 26 | 9 | 3 | 1 | – | 10[uwaga 7] | 4 | 2[uwaga 8] | 1 | 41 | 15 | |
| 2014/2015 | 33 | 22 | 6 | 7 | – | 12[uwaga 7] | 10 | – | 51 | 39 | |||
| 2015/2016 | 34 | 24 | 5 | 4 | – | 9[uwaga 7] | 3 | 1[uwaga 9] | 0 | 49 | 31 | ||
| 2016/2017 | 30 | 13 | 6 | 3 | – | 9[uwaga 7] | 4 | 0 | 0 | 45 | 20 | ||
| Łącznie | 123 | 68 | 20 | 15 | 0 | 0 | 40 | 21 | 3 | 1 | 186 | 105 | |
| Paris Saint-Germain | 2017/2018 | 20 | 19 | 1 | 2 | 2 | 1 | 7[uwaga 7] | 6 | – | 30 | 28 | |
| 2018/2019 | 17 | 15 | 3 | 2 | 1 | 1 | 6[uwaga 7] | 5 | 1[uwaga 10] | 0 | 28 | 23 | |
| 2019/2020 | 15 | 13 | 2 | 2 | 3 | 1 | 7[uwaga 7] | 3 | 0 | 0 | 27 | 19 | |
| 2020/2021 | 18 | 9 | 3 | 1 | – | 9[uwaga 7] | 6 | 1[uwaga 10] | 1 | 31 | 17 | ||
| 2021/2022 | 22 | 13 | 0 | 0 | – | 6[uwaga 7] | 0 | 0 | 0 | 28 | 13 | ||
| 2022/2023 | 20 | 13 | 2 | 1 | – | 6[uwaga 7] | 2 | 1[uwaga 10] | 2 | 29 | 18 | ||
| Łącznie | 112 | 82 | 11 | 8 | 6 | 3 | 41 | 22 | 3 | 3 | 173 | 118 | |
| Łącznie w karierze | 337 | 204 | 46 | 36 | 6 | 3 | 110 | 58 | 83 | 58 | 582 | 359 | |
| Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|
| Brazylia | 2010 | 2 | 1 |
| 2011 | 13 | 7 | |
| 2012 | 12 | 9 | |
| 2013 | 19 | 10 | |
| 2014 | 14 | 15 | |
| 2015 | 9 | 4 | |
| 2016 | 6 | 4 | |
| 2017 | 8 | 3 | |
| 2018 | 13 | 7 | |
| 2019 | 5 | 1 | |
| 2020 | 2 | 3 | |
| 2021 | 13 | 6 | |
| 2022 | 8 | 7 | |
| 2023 | 4 | 2 | |
| Ogólnie | 128 | 79 | |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
