Loading AI tools
element państwowego monitoringu środowiska w Polsce Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monitoring Ptaków Polski – program mający na celu dostarczenie informacji na temat stanu populacji wybranych gatunków ptaków występujących w Polsce, który prowadzony jest w ramach państwowego monitoringu środowiska. Monitoring pozwala również na ocenę aktualnego stanu występowania populacji ptaków i określenie tendencji kierunkowych ich zmian w określonym czasie[1].
Koordynatorem programu Monitoringu Ptaków Polski jest Główny Inspektorat Ochrony Środowiska[2].
Program obejmuje około 170 gatunków ptaków lęgowych, 24 gatunki ptaków zimujących oraz 3 gatunki ptaków wędrownych[3].
W Polsce obszary objęte monitoringiem ptaków stanowią około 20% powierzchni kraju. Program w szczególności uwzględnia obszary chronione Natura 2000[3].
Program podzielony jest na szereg podprogramów w zależności od gatunków ptaków. Każdy z nich dostosowany jest do warunków monitorowania określonej grupy.
W 2017 roku Program Monitoringu Ptaków Polskich obejmował 14 podprogramów[4]:
W ramach programu prowadzona jest ocena wskaźnika liczebności gatunku rozpowszechnienia gatunku oraz w przypadku Bociana białego i Łabędzia niemego efektów rozrodu.
W ramach programu prowadzona jest ocena wskaźnika liczebności gatunku oraz rozpowszechnienia gatunku oraz w przypadku bielika i orlika krzykliwego wskaźnika efektów rozrodu.
W ramach programu prowadzona jest ocena wskaźnika liczebności gatunku oraz rozpowszechnienia gatunku.
W ramach programu prowadzona jest ewidencja liczebności populacji lęgowej gatunku, jego rozmieszczenia oraz w przypadku bielika – jego produktywność.
W ramach programu prowadzony jest spis liczebności gatunku oraz wskaźnika rozpowszechnienia gatunku.
W ramach programu wyznaczany jest wskaźnik liczebności gatunku oraz wskaźnik rozpowszechnienia się gatunku.
W ramach programu wyznaczany jest wskaźnik liczebności gatunku oraz wskaźnik rozpowszechnienia się gatunku .
W ramach programu wyznaczany jest wskaźnik liczebności gatunku oraz wskaźnik rozpowszechnienia się gatunku.
W ramach programu prowadzona jest ewidencja krajowej populacji gatunku oraz jego rozmieszczenia.
W ramach programu realizowana jest ocena liczebności krajowej populacji oraz wskaźnik liczebności, a także rozmieszczenie gatunku oraz wskaźnik jego rozpowszechnienia.
Parametrami opisującymi liczebność populacji są[5]:
Parametrami opisującymi zmiany rozmieszczenia populacji są:
Parametrami opisującymi efekt rozrodu są:
Wyniki monitoringu są publikowane m.in. w Biuletynie Monitoringu Przyrody[6].
Na podstawie prowadzonych programów Monitoringu, możliwe jest obliczenie istotnych zmian trendów liczebności ptaków w Polsce. Inspekcja Ochrony Środowiska gromadzi dane dotyczące parametrów opisujących liczebność rozmieszczenie oraz rozród poszczególnych gatunków ptaków występujących na terenie kraju[2].
Z przeprowadzonej analizy poszczególnych programów monitoringu wynika, że dla większości gatunków ptaków drapieżnych obserwuje się tendencję wzrostową ich liczebności. Tendencja spadkowa występuje w przypadku populacji błotniaka łąkowego. Dla pozostałych gatunków ptaków drapieżnych indeks liczebności utrzymuje się na stałym poziomie[7].
Z programu Monitoringu Pospolitych Ptaków Lęgowych (MPPL) realizowanego od roku 2000 wynika natomiast, że w obserwowanym okresie, czyli do 2017, 29 ze 110 gatunków nie wykazało zmian liczebności populacji, 50 gatunków charakteryzowała tendencja wzrostowa, a w przypadku 31 gatunków odnotowano spadek liczebności populacji[8].
W przypadku programu Monitoringu Flagowych Gatunków Ptaków (MFGP) zaobserwowano spadek liczebności gawrona oraz perkoza rdzawoszyjego, natomiast wzrosła liczebność żurawia i rybitwy rzecznej[9].
Obserwacja przeprowadzona poprzez Monitoring Lęgowy Sów Leśnych (MLSL) wykazała, że podczas 8-letnich obserwacji liczebność populacji badanych gatunków utrzymuje się na stałym poziomie[10].
W 2017 r. na podstawie prowadzonego Monitoringu Lęgowych Ptaków Morskich (MLPM) zaobserwowano spadek liczebności par kormorana o 1% w stosunku do roku 2016. Odnotowano także spadek produktywności bielika. Sukces lęgowy jaki odnotowano w roku 2017 wyniósł 37,3%, co stanowi wartość prawie o połowę niższą od średniej odnotowanej poprzez wieloletnią obserwację populacji bielika[11].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.