Remove ads
polski krytyk literacki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Zaleski (ur. 12 października 1952 w Łomży) – polski krytyk literacki, historyk literatury, eseista, publicysta, wykładowca uniwersytecki, profesor Instytutu Badań Literackich PAN oraz Uniwersytetu Warszawskiego.
Marek Zaleski, Biblioteka Śląska Katowice, 18 maja 2006 | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
12 października 1952 |
Profesor doktor habilitowany nauk filologicznych | |
Specjalność: historia literatury polskiej | |
Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski (1976) |
Doktorat |
1983 – historia literatury |
Habilitacja |
1996 – historia literatury |
Profesura |
12 listopada 2013 |
Profesor zwyczajny | |
Instytut |
Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1971)[1]. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, jego praca magisterska (1976) dotyczyła poezji Czesława Miłosza. Doktorat i habilitację uzyskał w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Był stypendystą m.in. Funduszu Pomocy Niezależnej Literaturze i Nauce Polskiej (Paryż 1986), Towarzystwa Historyczno-Literackiego (Paryż 1987), Akademii Brytyjskiej (Londyn 1996, 2004 i 2005). W 2001 przebywał na University of Iowa w ramach programu „International Writing Program”.
Prowadzi warsztaty prozatorskie w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Jest profesorem nadzwyczajnym Instytutu Badań Literackich PAN oraz Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego. Był recenzentem dziesięciu prac doktorskich i habilitacyjnych, promotorem jednej pracy doktorskiej i kierownikiem siedmiu prac badawczo-naukowych prowadzonych w Instytucie Badań Literackich PAN[2]. Od początku 2012 roku kieruje Zespołem do Badań nad Literaturą i Kulturą Później Nowoczesności[3], pełni również funkcję opiekuna naukowego Zespołu „Geopoetyka" przygotowującego antologię tekstów dotyczących kategorii przestrzeni[4].
Od 1987 do 1992 był członkiem redakcji „Res Publiki”. Do 2007 roku był zastępcą redaktora naczelnego „Res Publiki Nowej”. Szkice, eseje i recenzje książek publikował m.in. w pismach: „Res Publica Nowa” (był zastępcą redaktora naczelnego), „Teksty”, „Teksty Drugie”, „Gazeta Wyborcza”, „Tygodnik Powszechny”, „Polityka (tygodnik)”[5].
W 1990 roku, m.in. wraz z Wisławą Szymborską, został laureatem Nagrody im. Kościelskich. W 2006 roku otrzymał Nagrodę Literacką Gdynia w kategorii esej, a w 2009 roku za książkę Echa idylli w literaturze polskiej doby nowoczesności i późnej nowoczesności otrzymał Nagrodę im. Kazimierza Wyki[6]. Za tę książkę był nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2008[7]. W latach 2005–2007 był jurorem Nagrody Literackiej Nike[8]. Jest uznawany za jednego z ważniejszych badaczy twórczości Czesława Miłosza[9][10].
Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Polskiego PEN-Clubu oraz Stowarzyszenia Przeciwko Antysemityzmowi i Rasizmowi „Otwarta Rzeczpospolita”. Jest doradcą ministra przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Członek Organów Opiniodawczo-Doradczych Ministra, Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych oraz Komisji do spraw Grupy Nauk Humanistycznych i Społecznych w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Syn Zenona Zaleskiego i Marii z Gędzielewskich. W 1977 ożenił się z Ewą Szewczyk[11], tłumaczką literatury hiszpańskojęzycznej, z którą ma dwoje dzieci, córkę Zofię (ur. 1981), autorkę książki Przejęzyczenie. Rozmowy o przekładzie[12], oraz syna Stanisława (ur. 1986)[1]. Mieszka w Warszawie.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.