Loading AI tools
polski polonista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Rajewski (ur. 16 grudnia 1900 w Łodzi[1], zm. 25 września 1981 w Warszawie) – polski polonista, wykładowca, urzędnik.
Syn Jana i Kunegundy z domu Horoszewicz. W latach 1935–1939 był dyrektorem szkoły ogólnokształcącej, gimnazjum i liceum im. Ludwika Lorentza w Warszawie[1]. Podczas II wojny światowej, 10 maja 1940 został aresztowany przez gestapo i uwięziony na Pawiaku. 22 września 1940 przewieziony do obozu Auschwitz-Birkenau (nr obozowy 4217). Tam pracował w Aufnahmekommando, które było służbą ewidencyjną w obozie, rejestrującą nowo przywiezionych więźniów. 25 października 1944 został wysłany w masowym transporcie Polaków i Rosjan z KL Auschwitz do Sachsenhausen-Oranienburg i ostatnie miesiące spędził w filii obozu Ravensbrück[2].
Po wojnie pełnił funkcję zastępcy, a od listopada 1946 naczelnika wydziału w Zarządzie Muzeów i Ochrony Zabytków Ministerstwa Kultury i Sztuki. W randze inspektora wizytował były obóz Majdanek[3]. Pełniąc stanowisko naczelnika Wydziału Muzeów i Pomników w Ministerstwie Kultury i Sztuki, przedstawił projekt utworzenia Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu i zajmował się jego organizowaniem[4][5]. W latach 1954–1960 pełnił obowiązki sekretarza generalnego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Zeznawał jako świadek oskarżenia na procesie Rudolfa Hößa.
W 1960 uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim tytuł doktora w zakresie literatury polskiej na podstawie pracy pt. Hitlerowskie obozy koncentracyjne w literaturze polskiej[6]. Był starszym wykładowcą, a od 1 czerwca 1968 docentem etatowym Katedry Historii Literatury Polskiej UW[7], organizatorem i dziekanem Wydziału Filologicznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Warszawie[1].
Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 12E-3-12)[8].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.