Mirosław Wójcik (literaturoznawca)

Mirosław Wójcik (ur. 1960) – polski literaturoznawca, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Specjalizuje się w historii literatury polskiej oraz życiu i twórczości Emila Zegadłowicza^[1].

W latach 1982–1987 odbył studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach^[1]. Rozprawę doktorską pt. Człowiek-nikt. Prozatorska twórczość Edwarda Stachury w kontekście idei buddyzmu zen, której promotorem był Jan Błoński, obronił w 1994 na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 2006 w Instytucie Badań Literackich PAN w oparciu o rozprawę pt. Pan na Gorzeniu. Życie i twórczość Emila Zegadłowicza^[2].

Monografie:

Człowiek-nikt. Prozatorska twórczość Edwarda Stachury w kontekście buddyzmu zen, Kielce 1998
Pan na Gorzeniu. Życie i twórczość Emila Zegadłowicza, Kielce 2005

Opracowania:

Emil Zegadłowicz, Stefan Żechowski, Marian Ruzamski, Korespondencja. 1936–1937, t. 1, oprac. M. Wójcik, Kielce 2002
Emil Zegadłowicz, Stefan Żechowski, Marian Ruzamski, Korespondencja. 1938–1944, t. 2, oprac. M. Wójcik, Kielce 2002
Emil Zegadłowicz, Zmory. Kronika z zamierzchłej przeszłości, oprac. M. Wójcik, Wrocław 2006
Stanisława Wysocka, Bo ty jesteś moje fatum. Listy Stanisławy Wysockiej do Emila Zegadłowicza 1924–1935, oprac. M. Wójcik, Kielce 2008
Wielkie rzeczy zrozumienie. Korespondencja Jerzego, Witolda i Wandy Hulewiczów z Emilem Zegadłowiczem (1918-1938), oprac. M. Wójcik, Warszawa 2008
Stefan Żechowski, Droga moja i świat. Listy Stefana Żechowskiego do Mariana Ruzamskiego 1933–1936, oprac. M. Wójcik, Kielce 2013

[1]
Nota biograficzna na stronie Instytutu Filologii Polskiej UJK. ujk.edu.pl. [dostęp 2015-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-22)].
[2]
Dr hab. Mirosław Wójcik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-09-04].

Życiorys