Loading AI tools
argentyński piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lautaro Javier Martínez (ur. 22 sierpnia 1997 w Bahía Blanca) – argentyński piłkarz, występujący na pozycji środkowego napastnika we włoskim klubie Inter Mediolan, którego jest kapitanem oraz w reprezentacji Argentyny. Uważany przez wielu za jednego z najlepszych środkowych napastników swojego pokolenia na świecie[1][2][3].
 Lautaro Martínez (2017) | |||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Lautaro Javier Martínez | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1997 | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
174 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
10 | ||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Karierę seniorską rozpoczynał w 2015 w Racing Club. W 2018 przeniósł się do Interu Mediolan. W sezonie 2020/2021 wraz z klubem zdobył Mistrzostwo Włoch, dwukrotnie wygrywał Puchar Włoch oraz trzykrotnie Superpuchar Włoch, a w sezonie 2022/2023 został finalistą Ligi Mistrzów UEFA. Od lipca 2023 jest kapitanem drużyny[4].
Od 2018 występuje w reprezentacji Argentyny. Złoty medalista Mistrzostw Świata 2022 oraz Copa América 2021, brązowy medalista Copa América 2019, zdobywca Superpucharu CONMEBOL–UEFA w 2022. Zwycięzca oraz król strzelców Copa América 2024.
Urodzony w Bahía Blanca, Martínez poszedł w ślady ojca, który również był piłkarzem, stawiając pierwsze kroki w lokalnej drużynie Liniers[5]. Jego piłkarskim idolem był Radamel Falcao[6]. W 2013 strzelił 13 goli w lidze U17, a także trafił do siatki w finale Pucharu Krajowego, który Liniers ostatecznie przegrało po rzutach karnych z Rosario Central[7].
Forma Martíneza na poziomie juniorskim zwróciła uwagę tymczasowego trenera Racing Club, Fabio Radaelliego, który doprowadził do podpisania kontraktu z zawodnikiem w styczniu 2014[7]. Martínez od początku imponował formą w drużynie rezerw, w której zdobył 53 gole w 64 występach[5]. Debiut w lidze nastąpił 1 listopada 2015, kiedy w drugiej połowie wygranego 3:0 meczu z Crucero del Norte zastąpił na boisku Diego Milito[8]. 17 kwietnia 2016 po raz pierwszy w swojej karierze otrzymał czerwoną kartkę, po tym jak w ciągu pięciu minut otrzymał dwa napomnienia w zremisowanym 2:2 meczu z Argentinos[5]. Pierwszą ligową bramkę strzelił w listopadzie, zdobywając pierwszą bramkę meczu z Huracánem[5].
Po kontuzji podstawowego napastnika Racingu – Lisandro Lópeza, Martínez dostawał więcej szans w sezonie 2016/2017, strzelając 9 goli w 23 meczach. W grudniu 2017 przeszedł testy medyczne w drużynie Atlético Madryt. Tuż po tym klub ogłosił, że podpisał nową umowę z zawodnikiem, która zawiera podwyższoną klauzulę wykupu[9].
5 lutego 2018, w wygranym 4:0 meczu z Huracán, Lautaro strzelił pierwszego w seniorskiej karierze hat-tricka[10]. 27 lutego zadebiutował w Copa Libertadores, zdobywając trzy bramki w meczu przeciwko brazylijskiemu Cruzeiro. Racing zwyciężył 4:2 w tym spotkaniu[11]. W Primera División ogółem zagrał w 21 meczach, strzelając 13 bramek, dzięki czemu został wicekrólem strzelców ligi – za zdobywcą 17 trafień, Santiago Garcíą[12]. W sezonie 2017/2018 rozegrał 27 meczów, w których zdobył 18 goli i zanotował 5 asyst.
Łącznie dla Racingu rozegrał 60 meczów, w których strzelił 27 bramek.
5 maja 2018 prezes Racingu – Victor Blanco ogłosił, że latem 2018 Martínez przejdzie do włoskiej drużyny Interu Mediolan. Blanco jednocześnie wskazał, że chciałby wypożyczyć go z powrotem do końca roku, tak aby mógł pomóc im w Copa Libertadores[13].
4 lipca 2018 Martínez został zawodnikiem Interu, który zapłacił za niego 22.7 milionów euro, podpisując z zawodnikiem pięcioletni kontrakt, do czerwca 2023[14]. Został zaprezentowany z numerem 10 na koszulce meczowej[15]. 10 dni po podpisaniu kontraktu z klubem, zadebiutował w towarzyskim meczu z Lugano (3:0), w którym strzelił gola[16]. 19 sierpnia zadebiutował w Serie A, występując w przegranym meczu pierwszej kolejki ligi przeciwko Sassuolo[17]. Swoją pierwszą bramkę w Serie A zdobył 29 września w wygranym 2:0 meczu przeciwko Cagliari[18]. 24 października zadebiutował w europejskich pucharach w przegranym 2:0 meczu Ligi Mistrzów UEFA z FC Barceloną[19].
13 stycznia 2019 w swoim pierwszym występie w rozgrywkach Pucharu Włoch przeciwko Benevento zdobył dwie bramki[20]. W europejskich pucharach po raz pierwszy trafił do siatki 14 lutego 2019 w pierwszym meczu 1/16 finału Ligi Europy, w którym Inter zwyciężył z Rapidem Wiedeń[21].
Łącznie w sezonie 2018/2019 rozegrał 35 meczów, w których strzelił 9 bramek oraz zanotował 2 asysty.
26 sierpnia 2019 rozegrał pierwsze spotkanie sezonu 2019/2020, występując w wygranym 4:0 meczu przeciwko US Lecce[22]. Premierową bramkę zdobył 1 września w meczu z Cagliari (2:1)[23]. 2 października 2019 w meczu z FC Barceloną zdobył swoją pierwszą bramkę w rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA[24]. 20 października zdobył dwa gole i zanotował asystę w wygranym 4:3 meczu 8. kolejki Serie A z Sassuolo[25]. 1 grudnia trafił dwukrotnie w wygranym 2:1 spotkaniu z SPAL[26]. 27 listopada zanotował dwa trafienia w wygranym 3:1 meczu ze Slavią Praga[27].
17 lipca 2020 zdobył dwa gole w wygranym 5:0 meczu Ligi Europy UEFA z Szachtarem Donieck i tym samym Inter awansował do finału rozgrywek[28]. 21 sierpnia 2020 Inter przegrał 3:2 w finale przeciwko Sevilli[29].
W sezonie 2019/2020 zdobył 21 goli i zanotował 8 asyst w 49 meczach. Rozgrywki ligowe Inter zakończył na drugim miejscu, za Juventusem.
26 września 2020 w pierwszym meczu sezonu 2020/2021 zdobył gola w wygranym 4:3 meczu z ACF Fiorentina[30]. 3 listopada w meczu 3. kolejki fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA z Realem Madryt (2:3) zdobył swoją jedyną bramkę w sezonie europejskich rozgrywek[31].
3 stycznia 2021 skompletował pierwszego hat-tricka w barwach Interu, trzykrotnie pokonując bramkarza Crotone, Alexa Cordaza[32]. 21 lutego zdobył dublet w meczu 23. kolejki Serie A z Milanem (3:0)[33].
Ogółem w sezonie zdobył 19 goli oraz zanotował 11 asyst, rozgrywając 48 spotkań, a wraz z klubem sięgnął po mistrzostwo Włoch, wygrane przez Inter pierwszy raz od sezonu 2009/2010[34].
27 sierpnia 2021 wystąpił w swoim pierwszym meczu w sezonie 2021/2022, w którym strzelił gola przeciwko Hellas Verona (3:1)[35]. 8 października został po raz pierwszy nominowany do Złotej Piłki[36]. 28 października przedłużył umowę z Interem Mediolan do 30 czerwca 2026[37]. 21 listopada strzelił bramkę w wygranym 3:2 meczu z SSC Napoli[38]. 27 listopada strzelił gola z rzutu karnego w swoim 150. występie dla Interu[39], a mecz z Venezią zakończył się zwycięstwem jego drużyny 2:0[40]. 12 grudnia zanotował dublet w wygranym 4:0 spotkaniu z Cagliari[41].
12 stycznia 2022 zdobył gola z rzutu karnego w wygranym 2:1 meczu o Superpuchar Włoch z Juventusem[42]. 4 marca w wygranym 5:0 meczu Serie A z Salernitaną zdobył trzy gole[43]. 8 marca w wygranym 1:0 meczu rewanżowym 1/8 finału Ligi Mistrzów UEFA przeciwko Liverpoolowi zdobył z dystansu swoją jedyną bramkę w edycji 2022/2023 tych rozgrywek[44]. 19 kwietnia zanotował dublet w meczu półfinałowym Pucharu Włoch z AC Milanem (3:0)[45]. W meczu finału tych rozgrywek przeciwko Juventusowi zanotował asystę przy trafieniu Hakana Çalhanoğlu, a Inter wygrał 4:2[46]. 15 maja strzelił dwa gole przeciwko Empoli w wygranym 4:2 meczu[47]. W kolejnym meczu, przeciwko Cagliari (3:1) również zanotował dublet[48]. Dzięki 21 bramkom, które zdobył Martínez w 35 meczach, został trzecim najlepszym strzelcem ligi, za Ciro Immobile z 27 golami i Dušanem Vlahoviciem z 24 golami[49].
Sezon 2021/2022 zakończył z dorobkiem 25 goli i 4 asyst, które zanotował występując w 49 meczach. Z klubem zdobył Puchar Włoch oraz Superpuchar Włoch.
Sezon 2022/2023 rozpoczął od zanotowania asysty przy golu Denzela Dumfriesa w wygranym 2:1 meczu Serie A z US Lecce[50]. 12 października zdobył bramkę i zanotował asystę w zremisowanym 3:3 meczu Ligi Mistrzów UEFA przeciwko FC Barcelonie[51]. 22 października 2022 strzelił dwie bramki i zanotował asystę w wygranym 4:3 meczu przeciwko ACF Fiorentina[52].
18 stycznia 2023 strzelił bramkę w wygranym 3:0 meczu Superpucharu Włoch z AC Milanem[53]. 10 dni później zanotował dublet w spotkaniu przeciwko US Cremonese (2:1)[54]. 19 kwietnia zdobył gola w zremisowanym 3:3 drugim meczu ćwierćfinału Ligi Mistrzów UEFA z Benficą. Dzięki wygranej 2:0 w pierwszym meczu Inter zapewnił sobie awans do półfinału Ligi Mistrzów[55]. 30 kwietnia strzelił dwa gole w meczu z Lazio (3:1), dzięki czemu z 75 golami na koncie został 10. najskuteczniejszym zawodnikiem w historii Interu w rozgrywkach Serie A[56]. W kolejnym spotkaniu Serie A, rozegranym 3 maja przeciwko Hellas Werona (6:0), również dwukrotnie trafiał do bramki[57]. 16 maja zdobył gola w wygranym 1:0 meczu półfinału Ligi Mistrzów UEFA przeciwko AC Milan i tym samym Inter awansował po raz pierwszy od edycji 2009/2010 do finału rozgrywek, pokonując rywali w dwumeczu 3:0[58]. 24 maja zdobył obie bramki dla swojego zespołu w wygranym 2:1 meczu finału Pucharu Włoch przeciwko ACF Fiorentina[59]. Jego pierwszy gol był 100. w barwach Interu Mediolan[60]. 10 czerwca wystąpił w przegranym 1:0 meczu finału Ligi Mistrzów UEFA przeciwko Manchesterowi City[61]. Z 21 golami na koncie w Serie A został wicekrólem strzelców rozgrywek, ustępując Victorowi Osimhenowi, który zanotował 26 trafień[62].
Łącznie w sezonie 2022/2023 wystąpił w 57 meczach, w których zdobył 28 bramek i zanotował 11 asyst. Wywalczył z zespołem Puchar Włoch oraz Superpuchar Włoch.
W lipcu 2023 klub poinformował, że Martínez zostanie nowym kapitanem drużyny[4]. 19 sierpnia rozegrał pierwszy mecz sezonu 2023/2024, występując przeciwko Monzie (2:0), w którym zdobył obie bramki dla swojej drużyny[63]. 3 września, w wygranym 4:0 meczu 3. kolejki Serie A z Fiorentiną, strzelił dwa gole, dzięki czemu ze 107 trafieniami awansował na 10. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Interu Mediolan[64]. 7 września znalazł się na liście nominowanych do nagrody Złotej Piłki France Football, jako jeden z dwóch piłkarzy Interu, razem z Nicolò Barellą[65]. 30 września, w meczu 7. kolejki Serie A przeciwko Salernitanie (4:0), Martínez w odstępie 27 minut zdobył cztery bramki, stając się pierwszym piłkarzem w historii Serie A, który zanotował cztery trafienia, wchodząc z ławki rezerwowych[66][67]. 7 października, w meczu z Bologną (2:2), Martínez strzelił swoją 10. bramkę w sezonie ligowym, dokonując tego w ośmiu meczach Serie A[68]. Rozgrywając mecz Ligi Mistrzów UEFA z Red Bullem Salzburg (1:0), Martínez zanotował swój 250. występ w barwach Interu, strzelając 114 goli[69]. 8 listopada zdobył gola z rzutu karnego w meczu z Salzburgiem (1:0), zapewniając awans Interowi do fazy pucharowej Ligi Mistrzów[70].
Martínez rok 2023 zakończył z 37 trafieniami na koncie, strzelając wszystkie bramki w rozgrywkach klubowych; w rankingu Międzynarodowej Federacji Historyków i Statystyków Futbolu na najskuteczniejszego zawodnika w 2023 zajął 16. miejsce[71][72]. Dzięki bramce zdobytej w meczu 19. kolejki Serie A przeciwko Hellasowi Verona (2:1), rundę jesienną włoskiej ligi zakończył jako lider klasyfikacji strzelców, notując na koncie 16 trafień[73]. 13 stycznia strzelił swoją 19. i 20. bramkę w sezonie we wszystkich rozgrywkach (18 goli w Serie A, 2 gole w Lidze Mistrzów), dwukrotnie trafiając w wygranym 5:1 meczu z Monzą[74][75]. 22 stycznia strzelił jedynego gola w 91. minucie meczu przeciwko Napoli w starciu o Superpuchar Włoch i został wybrany najlepszym piłkarzem meczu finału[76][77]. Trafienie to było 123. w barwach Interu, dzięki czemu Martínez awansował na 9. pozycję najlepszych strzelców w historii klubu, zrównując się z Christianem Vierim[78]. Sześć dni później, dzięki strzelonej jedynej bramce w meczu z Fiorentiną[79], z 124 golami na koncie awansował na 8. miejsce w klasyfikacji najskuteczniejszych zawodników Interu, wyprzedzając Vieriego, a zrównując się z Mauro Icardim[80]. 16 lutego, w wygranym 4:0 meczu przeciwko Salernitanie, Martínez strzelił swoją 20. bramkę w 22. meczu w lidze[81]. Był to także jego 125. gol we wszystkich rozgrywkach w barwach Interu, dzięki czemu został samodzielnie 8. najlepszym strzelcem w historii milańskiego zespołu[82]. 25 lutego zdobył swoją 100. i 101. bramkę w Serie A w barwach Interu, stając się trzecim obcokrajowcem w historii Interu (po Istvánie Nyersie i Mauro Icardim), który zdobył 100 goli w ramach Serie A. Dzięki dubletowi został także siódmym Argentyńczykiem ze 100 trafieniami w najwyższej klasie rozgrywkowej we Włoszech[83].
.jpg)
W 2017 reprezentował Argentynę na mistrzostwach Ameryki Południowej w piłce nożnej, które zakończył jako najlepszy strzelec, pomagając Argentynie wydatnie przyczyniając się do awansu na mistrzostwa świata U-20 w 2017 roku[8].
Został powołany na turniej finałowy rozgrywany w maju. W trakcie rozgrzewki przed meczem towarzyskim z Wietnamem doznał uszkodzenia chrząstki nosowej, po tym jak został uderzony kolanem[84]. w wyniku kontuzji mecz otwarcia turnieju przeciwko Anglii rozpoczął na ławce rezerwowych. Na boisku pojawił się w 60. minucie spotkania, a w 78. został ukarany czerwoną kartką, po tym jak analiza VAR wykazała, że w walce o piłkę z dużą siłą uderzył łokciem rywala. W ten sposób został pierwszym piłkarzem, który został ukarany czerwoną kartką po wideoweryfikacji[85]. Po zakończeniu dyskwalifikacji zdobył bramkę w wygranym 5:0 meczu z Gwineą, jednak Argentyna zakończyła udział w turnieju, zajmując trzecie miejsce w grupie.
W marcu 2018 został powołany do seniorskiej reprezentacji Argentyny[86]. 27 marca 2018 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Argentyny w przegranym 1:6 spotkaniu przeciwko Hiszpanii[87]. W maju 2018 znalazł się na wstępnej liście powołanych do reprezentacji Argentyny na mistrzostwa świata w Rosji, ale ostatecznie nie znalazł się w ścisłej kadrze na turniej[88]. W tym samym roku zdobył pierwszego gola w kadrze, pokonując bramkarza Iraku w wygranym 4:0 meczu towarzyskim[89].
W maju 2019 został powołany do reprezentacji Argentyny na Copa América 2019[90]. Na turnieju rozegrał cztery mecze, w których strzelił dwie bramki. 10 września 2019, w meczu towarzyskim z Meksykiem (4:0), Martínez zanotował swojego pierwszego, w karierze reprezentacyjnej, hat-tricka[91]. W 2021 dostał powołanie na Copa América 2021[92]. Na turnieju strzelił 3 gole, a także wykorzystał swoją "jedenastkę" w konkursie rzutów karnych w meczu półfinału z Kolumbią (1:1)[93]. Po pokonaniu reprezentacji Kolumbii w rzutach karnych (3:2), Argentyna wygrała w finale z Brazylią (1:0) – był to jej pierwszy od 1993, triumf na Mistrzostwach Ameryki Południowej[94].
1 czerwca 2022 zdobył bramkę oraz zanotował asystę przy golu Ángela Di Maríi w wygranym 3:0 meczu o Superpuchar CONMEBOL–UEFA z reprezentacją Włoch[95].
21 października 2022 został powołany przez Lionela Scaloniego do szerokiej kadry na Mistrzostwa Świata 2022 w Katarze, a 11 listopada do ścisłego składu[96]. 9 grudnia w meczu ćwierćfinałowym z Holandią strzelił decydującą bramkę w konkursie rzutów karnych, tym samym zapewniając drużynie awans do półfinału mundialu[97]. 18 grudnia wystąpił w finale Mistrzostw Świata przeciwko reprezentacji Francji, w którym Argentyna pokonała Francuzów 4:2 w serii rzutów karnych, tym samym zdobywając mistrzostwo świata, pierwszy raz od 1986.
15 czerwca 2024 został powołany przez Lionela Scaloniego na Copa América 2024[98]. 20 czerwca w pierwszym meczu grupowym zdobył drugiego gola dla Argentyny gdzie asystował mu Lionel Messi przeciwko Kanadzie wygranym 2:0[99][100]. 25 czerwca w drugim meczu grupowym ponownie strzelił jedynego gola wygranym 1:0 przeciwko Chile[101]. 29 czerwca w ostatnim meczu grupowym strzelił dwa gole przeciwko Peru wygranym 2:0[102]. 14 lipca w finale przeciwko Kolumbii strzelił jedynego gola w 112. minucie dogrywki, dając Argentynie prowadzenie 1:0 i wygrywając z nią Copa América. Dzięki 5 bramkom w turnieju został nagrodzony Złotym Butem jako król strzelców[103].
| Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar kraju | Kontynentalne[a] | Inne[b] | Suma | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
| Racing Club | 2015 | Primera División | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | – | 1 | 0 | |
| 2016 | 3 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | – | 5 | 0 | |||
| 2016/2017 | 23 | 9 | 0 | 0 | 5 | 0 | – | 28 | 9 | |||
| 2017/2018 | 21 | 13 | 0 | 0 | 6 | 5 | – | 28 | 18 | |||
| Ogólnie | 48 | 22 | 1 | 0 | 11 | 5 | 0 | 0 | 60 | 27 | ||
| Inter Mediolan | 2018/2019 | Serie A | 27 | 6 | 2 | 2 | 6 | 1 | – | 35 | 9 | |
| 2019/2020 | 35 | 14 | 4 | 0 | 11 | 7 | – | 49 | 21 | |||
| 2020/2021 | 38 | 17 | 4 | 1 | 6 | 1 | – | 48 | 19 | |||
| 2021/2022 | 35 | 21 | 5 | 2 | 8 | 1 | 1 | 1 | 49 | 25 | ||
| 2022/2023 | 38 | 21 | 5 | 3 | 13 | 3 | 1 | 1 | 57 | 28 | ||
| 2023/2024 | 33 | 24 | 1 | 0 | 8 | 2 | 2 | 1 | 44 | 27 | ||
| Ogólnie | 206 | 103 | 20 | 8 | 52 | 15 | 4 | 3 | 282 | 129 | ||
| Ogólnie w karierze | 254 | 125 | 21 | 8 | 63 | 20 | 4 | 3 | 342 | 156 | ||
| Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|
| Argentyna | 2018 | 4 | 1 |
| 2019 | 13 | 8 | |
| 2020 | 4 | 2 | |
| 2021 | 14 | 6 | |
| 2022 | 11 | 4 | |
| 2023 | 8 | 0 | |
| 2024 | 10 | 8 | |
| Ogólnie | 64 | 29 | |
27 maja 2023 w Villa d'Este (Cernobbio) wziął ślub cywilny z Agustiną Gandolfo, z którą jest w związku od 2016[115]. Mają córkę, Ninę (ur. 1 lutego 2021)[116].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
