Remove ads
gmina miejsko-wiejska w województwie lubuskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Międzyrzecz – gmina miejsko-wiejska w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim. Siedzibą jej władz jest miasto Międzyrzecz.
gmina miejsko-wiejska | |||||
Ratusz w Międzyrzeczu | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
TERC |
0803023 | ||||
Siedziba | |||||
Burmistrz |
Remigiusz Lorenz | ||||
Powierzchnia (2022[1]) |
315,36 km² | ||||
Populacja (31.12.2022) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
76 os./km² | ||||
Urbanizacja |
71,31% | ||||
Nr kierunkowy |
95 | ||||
Kod pocztowy (2022[1]) |
66–300 | ||||
Tablice rejestracyjne |
FMI | ||||
Adres urzędu: ul. Rynek 166-300 Międzyrzecz | |||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| |||||
Położenie na mapie powiatu | |||||
52°26′54″N 15°35′18″E | |||||
Strona internetowa | |||||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Gmina samorządowa w obecnym kształcie utworzona została na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1990 roku w sprawie połączenia niektórych miast i gmin, w których dotychczas działały wspólne organy (Dz.U. z 1991 r. nr 3, poz. 12) – z mocą obowiązującą od 1 lutego 1991 – na skutek połączenia miasta Międzyrzecz i gminy Międzyrzecz w jedną jednostkę samorządu terytorialnego [te dwie odrębne jednostki samorządowe funkcjonowały od 27 maja 1990 do 31 stycznia 1991, posiadając jednak wspólne organy władzy (zarząd z burmistrzem jako przewodniczącym oraz radę), a także wspólną administrację (Urząd Miasta i Gminy Międzyrzecz)]. Do końca 1998 r. gmina wchodziła w skład województwa gorzowskiego.
Gmina Międzyrzecz zlokalizowana jest w północno-zachodniej części Niziny Wielkopolskiej i zachodnich krańcach Bruzdy Zbąszyńskiej. Jej obszar wchodzi w skład Pojezierza Lubuskiego.
Obszar gminy usytuowany jest na wysokości od 43,1 m n.p.m. (okolice wsi Gorzyca) do 137,6 m n.p.m. (okolice wsi Nietoperek), zajmując łączną powierzchnię 315,36 km²[1] i będąc zamieszkiwanym przez 23 920 mieszkańców (stan na 31 grudnia 2022), co daje gęstość zaludnienia 76 osób/km²[2].
Od północy gmina Międzyrzecz graniczy z gminą Przytoczna (na długości 7,5 km), od wschodu – z gminami Pszczew (17,5 km) i Trzciel (25,0 km), od południa – z gminami Świebodzin (9,8 km) i Lubrza (6 km), a od zachodu – z gminami Sulęcin (6,2 km) i Bledzew (22,3 km). Południowa granica gminy jest równocześnie granicą powiatów: międzyrzeckiego i świebodzińskiego oraz podregionów: gorzowskiego i zielonogórskiego (NUTS 3)[3]
Maksymalna rozciągłość w osi północ-południe to 22 125 metrów.
Maksymalna rozciągłość w osi wschód-zachód to 26 625 metrów.
Stopień zalesienia 49,3% (jeden z najwyższych w Polsce) – przewaga lasów iglastych (głównie sosnowych) o niezwykle urozmaiconej florze i faunie.
Gmina należy do cieplejszych obszarów kraju. Średnia roczna temperatura dla Międzyrzecza wynosi 8 °C. Najchłodniejszym miesiącem jest styczeń a najcieplejszym lipiec (średnia od 17,4 do 17,6 °C)[4] Najwyższe wartości opadowe występują w południowej części gminy, na obszarze wysoczyzn (średnia roczna 575 mm), natomiast najniższe w dolinie Obry. Dominującymi kierunkami wiatru są zachód, południowy zachód i północny zachód.
Na obszarze gminy częściowo znajduje się rezerwat przyrody Nietoperek chroniący miejsca zimowania i rozrodu wielogatunkowej kolonii nietoperzy[5].
Gmina stanowi 22,72% powierzchni powiatu.
Na terenie gminy znajduje się ok. 50 naturalnych zbiorników wodnych, w tym 28 jezior o wielkości od 2 ha do 112 ha (największe – jezioro Głębokie), wszystkie z wodą I lub II klasy czystości.
Naturalne zbiorniki wodne – o powierzchni powyżej 2 hektarów – wraz z ich oficjalnymi nazwami (w kolejności alfabetycznej):
Ponadto na terenie gminy Międzyrzecz znajduje się kilkanaście innych naturalnych zbiorników wodnych o powierzchni od 1 ha do 4 ha, nie posiadających oficjalnej nazwy.
Przez teren gminy Międzyrzecz przepływają trzy główne rzeki: Obra, Paklica oraz Jeziorna. Dodatkowo na terenie gminy znajdują się pomniejsze naturalne i sztuczne cieki wodne.
Według danych na 31 grudnia 2022 gminę zamieszkiwało 23 920 osób, co stanowi 42,80% ogółu ludności powiatu międzyrzeckiego[2]. Gęstość zaludnienia – 76 osób/km². Stopień urbanizacji – 71,31%.
Liczba ludności (dane z 31 grudnia 2022):
Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
osób | % | osób | % | osób | % | |
Ogółem | 23 920 | 100 | 12 293 | 51,39 | 11 627 | 48,61 |
Miasto | 17 057 | 71,31 | 8916 | 37,27 | 8141 | 34,03 |
Wieś | 6863 | 28,69 | 3377 | 14,12 | 3486 | 14,57 |
Piramida wieku mieszkańców gminy Międzyrzecz w 2014 roku[6].
Na terenie gminy Międzyrzecz funkcjonują następujące jednostki oświatowe:
Na terenie gminy znajduje się baza sportowa zarówno w Międzyrzeczu, jak i rozbudowywana w pozostałych miejscowościach.
W 2012 r. oddano do użytku nowoczesne boiska wielofunkcyjne w Bukowcu, Kalsku i Kęszycy Leśnej[7].
Dostęp do kultury zapewnia Międzyrzecki Ośrodek Kultury z Kinem 3D Świt, Domem kultury oraz Biblioteką Publiczną z filiami w:
Obecnie w skład gminy wchodzi miasto Międzyrzecz wraz z 40 innymi skupiskami ludności, rozlokowanymi w 18 sołectwach.
Miejscowości zniesione: Kaławka, Pieski (leśniczówka)[8].
Zestawienie obejmuje okres od utworzenia nowoczesnego samorządu w Polsce (w 1990 r.).
Po transformacji systemowej władze Międzyrzecza nawiązały współpracę z sześcioma jednostkami samorządowymi z państw zachodnich (kolejność alfabetyczna)[9]:
Realizacją porozumień kieruje Stowarzyszenie „Kontakt” (utworzone 21 października 1991) oraz właściwy wydział Urzędu Miejskiego.
Transport kolejowy
W 1885 r. w Międzyrzeczu wybudowano dworzec kolejowy i miasto stało się węzłem kolejowym, bowiem przebiegały przez nie 3 linie kolejowe, obsługujące ruch pasażerski oraz towarowy:
Stację kolejową w Międzyrzeczu oddano do użytku w 1885 roku wraz z linią kolejową relacji Zbąszynek – Gorzów Wielkopolski (główną i najstarszą magistralą kolejową w okolicy), a po wybudowaniu dwóch kolejnych linii stała się ona stacją węzłową. Ponadto na terenie gminy funkcjonują obecnie jeszcze dwa przystanki kolejowe: Bukowiec Międzyrzecki i Głębokie Międzyrzeckie (obydwa na linii nr 367).
Od lat 90. XX wieku ruch pasażerski odbywa się tylko na jednej linii (nr 367), zaś pozostałe dwie linie obsługują wyłącznie ruch towarowy oraz specjalny (wojskowy). W związku z tym nieczynne są następujące przystanki kolejowe: Bobowicko, Międzyrzecz UMiG (bocznica szlakowa), Międzyrzecz Suszarnia (bocznica szlakowa), Gorzyca Wielkopolska, Kursko, Nietoperek i Kaława.
Dawniej, przez teren gminy przebiegały jeszcze dwie linie kolejowe: 7008 Staropole – Kursko (zamknięta w 1945 r., a rozebrana przed 1980 r.) i jej odgałęzienie 7009 Kęszyca Leśna – Kęszyca (rozebrana tuż po II wojnie światowej). Obydwie były normalnotorowymi liniami towarowymi i wojskowymi, a na ich trasie znajdowały się stacje towarowe: Kęszyca Leśna i Kęszyca.
Od 1925 r. do dziś główną i największą stacją kolejową w okolicy Międzyrzecza jest Zbąszynek (poprzez nią możliwa jest komunikacja kolejowa z resztą Polski i zagranicą).
Transport drogowy
Dwie główne drogi przebiegające przez teren gminy to: droga ekspresowa S3, stanowiąca jednocześnie fragment międzynarodowej trasy E65, leżącej w transeuropejskim korytarzu transportowym (w granicach gminy zlokalizowane są trzy węzły drogowe: Międzyrzecz Północ, Międzyrzecz Zachód i Międzyrzecz Południe) oraz droga wojewódzka nr 137 relacji Słubice – Trzciel.
7 kilometrów na południe od granicy gminy – na przecięciu autostrady A2 z drogą ekspresową S3 – znajduje się węzeł drogowy Jordanowo.
Od sierpnia 2013 r. główną drogą gminną na terenie gminy Międzyrzecz pozostaje dawna droga krajowa nr 3.
Sieć dróg publicznych:
Bledzew, Lubrza, Przytoczna, Pszczew, Sulęcin, Świebodzin, Trzciel
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.