Loading AI tools
francuski klub piłki nożnej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Football Club de Metz – francuski klub piłkarski z siedzibą w Metz (departament Mozela), założony w 1919 roku.
Pełna nazwa |
Football Club de Metz |
---|---|
Przydomek |
Les Grenats (Kasztanowi) |
Barwy |
|
Data założenia |
1919 |
Debiut w najwyższej lidze |
1932 |
Liga | |
Państwo | |
Region | |
Adres |
3 allée Saint Symphorien, Boite Postale 40292, 57006 Metz |
Stadion |
Stade Saint-Symphorien |
Sponsor techniczny | |
Właściciel |
Bernard Serin |
Prezes |
Bernard Serin |
Trener | |
Strona internetowa |
Klub powstał w 1932 z połączenia dwóch amatorskich klubów z Metz. Jednym z nich był CAM (Cercle Athlétique Messin), a drugim ASM (Association Sportive Messine). Z początku w klubie grali robotnicy i urzędnicy pracujący w mieście. 15 kwietnia 1932 doszło do porozumienia w sprawie fuzji. W latach 30. klub miał status półprofesjonalny.
FC Metz grało w pierwszym sezonie od powstania Ligue 1. Zajęli wówczas 9. miejsce w grupie B i musieli się pożegnać z elitą. Powrót nastąpił po dwóch latach przerwy. Na nowego prezydenta zostaje mianowany Lotaryńczyk Reymond Herloy. Mimo nieudanych meczów utrzymał klub w D1 aż do sezonu 1949-50. Wówczas „Smoki” zajęły 18. (ostatnie) miejsce i musiały się pożegnać z Ligue 1 na sezon.
Po zatrudnieniu byłego szkoleniowca Nice Elly Rousa powrócili bardzo szybko do elity. Kolejna relegacja miała miejsce w sezonie 1957/58. Mimo że do zespołu zakupiono zdolnego Argentyńczyka Roberto Aballaya, który poprzednio występował w Nancy.
Czyściec trwał aż do sezonu 1966/1967, po którym piłkarze prowadzeni przez Maksymiliana Schirchina wywalczyli awans. W pierwszym powrotnym meczu zremisowali 1:1 na wyjeździe z Red Star. W 1978 do klubu przybywa działacz Carlo Molinari. Prezydent FC Metz stawia ze cel piłkarzom i trenerowi piękną grę, która opierałaby się na zasadzie fair play. Ich pierwszym rywalem w europejskich pucharach było niemieckie HSV. Wschodni rywale Francuzów rozprawili się z nimi 4:1 i 3:2. Gdyby nie szczęście, FC Metz pożegnałoby się z D1 już w sezonie 1981/1982. Wówczas wyprzedzili Valenciennes o zaledwie 2 pkt.
Historyczną datą dla kibiców FC Metz będzie 11 maja 1984 gdy ich pupile zmierzyli się w finale Pucharu Francji z AS Monaco, który wówczas odnosił sukcesy. Na Parc de Princes 20 000 Lotaryńczyków oglądało zwycięstwo swoich piłkarzy. Był to pierwszy sukces na arenie piłkarskiej we Francji. Kilka miesięcy później niespodziewanie wygrali z FC Barcelona w pierwszej rundzie Pucharu Zdobywców Pucharów. Na stałe do annałów FCM zapisał się ówczesny trener, Henryk Kasperczak.
Ten sezon był udany z racji występów ligowych. Następca Kasperczaka, Marcel Husson zajął ze swoimi piłkarzami 5. miejsce, które dawało im możliwość gry w Pucharze UEFA. Widać, że rozpoczynała się era Metz. W Pucharze UEFA nie sprostali oni Hajdukowi Split. W lidze zajęli 6. miejsce.
W Pucharze Francji w 1988 ekipa Metz wyeliminowała po drodze do triumfu takie drużyny jak Moulouse, Quimper i Amiens. W finale okazali się silniejsi od Sochaux. W PZP nie sprostali Anderlechtowi, który oba mecze wygrał. Pierwszy 3:1, a drugi 2:0.
W sezonie 1990/1991 rozpoczynała się era Joela Mullera, który wiele dobrego zrobił dla FC Metz. Pierwszy swój sezon rozegrał lepiej, niż jego poprzednik, który zajął 14. miejsce. On podskoczył o 2. miejsca. Kibice we Francji śmiali się i żartowali, że działacze FCM wykupili 12. miejsce, bo 3 sezony z rzędu za czasów rządów Mullera klub zajmował tę lokatę. W sezonie 1994/1995 było już lepiej o 4. miejsca. Sezon później gracze Joela byli już na 4. miejscu. Rok później Metz miało skład na miarę mistrza. W zespole z Lotaryngii grali tacy piłkarze jak Letizi, Serredszum, Blanchard, Song, Pirès oraz Terrier. Zajęli 5. miejsce.
Najlepszy był sezon 1997/1998, w którym to zostali wicemistrzami Francji, przegrywając z Lens tylko różnicą bramek. Był to początek końca. 10., 11., 12., a następnie 17. miejsce w lidze sprawiły o spadku nie tylko moralnym, ale i o degradacji do D2. Jednak pograli tam tylko przez rok, po czym wrócili, by straszyć najsilniejsze ekipy z D1 (aktualnie Ligue 1).
|
Sezon | Rozgrywki | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
1968/69 | Puchar Miast Targowych | 1R | Hamburger SV | 1–4 | 2–3 | 3–7 |
1969/70 | Puchar Miast Targowych | 1R | SSC Napoli | 1–1 | 1–2 | 2–3 |
1984/85 | Puchar Zdobywców Pucharów | 1R | FC Barcelona | 2–4 | 4–1 | 6–5 |
1/8 | Dynamo Drezno | 0–0 | 1–3 | 1–3 | ||
1985/86 | Puchar UEFA | 1R | Hajduk Split | 2–2 | 1–5 | 3–7 |
1988/89 | Puchar Zdobywców Pucharów | 1R | RSC Anderlecht | 1–3 | 0–2 | 1–5 |
1995 | Puchar Intertoto | Grupa 6 | LASK Linz | 1–0 | 1. miejsce | |
NK Zagreb | 1–0 | |||||
Partick Thistle | 1–0 | |||||
ÍBK Keflavík | 2–1 | |||||
1/8 | Ceahlăul Piatra Neamț | 2–0 (W) | ||||
1/4 | RC Strasbourg | 0–2 (D) | ||||
1996/97 | Puchar UEFA | 1R | FC Tirol Innsbruck | 1–0 | 0–0 | 1–0 |
2R | Sporting CP | 2–0 | 1–2 | 3–2 | ||
1/8 | Newcastle United | 1–1 | 0–2 | 1–3 | ||
1997/98 | Puchar UEFA | 1R | Excelsior Mouscron | 4–1 | 2–0 | 6–1 |
2R | Karlsruher SC | 0–2 | 1–1 | 1–3 | ||
1998/99 | Liga Mistrzów | 2Q | HJK Helsinki | 1–1 | 0–1 | 1–2 |
Puchar UEFA | 1R | Crvena zvezda | 2–1 | 1–2 | 3–3, k: 3–4 | |
1999 | Puchar Intertoto | 2R | MŠK Žilina | 3–0 | 1–2 | 4–2 |
3R | KSC Lokeren | 0–1 | 2–1 | 2–2, w. | ||
1/2 | Polonia Warszawa | 5–1 | 1–1 | 6–2 | ||
F | West Ham United | 1–3 | 1–0 | 2–3 |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Paul Delecroix |
2 | OB | Dylan Bronn |
3 | OB | Matthieu Udol |
4 | PO | Kévin N'Doram (wyp. z AS Monaco FC) |
5 | PO | Victorien Angban |
6 | OB | Mamadou Fofana |
7 | NA | Ibrahima Niane |
8 | PO | Boubacar Traoré |
9 | NA | Thierry Ambrose (wyp. z Manchester City F.C.) |
10 | PO | Marvin Gakpa |
11 | NA | Opa Nguette |
14 | PO | Vincent Pajot (wyp. z Angers SCO) |
16 | BR | Alexandre Oukidja |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
17 | OB | Thomas Delaine |
18 | OB | Fabien Centonze |
19 | PO | Habib Maïga |
20 | NA | Habib Diallo |
21 | OB | John Boye |
22 | PO | Sami Lahssaini |
24 | PO | Renaud Cohade (kapitan) |
25 | PO | Adama Traoré (wyp. z AS Monaco FC) |
26 | NA | Pape Ndiaga Yade |
27 | NA | Farid Boulaya |
28 | OB | Manuel Cabit |
30 | BR | Guillaume Dietsch |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
OB | Laurent Jans (wyp. do SC Paderborn 07) | |
PO | Gerónimo Poblete (wyp. do CA San Lorenzo de Almagro) | |
PO | Raouf Mroivili (wyp. do Royal Football Club Seraing) | |
PO | Vincent Thill (wyp. do US Orléans) | |
NA | Adama Traoré (wyp. do Al-Adalah FC) |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
NA | Cheikh Tidiane Sabaly (wyp. do Pau FC) | |
NA | Gauthier Hein (wyp. do Valenciennes FC) | |
NA | Ablie Jallow (wyp. do AC Ajaccio) | |
NA | Amadou Ndiaye (wyp. do FC Sochaux-Montbéliard) |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.