Loading AI tools
plemię owadów Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Megasternini – plemię chrząszczy z rodziny kałużnicowatych i podrodziny gomolatek. Obejmuje około 550 opisanych gatunków zgrupowanych w 51 rodzajach.
| Megasternini | |||
| Mulsant, 1844 | |||
.jpg) Cyrtonion ghanense | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię |
Megasternini | ||
| Synonimy | |||
| |||
_(Syn._Megasternum_obscurum_(Marsham,_1802)_Syn._Megasternum_boletophagum_(Marsham,_1802))_(4303595533).jpg)
Chrząszcze zwykle o ciele długości od 1 do 3 mm, tym niemniej osiągające długość do 7,5 mm[1]. Głowa jest prognatyczna, o przedniej krawędzi nadustka wyciętej przed oczami, dzięki czemu podstawy czułków widoczne są patrząc od góry[2][3]; jedynie u Ercycydes owe wycięcia są słabo wykształcone[2]. Czułki buduje dziewięć członów, z których trzy ostatnie formują zwartą buławkę[2][3]. Z wyjątkiem rodzajów Ceronocyton i Psuedoosternum samca mają na każdej szczęce brzusznie umieszczoną, drobną, okrągłą przyssawkę[2]. Głaszczki szczękowe są krótkie, znacznie krótsze od czułków[2][1]. Warga dolna cechuje się zbiegającymi ku przodowi i pozbawionymi szeregów szczecinek krawędziami bocznymi bródki[3][1]. Przedplecze ma kompletne i niezmodyfikowane listewki krawędziowe. Tarczka jest z tyłu zaostrzona. Pokrywy typowo mają po dziewięć lub dziesięć rzędów punktów i pozbawione są rządków przytarczkowych, rzadko rzędy nie występują wcale[2][1]. W użyłkowaniu skrzydeł tylnej pary obecna jest synapomorfia w postaci biorącej początek nieco przed pętlą radialno-medialną ostrogi środkowej[3]. Poza tym skrzydła te cechują się bardzo krótką komórką bazalną, brakiem komórki klinowatej, osadzoną przed pętlą medialno-kubitalną ostrogą kubitalną i brakiem płata jugalnego[1]. Na spodzie przedtułowia niemal zawsze występują dobrze rozwinięte rowki do chowania czułków na hypomerach[2][3]. Na środku przedpiersia znajduje się żeberko lub wyniesiona płytka. Brak jest szwu anapleuralnego[2]. Śródpiersie zwykle dysponuje rowkami, w które wchodzą biodra przedniej pary odnóży[3]. Pośrodku śródpiersia leży wydłużona lub pięciokątna płytka, brak natomiast dołka przednio-środkowego. Odnóża mają pozbawione gęstego owłosienia po brzusznej stronie uda oraz pięcioczłonowe stopy, w tym środkową i tylną ich parę o członie pierwszym znacznie dłuższym niż drugi[2]. Na spodzie odwłoka widocznych jest pięć wolnych sternitów, z których pierwszy jest wyraźnie wydłużony i wypuszcza zaostrzony wyrostek międzybiodrowy, a ostatni ma całobrzegą krawędź tylną[2][1].
Larwa ma nieco grzbietobrzusznie spłaszczoną głowę o niezbiegających się ku tyłowi szwach czołowych[2] oraz gładkiej, pozbawionej uzębionego nasale, jak i wydatnych adnasaliów krawędzi przedniej po lewej stronie opatrzonej małym, płytkim, owłosionym wcięciem[3][2]. Oczka larwalne zlewają się tworząc jedną parę plamek ocznych. Budowa żuwaczek jest niesymetryczna – na prawej znajduje się jeden, rzadko dwa ząbki wewnętrzne, a na lewej ząbków brak. Szczęki mają zaopatrzone w liczne i tęgie szczecinki powierzchnie wewnętrzne pieńków oraz zredukowane, błoniaste wyrostki wewnętrzne dźwigaczy głaszczków[2]. Niewielka warga dolna odznacza się obecnością dużego, niesymetrycznego, gęsto porośniętego owłosieniem płata podgębiowego[3][2] oraz brakiem języczka[2]. Odnóża są silnie uwstecznione, zbudowane z co najwyżej trzech członów, a niekiedy zachowane tylko w postaci niewielkich, porośniętych szczecinkami lub kolcami wzgórków[3][2]. Odwłok pozbawiony jest palcowatych wyrostków i ma na szczycie wykształcony przedsionek przetchlinkowy[2].
Larwy i postacie dorosłe zamieszkują te same siedliska. Większość przedstawicieli plemienia to owady lądowe, aczkolwiek wybierające mikrosiedliska wilgotne, zwykle z dużą zawartością wody. Zasiedlają rozkładającą się materię organiczną, w tym ściółkę, przejrzałe owoce, napływki, odchody ssaków, a rzadziej ptaków, tudzież mrowiska. Niektóre gatunki wtórnie wróciły do środowiska wodnego zasiedlając wilgotny detrytus u pobrzeży wód lub fitotelmy, np. w kwiatostanach helikoniowatych i imbirowatych czy ułamanych bambusach[3][2][1].
Plemię kosmopolityczne, znane ze wszystkich krain zoogeograficznych[3][2][1]. Największą różnorodność osiągają w strefie wilgotnych lasów równikowych[3][2]. Z Palearktyki wykazano ponad 130 gatunków[4]. W Polsce stwierdzono 25 gatunków z trzech rodzajów (zobacz rodzaje Cercyon, Cryptopleurum i Megasternum w: kałużnicowate Polski)[5].
Takson ten wprowadził w 1844 roku Étienne Mulsant pod nazwą Mégasternaires[6].
Do plemienia zalicza się około 550 opisanych gatunków zgrupowanych w 51 rodzajach[2][3]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
