Remove ads
Nagroda Literacka im. Stanisława Piętaka – polska nagroda literacka przyznawana od 1965 roku (rok po śmierci Stanisława Piętaka[1]) do 1994 roku[1].
Nagroda została ustanowiona przez Zarząd Główny Związku Młodzieży Wiejskiej, Ludową Spółdzielnię Wydawniczą i redakcje „Tygodnika Kulturalnego” i „Regionów”[2]. Wartość nagrody w 1975 roku wyniosła 20 tys. zł[3]. Po włączeniu Związku Młodzieży Wiejskie w struktury ZSMP, od 1975 roku patronat nad Nagrodą przejął Związek Socjalistycznej Młodzieży Polskiej[1].
Nagrodę przyznawano m.in. za osiągnięcia w dziedzinie poezji, prozy, krytyki literackiej, eseistyki, publicystyki radiowej, dramatu. Jurorami byli m.in.: Jacek Kajtoch w latach 1972–1973[4], Henryk Bereza[3][5], przewodniczącymi jury byli Jarosław Iwaszkiewicz[6] (od 1965 roku do śmierci[3]), Wiesław Myśliwski[7], sekretarzem – Roch Sulima[6]. Dwukrotnymi laureatami nagrody byli Wiesław Myśliwski[8], Edward Redliński, Edward Stachura[9] i Tadeusz Nowak[10].
Nagroda była uroczyście wręczana m.in. w maju, następnie udawano się do restauracji Kamienne Schodki w Warszawie, którą prowadziła Aleksandra Piętak, wdowa po poecie[11][12]. W 1975 roku podczas uroczystości wręczenia nagrody była obecna wspomniana wdowa oraz Stanisław Adamczyk, redaktor naczelny „Tygodnika Kulturalnego”[13]. W 1989 roku, oprócz Wiesława Myśliwskiego, nagrodę wręczał sekretarz Zarządu Głównego Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej, Alojzy Choda[7].
W czasach PRL ukazała się seria Ludowej Spółdzielni Wydawniczej „Biblioteka Laureatów Nagrody im. Stanisława Piętaka”[14]. Wydano w niej tylko dwie nagrodzone książki: Tyle słońca Adolfa Momota w 1988 roku i Sień Mariana Pilota w 1989 roku[1].
Remove ads
- 1965
- Urszula Kozioł[1][15] za tom poezji Smuga i płomień[16][17]
- Tadeusz Nowak[1][18] za tom poezji Ziarenko trawy[10]
- Jarosław Abramow-Newerly[1] za dramat Anioł na dworcu[19][20][21]
- 1966
- Kazimierz Orłoś za tom opowiadań Koniec zabawy[22][23]
- Marian Pilot za powieść Sień[24]
- 1967
- Jerzy Harasymowicz za tom poezji Pastorałki polskie[25][26]
- Jan Kłossowicz[27]
- Janusz Krasiński[28] za powieść Wózek[29][30]
- Adolf Momot za powieść Tyle słońca[14]
- 1968
- Ernest Bryll za tom poezji Mazowsze[31][32]
- Wiesław Myśliwski za powieść Nagi sad[33][8][34]
- Edward Redliński[6] za powieść Listy z Rabarbaru[35][36]
- 1969
- Edward Stachura za tom poezji Po ogrodzie niech hula szarańcza[9]
- Tadeusz Nowak za powieść A jak królem, a jak katem będziesz[10]
- 1970
- Henryk Jachimowski[37] za powieść Skaza[38]
- Zbigniew Ryndak za powieść Drugi brzeg miłości[39][40]
- Zygmunt Trziszka za powieść Romansoid[41][42]
- 1971
- Maria Józefacka za tom poezji Całopalenie
- Edmund Pietryk za tom opowiadań Chilijska ostroga[43]
- Józef Grzegorz Ratajczak za powieść Gniazdo na chmurze[44]
- Zygmunt Wójcik za powieść Mowy weselne[45]
- 1972
- Ryszard Milczewski-Bruno za tom poezji Podwójna należność[46]
- Tomasz Burek za tom szkiców Zamiast powieści[47]
- Krzysztof Nowicki za szkice i felietiony Pertraktacje[48]
- Edward Stachura za powieść Siekierezada[9]
- 1973
- Henryk Bereza za tom szkiców literackich Związki naturalne[49] (według innego źródła za całokształt twórczości[50])
- 1974
- Jan Goczoł za tom poezji Manuskrypt[51]
- Wiesław Myśliwski za dramat Złodziej[33][34][8]
- 1975 (wręczenie w hotelu Dom Chłopa[3])
- Marian Grześczak za tom poezji Sierpień, tętnienie[52] (Nagroda Specjalna[3])
- Jerzy Pluta[3] za rozprawę doktorską Okruchy epopei. Proza Henryka Worcella[53]
- 1976
- Zbigniew Brzozowski za tom opowiadań W miasteczku, które jak ogród Andersena…[54]
- Marek Harny za opowiadania Unieś mnie, wielki ptaku[25]
- Jan Drzeżdżon za powieść Oczy diabła[55] (według innego źródła nagrodę przyznano w 1977 roku[56])
- Tadeusz Kijonka za tom poezji Kamień i dzwony[57][58]
- Teresa Lubkiewicz-Urbanowicz za utwór dramatyczny Wijuny[59]
- 1977
- Józef Baran[60] za tom poezji Na tyłach świata[61] (według innego źródła nagroda została przyznana Józefowi Baranowi w 1976 roku za tom Dopóki jeszcze[62][63])
- Erwin Kruk[64] za powieść Pusta noc[65]
- Stanisław Neumert za tom poezji[66] Ku wzgórzom światła[67]
- Roch Sulima[6] za tom szkiców Folklor i literatura[68]
- 1978
- Mieczysław Dąbrowski za studium historycznoliterackie Stanisław Piętak[69][70]
- Stanisław Srokowski za powieści Przyjść, aby wołać i Fatum[9]
- 1979 (wręczenie 16 czerwca[71] w ratuszu w Sandomierzu[13])
- Teresa Ferenc za tom poezji Wypalona dolina[72][71]
- Jerzy Jastrzębski za pracę Wokół kultury i literatury ludowej[71]
- Józef Łoziński za powieść Pantokrator[73][74][71]
- Bogusław Żurakowski za tom poezji Ciało i światło[75][71]
- 1980
- Jerzy Gizella za tom poezji Gorzko[76]
- Adam Ziemianin za tom poezji Nasz słony rachunek[77]
- 1981
- 1982
- Edward Redliński za utwór dramatyczny Pustaki (autor odmówił przyjęcia wyróżnienia)[79]
- Tadeusz Siejak za powieść Oficer[80]
- 1983 (wręczenie 22 maja[81])
- Leszek Bugajski[81] za tom szkiców Następni[82]
- Andrzej Lenartowski za tom poezji Rozkład[83]
- Grzegorz Musiał[81][84] za powieść Czeska biżuteria (autor odmówił przyjęcia wyróżnienia)[85]
- Włodzimierz Paźniewski[81] za tom szkiców literackich Życie i inne zajęcia[86]
- Czesław Szczepaniak za tom poezji Przerwane wiersze[87]
- Andrzej Warzecha[81] za tom poezji Błędny ognik[88]
- Tadeusz Wyrwa-Krzyżański za powieść Kobieta anioł[89]
- 1984
- Janusz Kryszak za pracę habilitacyjną Poezja ziemi. Międzywojenna twórczość poetycka Mariana Czuchnowskiego[90]
- Andrzej Zawada za rozprawę doktorską Gra w ludowe. Nurt chłopski w prozie współczesnej a kultura ludowa[91]
- 1985
- Mieczysław Stanclik za tom poezji Ave Eva[92] (według innego źródła nagrodę przyznano w 1985 roku[93])
- Edward Kupiszewski za powieść Pokochać w sierpniu[94]
- Marek Obarski za tom opowiadań Tańczący gronostaj[95]
- 1986
- Marek Sołtysik za tom poezji Małe wiersze wieczorne[96]
- Jan Tulik za tom poezji Budzenie licha[97]
- Jerzy Łukosz za tom opowiadań Dziedzictwo[98]
- Ryszard Sadaj za powieść Galicjada[39]
- 1987
- Stanisława Kopiec[1] za tom poezji Niebieska wieś
- Piotr Szewc za powieść Zagłada[99][100]
- 1988 (wręczenie 5 lutego[7] w Sandomierzu[101])
- Krzysztof Bielecki[102] za powieść Nie ma czarów, nie ma aniołów[7]
- Piotr Cielesz[102] za poezję[7]
- Krystyna Sakowicz za powieść Jaśmiornica[102][103][7]
- Mikołaj Samojlik[102]
- 1990
- Petro Murianka (właśc. Piotr Trochanowski) za tom poezji Jak sokół wodę z kamienia[104]
- Jerzy Łukosz[105] za eseje Języki prozy
- Andrzej Łuczeńczyk „za całokształt twórczości”[106]
- 1991
- Kazimierz Brakoniecki za tom poezji Idee[107][108]
- Dariusz Bitner za maszynopis małych powieści Trzy razy[109]
- Janusz Drzewucki[110] za krytykę literacką[56]
- 1992
- Janusz Rudnicki za tom prozy Można żyć[111]
- Tadeusz Żukowski za tom poezji Łza[112]
- Tadeusz Komendant[113]
- 1993
- Wacław Oszajca[114]
- Zyta Rudzka[115] za tom poezji Białe klisze[116]
- 1994
- Wacław Tkaczuk w dziedzinie publicystyki radiowej[117]
- Bohdan Zadura[118] „za krytykę literacką”[119]
Remove ads
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads