Marcin Czepelak
polski prawnik i dyplomata Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Piotr Czepelak (ur. 14 lipca 1978 w Gliwicach)[1] – polski prawnik i wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego, ambasador RP w Holandii i przy OPCW (2017–2022), od 2022 Sekretarz Generalny Stałego Trybunału Arbitrażowego.
![]() Amb. Marcin Czepelak | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Doktor habilitowany nauk prawnych | |
Specjalność: prawo prywatne międzynarodowe | |
Alma Mater | |
Doktorat |
26 czerwca 2006 – prawo |
Habilitacja |
23 maja 2016 – prawo |
Wykładowca | |
Uczelnia | |
Jednostka |
WPiA UJ |
Stanowisko | |
Okres zatrudn. |
od 2002 |
Ambasador RP w Holandii | |
Okres spraw. |
13 września 2017–31 maja 2022 |
Poprzednik | |
Następca | |
Sekretarz Generalny Stałego Trybunału Arbitrażowego | |
Okres spraw. |
od 14 lutego 2022 |
Poprzednik |
Hugo Siblesz |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (2002). Stopień doktora uzyskał w 2006 na podstawie rozprawy pt. Umowa międzynarodowa jako źródło prawa prywatnego międzynarodowego (promotor: Andrzej Mączyński)[2]. Otrzymał za nią wyróżnienie w konkursie Państwa i Prawa (2007) oraz nagrodę Prezesa Rady Ministrów (2008). W 2013 za książkę Międzynarodowe prawo zobowiązań Unii Europejskiej (Warszawa 2012) otrzymał I nagrodę w konkursie Przeglądu Sądowego na książkę najbardziej przydatną w praktyce wymiaru sprawiedliwości. W 2016 otrzymał stopień doktora habilitowanego za dorobek naukowy na czele z monografią pt. Autonomia woli w prawie prywatnym międzynarodowym Unii Europejskiej, Warszawa 2015. Otrzymał za nią wyróżnienie w konkursie Państwa i Prawa (2017)[3].
Zawodowo związany z Katedra Prawa Prywatnego Międzynarodowego WPiA UJ, gdzie pracował na stanowisku adiunkta.
Członek rad naukowych Czech Yearbook of International Law oraz ELTE Law Journal.
29 maja 2017 został mianowany Ambasadorem Nadzwyczajnym i Pełnomocnym RP w Królestwie Niderlandów[4] akredytowanym jednocześnie przy Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW). Stanowisko objął 13 września 2017[5]. Odwołany z dniem 31 maja 2022.[6][7] 14 lutego 2022 objął 5-letnią kadencję Sekretarza Generalnego Stałego Trybunału Arbitrażowego w Hadze, jako pierwszy nie-Holender[8].
Włada biegle językiem niemieckim, angielskim i francuskim. Posługuje się również hiszpańskim[9].
Wybrane publikacje
- Stosunki majątkowe między małżonkami w prawie prywatnym międzynarodowym, Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne, Kraków 2004.
- Umowa międzynarodowa jako źródło prawa prywatnego międzynarodowego, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7526-469-2.
- Międzynarodowe prawo zobowiązań Unii Europejskiej. Komentarz do rozporządzeń rzymskich, LexisNexis, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7806-492-3.
- Autonomia woli w prawie prywatnym międzynarodowym Unii Europejskiej, Poltext, Warszawa 2015, ISBN 978-83-7561-518-0.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.