Marian Malinowski (historyk)

Marian Malinowski
Data urodzenia	18 października 1925
Data śmierci	26 października 1993
Zawód, zajęcie	historyk

Marian Malinowski

Data urodzenia

18 października 1925

Data śmierci

26 października 1993

Zawód, zajęcie

Życiorys

W czasie II wojny światowej pracował w różnych zakładach jako robotnik. W 1945 roku ukończył Centralną Szkołę Oficerów Polityczno-Wychowawczych WP w Łodzi. W 1945 roku wstąpił do PPR (od 1948 PZPR). W latach 1945–1947 pracował Zarządzie Wojewódzkim ZWM we Wrocławiu. W latach 1947–1948 – przewodniczący Zarządu Miejskiego ZWM we Wrocławiu. W 1948 roku zdał maturę. W latach 1948–1952 był szefem Zarządu Wojewódzkiego Sił Powietrznych we Wrocławiu. W latach 1952–1956 studiował w Instytucie Nauk Społecznych. W 1968 roku obronił pracę doktorską: Komuniści polscy po rozwiązaniu KPP (IX 1939-VI 1941), napisanej pod kierunkiem Czesława Madajczyka. Habilitował się w 1979 roku. Od 1956 zatrudniony w Wydziale Historii Partii i Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR, gdzie pracował do 1971. Od 1971 roku był wykładowcą w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR, w 1984 przekształconej w Akademię Nauk Społecznych, skąd odszedł na emeryturę w 1987 roku^[1].

Został pochowany na Cmentarzu Północnym w Warszawie^[2].

Wybrane publikacje

Szkice z dziejów polskiego ruchu robotniczego w latach okupacji hitlerowskiej. Cz. 1, Komuniści polscy w walce o odbudowę rewolucyjnej partii i program wyzwoleńczy, październik 1939 – styczeń 1942, Warszawa: Zakład Historii Partii przy KC PZPR 1960.
W obronie stolicy, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1960.
Niektóre problemy współczesnego syjonizmu, Warszawa: SOPP Komitetu Warszawskiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej 1968.
Geneza PPR, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1972.
Marceli Nowotko, Warszawa: „Iskry” 1976.
Deklaracja programowa PPR „O co walczymy?”, Lublin: Wydawnictwo Lubelskie 1979.

Wyróżnienia

Nagroda indywidualna RSW „Prasa-Książka-Ruch” (1984)^[3]
Nagroda "Trybuny Ludu" (zespołowa) za pracę "Polska Partia Robotnicza. Dokumenty programowe 1942-1948" (1985)^[4]
Nagroda im. Ludwika Waryńskiego (1986, wspólnie z Norbertem Kołomeczykiem) za monografię "Polska Partia Robotnicza 1942-1948" (Książka i Wiedza, wyd. I 1986)^[5]

Przypisy

[1]
Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 503, przyp. 179, ISBN 978-83-235-0318-7
[2]
Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
[3]
Lista nagród indywidualnych i zespołowych RSW, "Rzeczpospolita", nr 172, 20 lipca 1984, s. 2.
[4]
Nagrody "Trybuny Ludu" 1985 r., "Trybuna Ludu", nr 144, 22 czerwca 1985, s. 2.
[5]
Nagrody im. Ludwika Waryńskiego, "Życie Warszawy", nr 103, 3 maja 1986, s. 2.

Bibliografia

Tomasz Siewierski, Komuniści i historycy. Polski ruch robotniczy w badaniach uczonych w PRL – wybrane aspekty [w:] Partia komunistyczna w Polsce. Struktury – ludzie – dokumentacja, pod red. Dariusza Magiera, Lublin – Radzyń Podlaski 2012, s. 463-479.
Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007, s. 503, przyp. 179.

Kontrola autorytatywna (osoba):