II Sonata fortepianowa (Chopin)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sonata fortepianowa b-moll op. 35 – czteroczęściowa sonata na fortepian solo Fryderyka Chopina, skomponowana w 1839 w Nohant, w posiadłości George Sand. Jest to jego druga sonata. Całość trwa od 20 do 25 minut. Fryderyk Chopin w swoim całym życiu napisał tylko trzy inne sonaty: Sonatę fortepianową c-moll op. 4, Sonatę fortepianową h-moll op. 58, i Sonatę wiolonczelową g-moll op. 65[1].

  1. Grave; Doppio movimento
  2. Scherzo
  3. Marche funèbre: Lento
  4. Finale: Presto

Witold Lutosławski powiedział o I części utworu[2]:

Pierwsza część Sonaty b-moll jest dla mnie potęgą – jak rzeźba w skale. To się daje porównać chyba tylko z pierwszą częścią V Symfonii Beethovena. Ten fragment dzieła Chopina jest – w moim przekonaniu – równy najwyższym wzlotom, jakie osiągnęli tacy kompozytorzy jak Beethoven.

Marsz żałobny

Marsz żałobny w wykonaniu Andreasa Xenopoulosa

III część Sonaty, (wł.: Marsz pogrzebowy: Powoli)[a] jest jednym z najbardziej znanych dzieł kompozytora. Powstał w 1837. Jest wykonywany na pogrzebach na całym świecie (wykonano go także na pogrzebie Chopina 30 października 1849).

Uwagi

  1. Jeszcze dwie inne kompozycje Chopina zwykło się nazywać Marszem żałobnym lub Marszem pogrzebowymPreludium c-moll oraz wydany pośmiertnie Marsz żałobny c-moll op. 72 nr 2.

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.