Leśny kompleks promocyjny

Leśny kompleks promocyjny – pilotażowy obszar wdrażania proekologicznej polityki leśnej państwa, obejmujący wybrane duży zwarty obszar leśny charakterystyczny dla danego obszaru. Jest jednostką funkcjonalną, nieposiadającą odrębnej administracji. Pierwsze leśne kompleksy promocyjne zostały powołane zarządzeniem dyrektora generalnego Lasów Państwowych nr 30 z dnia 19 grudnia 1994 r. Powołanie LKP nawiązywało do ustaleń „Szczytu Ziemi” w 1992 r. w Rio de Janeiro oraz deklaracji ministrów leśnictwa w sprawie ochrony lasów w Strasburgu w 1990 r. i w Helsinkach w 1993 r. Podstawą prawną ich powstania był statut Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. Od roku 1997 leśne kompleksy promocyjne ustanawiane są na podstawie art. 13b, ust. 1 i art. 33, ust. 1 ustawy o lasach^[1].

Celem ustanowienia leśnych kompleksów promocyjnych jest:

1. wszechstronne rozpoznanie stanu biocenozy leśnej na ich obszarze i warunków jej bytowania oraz trendów zachodzących w nich zmian;
2. trwałe zachowanie lub odtwarzanie naturalnych walorów lasu metodami racjonalnej gospodarki leśnej prowadzonej na podstawach ekologicznych;
3. integrowanie celów trwałej gospodarki leśnej i aktywnej ochrony przyrody;
4. promowanie wielofunkcyjnej i zrównoważonej gospodarki leśnej przy wykorzystaniu wsparcia finansowego ze środków krajowych i zagranicznych;
5. prowadzenie prac badawczych i doświadczalnictwa leśnego w celu wyciągnięcia wniosków dotyczących możliwości i warunków upowszechniania zasad ekorozwoju na całym obszarze działania Lasów Państwowych;
6. prowadzenie szkoleń Służby Leśnej i edukacji ekologicznej społeczeństwa.

Fragment zarządzenia nr 30 dyrektora generalnego LP z dnia 19.12.1994 r. w sprawie leśnych kompleksów promocyjnych.

Leśne kompleksy promocyjne[2]

Lp	Nazwa LKP	Województwo	Rok założenia	Powierzchnia [ha]
1	Puszcza Białowieska	podlaskie	1994	52 637
2	Bory Tucholskie	kujawsko-pomorskie	1994	84 140
3	Lasy Gostynińsko-Włocławskie	kujawsko-pomorskie, mazowieckie	1994	53 093
4	Puszcza Kozienicka	mazowieckie	1994	30 435
5	Lasy Janowskie	lubelskie, podkarpackie	1994	31 620
6	Bory Lubuskie	lubuskie	1994	32 134
7	Lasy Beskidu Śląskiego	śląskie	1994	39 883
8	Lasy Oliwsko-Darżlubskie	pomorskie	1996	40 907
9	Puszcze Szczecińskie	zachodniopomorskie	1996	61 070
10	Lasy Rychtalskie	dolnośląskie, wielkopolskie	1996	47 992
11	Lasy Birczańskie	podkarpackie	2001	29 578
12	Lasy Mazurskie	warmińsko-mazurskie	2002	118 216
13	Lasy Spalsko-Rogowskie	łódzkie	2002	34 950
14	Lasy Beskidu Sądeckiego	małopolskie	2004	32 051
15	Lasy Środkowopomorskie	pomorskie, zachodniopomorskie	2004	56 614
16	Sudety Zachodnie	dolnośląskie	2004	22 866
17	Puszcza Notecka	wielkopolskie, lubuskie	2004	137 229
18	Puszcza Świętokrzyska	świętokrzyskie	2004	76 885
19	Lasy Warszawskie	mazowieckie	2005	52 099
20	Lasy Bieszczadzkie	podkarpackie	2011	69 532
21	Lasy Doliny Baryczy	dolnośląskie	2011	42 379
22	Lasy Elbląsko-Żuławskie	pomorskie, warmińsko-mazurskie	2011	18 827
23	Lasy Olsztyńskie	warmińsko-mazurskie	2011	35 310
24	Puszcza Knyszyńska	podlaskie	2011	62 319
25	Puszcza Niepołomicka	małopolskie	2011	10 926
	RAZEM			1 273 692

Przypisy

1. Ustawa o lasach z dnia 28.09.1991 r. (Dz.U. Nr 45 z 2005 r. poz. 435).
2. aktualna lista LKP na stronie Lasów Państwowych. [dostęp 2020-07-16].

Bibliografia

• PGL Lasy Państwowe. [dostęp 2010-09-24].
• Krzysztof Fronczak: Leśne kompleksy promocyjne: las w dziewiętnastu odsłonach. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2007. ISBN 978-83-89744-63-0. Brak numerów stron w książce