Marcin Czepelak

polski prawnik i dyplomata Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marcin Czepelak

Marcin Piotr Czepelak (ur. 14 lipca 1978 w Gliwicach)[1]polski prawnik i wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego, ambasador RP w Holandii i przy OPCW (2017–2022), od 2022 Sekretarz Generalny Stałego Trybunału Arbitrażowego.

Szybkie fakty Państwo działania, Data i miejsce urodzenia ...
Marcin Czepelak
Thumb
Amb. Marcin Czepelak
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1978
Gliwice

Doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność:
prawo prywatne międzynarodowe
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

26 czerwca 2006 – prawo
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

23 maja 2016 – prawo
Uniwersytet Jagielloński

Wykładowca
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Jednostka

WPiA UJ
Katedra Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Stanowisko

adiunkt

Okres zatrudn.

od 2002
(obecnie na urlopie)

Ambasador RP w Holandii
Okres spraw.

13 września 2017–31 maja 2022

Poprzednik

Jan Borkowski

Następca

Margareta Kassangana

Sekretarz Generalny Stałego Trybunału Arbitrażowego
Okres spraw.

od 14 lutego 2022

Poprzednik

Hugo Siblesz

Zamknij

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (2002). Stopień doktora uzyskał w 2006 na podstawie rozprawy pt. Umowa międzynarodowa jako źródło prawa prywatnego międzynarodowego (promotor: Andrzej Mączyński)[2]. Otrzymał za nią wyróżnienie w konkursie Państwa i Prawa (2007) oraz nagrodę Prezesa Rady Ministrów (2008). W 2013 za książkę Międzynarodowe prawo zobowiązań Unii Europejskiej (Warszawa 2012) otrzymał I nagrodę w konkursie Przeglądu Sądowego na książkę najbardziej przydatną w praktyce wymiaru sprawiedliwości. W 2016 otrzymał stopień doktora habilitowanego za dorobek naukowy na czele z monografią pt. Autonomia woli w prawie prywatnym międzynarodowym Unii Europejskiej, Warszawa 2015. Otrzymał za nią wyróżnienie w konkursie Państwa i Prawa (2017)[3].

Zawodowo związany z Katedra Prawa Prywatnego Międzynarodowego WPiA UJ, gdzie pracował na stanowisku adiunkta.

Członek rad naukowych Czech Yearbook of International Law oraz ELTE Law Journal.

29 maja 2017 został mianowany Ambasadorem Nadzwyczajnym i Pełnomocnym RP w Królestwie Niderlandów[4] akredytowanym jednocześnie przy Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW). Stanowisko objął 13 września 2017[5]. Odwołany z dniem 31 maja 2022.[6][7] 14 lutego 2022 objął 5-letnią kadencję Sekretarza Generalnego Stałego Trybunału Arbitrażowego w Hadze, jako pierwszy nie-Holender[8].

Włada biegle językiem niemieckim, angielskim i francuskim. Posługuje się również hiszpańskim[9].

Wybrane publikacje

  • Stosunki majątkowe między małżonkami w prawie prywatnym międzynarodowym, Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne, Kraków 2004.
  • Umowa międzynarodowa jako źródło prawa prywatnego międzynarodowego, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7526-469-2.
  • Międzynarodowe prawo zobowiązań Unii Europejskiej. Komentarz do rozporządzeń rzymskich, LexisNexis, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7806-492-3.
  • Autonomia woli w prawie prywatnym międzynarodowym Unii Europejskiej, Poltext, Warszawa 2015, ISBN 978-83-7561-518-0.

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.