Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Lista dzieł Fryderyka Chopina

lista w projekcie Wikimedia Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lista dzieł Fryderyka Chopina
Remove ads
Remove ads

Fryderyk Chopin (1810–1849) skomponował około 240 utworów[1], głównie fortepianowych.

Thumb
Chopin w 1849 (fot. Louis-Auguste Bisson)
Thumb
Chopin na portrecie Marii Wodzińskiej z 1836
Thumb
Podpis Chopina

Pierwszymi kompozycjami Chopina były polonezy g-moll i B-dur powstałe w 1817 oraz polonez As-dur z 1821[2]. Ostatnimi utworami kompozytora były mazurki g-moll op. 67 nr 2 i f-moll op. 68 nr 4 z lat 1848–1849[3].

Twórczość Chopina wydana drukiem za jego życia obejmuje 157 utworów w sześćdziesięciu pięciu opusach[1] – od Ronda c-moll op. 1 po Sonatę wiolonczelową g-moll op. 65[4]. Od Etiud op. 25 z 1836 kolejność wydań odzwierciedla chronologię powstawania kompozycji[5].

W latach 1832–1841 Chopin skomponował na zamówienie[6] 8 utworów, które wydane zostały za jego życia bez numeracji opusowej[7]. Po jego śmierci Julian Fontana wydał 23 utwory, które ukazały się w 1855[8] w ośmiu opusach pośmiertnych (fr. op. posth.). W 1859 Fontana wydał jeszcze 17 pieśni op. 74[9][10]. Po śmierci Chopina bez opusu ukazały się 24 kompozycje[11]. 18 utworów uznaje się za zaginione[12].

Osobny artykuł: Lista dzieł Fryderyka Chopina według gatunku.

We wczesnej fazie twórczości Chopina wydane zostały cztery opusy rond, dwa op. wariacji oraz koncerty fortepianowe: e-moll op. 11 i f-moll op. 21. W późniejszej fazie twórczości ukazało się osiem op. nokturnów, po cztery op. scherz i ballad oraz trzy op. impromptus. Ponadto przez całe życie Chopin skomponował jedenaście opusów mazurków, siedem op. polonezów, po cztery op. walców i sonat, po dwa op. etiud i preludiów oraz opusy zawierające pojedyncze miniatury[5].

Dzieła wszystkie Fryderyka Chopina nagrali m.in. Artur Rubinstein[a], Alfred Cortot[b], Adam Harasiewicz[c], Claudio Arrau[d], Miłosz Magin[e], Nikita Magaloff[f], Władimir Aszkenazi[g], Ewa Osińska[h][15][16], İdil Biret, Ian Hobson, Garrick Ohlsson i Tatiana Szebanowa[i][16]. W latach 1958–1959 Polskie Nagrania „Muza” wydały dzieła wszystkie Chopina w wykonaniu polskich muzyków[13]. W 1975 nakładem tej samej wytwórni zaczęła ukazywać się kolejna edycja nagrań dzieł wszystkich[14].

Remove ads

Dzieła opusowane przez Fryderyka Chopina

Podsumowanie
Perspektywa

Uwaga: jeśli nie zaznaczono inaczej, wszystkie utwory są przeznaczone na fortepian.

Remove ads

Dzieła opusowane pośmiertnie przez Juliana Fontanę

Podsumowanie
Perspektywa

Utwory te, mimo późniejszych numerów opusowych, pochodzą z wcześniejszych lat. Chopin nie uważał ich za wystarczająco udane, aby je opublikować i kazał je spalić po jego śmierci. Julian Fontana sprzeciwił się jednak woli kompozytora i wydał część jego utworów w latach 1855–1859.

  • op. 66 Impromptu-Fantaisie cis-moll (1834)
  • op. 67 Mazurki
    • 1. G-dur (1835)
    • 2. g-moll (1848 lub 1849)
    • 3. C-dur (1835)
    • 4. a-moll (1845)
  • op. 68 Mazurki
    • 1. C-dur (1830)
    • 2. a-moll (1827) (czasem zwany Słowikiem)
    • 3. F-dur (1830)
    • 4. f-moll (1848 lub 1849) – ostatni utwór Chopina
  • op. 69 Walce
    • 1. As-dur (1835) (czasem znany pod nazwą L’Adieu)
    • 2. h-moll (1829)
  • op. 70 Walce
    • 1. Ges-dur (1832)
    • 2. f-moll (1842)
    • 3. Des-dur (1829)
  • op. 71 Polonezy
    • 1. d-moll (1827?)
    • 2. B-dur (1828?)
    • 3. f-moll (1829?)
  • op. 72
    • 1. Nokturn e-moll (1827)
    • 2. Marsz żałobny c-moll (1826 lub 1827 lub 1829)
    • 3.-5. 3 Écossaises (Tańce szkockie): 3. D-dur, 4. G-dur, 5. Ges-dur (1826 lub 1830)
  • op. 73 Rondo C-dur na dwa fortepiany (1828)
  • op. 74 Pieśni
Remove ads

Dzieła nieopusowane, wydane za życia Chopina

Należą tu dzieła, które Chopin napisał na zewnętrzne zamówienie, a więc uznał za godne publikacji, ale nie nadał im numeru opusowego.

Dzieła nieopusowane, wydane pośmiertnie

Podsumowanie
Perspektywa

Ostatnia grupa dzieł, najmniej cenna, to utwory niewydane zarówno przez Chopina, jak i Fontanę, przynależą tu juwenilia i utwory krążące w różnych odpisach.

  • Polonez B-dur[21] (1817)
  • Polonez As-dur[21] (1821) (à Monsieur A. Żywny)
  • Wariacje E-dur na temat piosenki szwajcarskiej Der Schweitzerbub (Steh’ auf, steh’ auf o du Schweitzer Bub, 1824)
  • Polonez gis-moll (1822 lub 1824)
  • Wariacje D-dur na temat pieśni T. Moore’a (według melodii ludowej) na fortepian na 4 ręce (1826)
  • Rondo C-dur (1828?) – 1. wersja na dwa fortepiany (pierwotna), 2. na fortepian solo
  • Wariacje A-dur (Warianty na temat „Karnawału weneckiego” N. Paganiniego”, znane także jako Souvenir de Paganini; 1829)
  • Mazur G-dur „Jakież kwiaty, jakie wianki” (sł. I. Maciejowski) (1829) – wpisany do albumu Václava Hanki
  • Walc E-dur (1829 lub 1830)
  • Walc As-dur (1830)
  • Walc e-moll (1830)
  • Pieśń Czary d-moll (słowa Stefan Witwicki, 1830)
  • Polonez Ges-dur (1829? 1830?)
  • Allegretto Fis-dur (lub Mazurek Fis-dur, 1829–1831)
  • Lento con gran espressione cis-moll (często nazywany Nokturn cis-moll, 1830)
  • Mazurek B-dur (1832)
  • Cantabile B-dur (1834)
  • Presto con leggierezza As-dur (Preludium As-dur, 1834)
  • Mazurek As-dur (1834) – wpisany do albumu Marii Szymanowskiej
  • Andantino g-moll (pieśń Wiosna na fortepian)
  • Sostenuto Es-dur (Walc Es-dur, 1840)
  • Moderato E-dur (wydane jako Kartka z albumu, 1843)
  • Pieśń Dumka a-moll (słowa Bohdan Zaleski; pierwsza wersja pieśni Nie ma, czego trzeba op.74 nr 13; 1840)
  • Largo Es-dur (1847?) – opracowanie pierwotnej melodii Boże, coś Polskę
  • Nokturn c-moll (1847?)
  • Walc a-moll (1847–1849)
Remove ads

Varia

Podsumowanie
Perspektywa

Utwory o niepewnej autentyczności

(tabela na podstawie materiałów źródłowych[22][23])

Więcej informacji Tytuł, Data ...

Autentyczność Mazurka Fis-dur kwestionowana była przez Janusza Miketta, z który nie zgadzał się Jan Ekiert. W 1953 Jan Prosnak podjął obronę autentyczności Wariacji E-dur na flet i fortepian, co spotkało się z różnymi reakcjami środowiska muzykologicznego[24]. Ludwik Bronarski uznał za autentyczne mazurki C-dur i D-dur (wyd. 1910), Walc Es-dur i Contredanse Ges-dur włączając je, jako jeden z redaktorów, do wydania Dzieł wszystkich[25]. W przypadku wspomnianych utworów, autorstwo Chopina jest kwestionowane przez Ekiera oraz Józefa Michała Chomińskiego i Teresę Dalilę Turło[26].

Fryderykowi Chopinowi przypisywano również, opierając się na tradycji rodzinnej i przyjacielskiej, autorstwo melodii pieśni Witaj, majowa jutrzenko, Dumka na wygnaniu (inc. „Gdyby orłem być”) oraz Ułan na widecie (inc. „Tam na błoniu błyszczy kwiecie”)[j]. Tradycja ta została utrwalona przez Marcelego Antoniego Szulca w 1873 oraz Maurycego Karasowskiego w 1882[27].

Andantino d-moll, Mazurek D-dur (wyd. 1875), nokturny cis-moll i A-dur, Preludium B-dur oraz Walc fis-moll należą do kompozycji, których autorstwa Chopina „nie broni żaden poważny głos”[26].

Utwory zaginione

(tabela na podstawie materiałów źródłowych[28][29])

Więcej informacji Tytuł, Data ...

Ludwika Jędrzejewiczowa, siostra Chopina, przygotowała na początku lat 50. XIX w., być może na potrzeby Juliana Fontany, czterostronicowy spis tytułów i incipitów (zapisów kilku pierwszych taktów) pt. Kompozycje niewydane. Osiem z zachowanych kompozycji nie zostało włączonych przez Fontanę do wydań dzieł pośmiertnych z 1855 i 1859. Rękopisy prawdopodobnie zaginęły wraz z innymi pamiątkami po muzyku przechowywanymi przez jego siostrę Izabellę w mieszkaniu w warszawskim Pałacu Zamoyskich splądrowanym podczas powstania styczniowego w 1863. Faksymile manuskryptu Jędrzejewiczowej opublikowała Krystyna Kobylańska w pracy Rękopisy utworów Chopina: katalog z 1977[12].

Marginalia

(tabela na podstawie materiałów źródłowych[32][33])

Więcej informacji Tytuł, Data ...
Remove ads

Uwagi

  1. [a]
    His Master's Voice, 1934–1939 (współnie z Cortotem); VIC Records, 1965–1975[13]
  2. [b]
    His Master's Voice, 1934–1939 (wspólnie z Rubinsteinem)[13]
  3. [c]
    Philips Records, 1960–1968[13]
  4. [d]
    Philips Records, 1970–1979[13]
  5. [e]
    Decca Records, 1971–[13]
  6. [f]
    PolyGram, 1975–1979[13]
  7. [g]
    Decca Records, 1978–[14]
  8. [h]
    Cassiopée, 1978–[14]
  9. [i]
    Nagrania zrealizowane na instrumencie historycznym[16]
  10. [j]
    Melodię do Ułana na widecie skomponował Wenzel Robert von Gallenberg. Chopin włączył jej fragment do Mazurka e-moll op. 41 nr 2[26].
  11. [k]
    „(...) w Warszawie Cyrulik zewsząd na teatrze chwalony, słychać, że Frejszyca, na którego się już tak dawno zbierają, dawać będą. Ja też zrobiłem nowego poloneza z Cyrulika, co się dosyć podoba; myślę go jutro dać do litografii”[12][30]
  12. [l]
    Zob. Wojciech Sowiński, Słownik muzyków polskich dawnych i nowoczesnych (...) zawierający krótki rys historyi muzyki w Polsce, Paryż 1874, s. 59, OCLC 891240583.[12]
  13. [m]
    Zob. Krystyna Kobylańska, Rękopisy utworów Chopina: katalog, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1977, OCLC 490656198.[31]
  14. [n]
    Zob. Jim Samson, Chopin’s Violin Sonata, [w:] Chopin's Work: His Inspirations and Creative Process in the Light of the Sources, Warszawa: Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, 2002, s. 177–189, ISBN 83-917410-1-X.[31]
Remove ads

Przypisy

Loading content...

Bibliografia

Loading content...

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads