Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Louis-François-Marie Aubert[1][2] (ur. 19 lutego 1877 w Paramé koło Saint-Malo, zm. 9 stycznia 1968 w Paryżu[1][2]) – francuski kompozytor.
 Louis Aubert, 1909 | |
| Imię i nazwisko |
Louis-François-Marie Aubert |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Ukończył Konserwatorium Paryskie[1]. Jego nauczycielami byli Gabriel Fauré i Pierre Vidal (kompozycja), Albert Lavignac (harmonika), Charles-Marie Widor (organy) i Louis Diémer (fortepian)[1]. Od 1956 roku członek Académie des Beaux-Arts[1]. Skomponował m.in. poematy symfoniczne Habanera (1907–1918) i La tombeau de Chateaubriand (1948), suitę orkiestrową Feuille d’images (1930), Fantazję h-moll na fortepian i orkiestrę (1899), operę La forêt bleue do libretta Jacques’a Chenevière według Charlesa Perraulta (wyst. Genewa 1913), cykl pieśni Crépuscules d’automne (1910), Incantation na chór i orkiestrę (1943), balet La nuit ensorceleé (1922, wyst. Paryż 1923), ponadto liczne utwory kameralne i fortepianowe[1]. W swojej twórczości łączył dorobek szkoły Césara Francka z wpływami impresjonizmu[1].
Autor prac L’orchestre (wspólnie z Marcelem Landowskim, Paryż 1951) i Notice sur la vie et les travaux de Gustave Charpentier (Paryż 1956)[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.