Kunowice

Kunowice
	wieś
	; Zabudowania mieszkalne
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	słubicki
Gmina	Słubice
Liczba ludności (14 grudnia 2015)	1082
Strefa numeracyjna	95
Kod pocztowy	69-100
Tablice rejestracyjne	FSL
SIMC	0187100
	Położenie na mapie Polski Kunowice
	Położenie na mapie województwa lubuskiego Kunowice
	Położenie na mapie powiatu słubickiego Kunowice
	Położenie na mapie gminy Słubice Kunowice
	52°21′04″N 14°38′00″E
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kunowice (niem. Kunersdorf^[4]), d. Kunowsko^[5] – wieś sołecka w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Słubice.

Szybkie fakty Państwo, Województwo ...

Zamknij

Szybkie fakty

Zamknij

W przyszłości planowane jest połączenie ze Słubicami^[6]. Obecnie jest to jedna aglomeracja, ponieważ sieć wodociągowa i kanalizacyjna jest połączona. Także autobusowa komunikacja miejska w Słubicach obejmuje swoim zasięgiem Kunowice^[7]. Leży na skraju Puszczy Rzepińskiej. Znajduje się tu przystanek kolejowy Kunowice.

Miejsce bitwy stoczonej 12 sierpnia 1759 r., w której Prusacy, pod dowództwem króla Fryderyka II, zostali pobici przez wojska rosyjskie i austriackie, dowodzone przez Piotra Sałtykowa i Ernesta Laudona.

Osobny artykuł: Bitwa pod Kunowicami.

Od 1873 do 1945 r. wieś wchodziła w skład powiatu Weststernberg.

W czasie II wojny światowej zdobyte 6 lutego 1945 roku po kilkudniowych ciężkich bojach przez sowiecki 11 Korpus Pancerny^[8].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie gorzowskim.

W miejscowości działała Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna „Nadodrze” w Kunowicach^[9]^[10].

Do 21 grudnia 2007 roku funkcjonowało kolejowe przejście graniczne Kunowice-Frankfurt, które na mocy układu z Schengen zostało zlikwidowane.

Z Kunowic pochodzi Paul Matting, nadburmistrz Wrocławia

Przynależność polityczno-administracyjna (podkreślenie – następująca zmiana):

Przed 1120: przynależność sporna z powodu braku zachowanych źródeł pisanych
1120-1138: Państwo Piastów, ziemia lubuska (przynależność bezpośrednia, bez zwierzchności lennej)
1138-1146: Księstwo śląskie, ziemia lubuska jako dzielnica Władysława II Wygnańca
1146-1163: Księstwo śląskie, ziemia lubuska jako dzielnica Bolesława IV Kędzierzawego
1163-1201: Księstwo śląskie, ziemia lubuska jako dzielnica Bolesława I Wysokiego
1201-1206: Księstwo śląskie Henryka I Brodatego, ziemia lubuska
1206-1209: Księstwo wielkopolskie Władysława III Laskonogiego, ziemia lubuska
1209-1210: Marchia Dolnołużycka Konrada II Wettyna
1211-1218: Księstwo śląskie Henryka I Brodatego, ziemia lubuska
1218-1225: Księstwo wielkopolskie Władysława III Laskonogiego, ziemia lubuska
1225-1230: Święte Cesarstwo Rzymskie, Marchia Brandenburska
1230-1238: Księstwo śląskie Henryka I Brodatego, ziemia lubuska
1239-1241: Księstwo śląskie Henryka II Pobożnego, ziemia lubuska
1241-1242: Księstwo lubuskie (wydzielone z księstwa śląskiego), pod rządami Mieszka Lubuskiego
1243-1248: Księstwo śląskie, ziemia lubuska jako dzielnica Bolesława II Rogatki
1250-1252: Ziemia lubuska jako kondominium margrabiego Brandenburgii Ottona III i arcybiskupa magdeburskiego Wilbranda von Käfernburga
1252-1373: Święte Cesarstwo Rzymskie, Marchia Brandenburska (dyn. Askańczyków i Wittelsbachów), prowincja Nowa Marchia, w 1337 r. pierwsza wzmianka o wsi Kunersdorf
1373-1415: Święte Cesarstwo Rzymskie, Królestwo Czech (dyn. Luksemburczyków), Marchia Brandenburska, prowincja Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1415-1618: Święte Cesarstwo Rzymskie, Marchia Brandenburska (dyn. Hohenzollernów), prowincja Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1618-1701: Święte Cesarstwo Rzymskie, Brandenburgia-Prusy (dyn. Hohenzollernów), Marchia Brandenburska, prowincja Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1701-1806: Święte Cesarstwo Rzymskie, Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1806-1815: Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Nowa Marchia, miasto Frankfurt nad Odrą, wieś Kunersdorf
1815–1866: Związek Niemiecki, Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1866-1867: Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1867–1871: Związek Północnoniemiecki, Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1871–1918: Cesarstwo Niemieckie (II Rzesza Niemiecka), Królestwo Prus, prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1919–1933: Republika Weimarska, kraj związkowy Prusy, prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1933–1945: III Rzesza Niemiecka, Marchia Brandenburska, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1945: Rzeczpospolita Polska, Ziemie Odzyskane, okręg Pomorze Zachodnie, wieś Kunowsko
1945–1946: Rzeczpospolita Polska, województwo poznańskie, powiat rypiński, wieś Kunowice
1946: Rzeczpospolita Polska, województwo poznańskie, powiat rzepiński, wieś Kunowice
1946–1950: Rzeczpospolita Polska, województwo poznańskie, powiat rzepiński, gmina Słubice, wieś Kunowice
1950-1952: Rzeczpospolita Polska, województwo zielonogórskie, powiat rzepiński, gmina Słubice, wieś Kunowice
1952–1954: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat rzepiński, gmina Słubice, wieś Kunowice
1954–1957: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat rzepiński, gromada Kunowice, wieś Kunowice
1958: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat rzepiński, gromada Słubice, wieś Kunowice
1959–1972: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat słubicki, gromada Słubice, wieś Kunowice
1973–1975: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat słubicki, gmina Słubice, wieś Kunowice
1975–1989: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo gorzowskie, gmina Słubice, wieś Kunowice
1989–1998: Rzeczpospolita Polska, województwo gorzowskie, gmina Słubice, wieś Kunowice
1999–teraz: Rzeczpospolita Polska, województwo lubuskie, powiat słubicki, gmina Słubice, wieś Kunowice

Źródło^[11]^[12]:

Z tym tematem związana jest kategoria: Uczestnicy bitwy pod Kunowicami.

Kościół pw. św. Wincentego á Paulo
Szkoła podstawowa nr 5 w Kunowicach
Dawny dworzec kolejowy w Kunowicach. Obecnie, po remoncie siedziba prywatnej firmy.

Perony na przystanku kolejowym w Kunowicach
Pomnik Czołg Zwycięski w Kunowicach
Rekonstrukcja bitwy pod Kunowicami w 2009 r.

[1]
Statystyki Gminy Słubice, Urząd Miasta Słubice, grudzień 2015, Słubice.
[2]
Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 643 [zarchiwizowane 2022-10-26].
[3]
Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 65261
[4]
Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
[5]
130 lat linii kolejowej Frankfurt-Świebodzin-Poznań. [dostęp 2011-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-21)].
[6]
Analiza Zmian w Zagospodarowaniu Przestrzennym Miasta i Gminy Słubice.
[7]
Będzie miejski autobus do Kunowic – zobacz rozkład jazdy. Słubic24.pl.
[8]
Urząd Miejski w Słubicach: Atrakcje turystyczne. (pol.).
[9]
“Nadodrze. Rolnicza spółdzielnia produkcyjna”, “Kunowice”, Zielona 1, Spółdzielnie Spożywców – pkt.pl.
[10]
http://mapy.geoportal.gov.pl/imap/?gpmap=gp0&bbox=201383.0555881794,506704.1133487951,204723.6805881794,508066.6133487951&SRS=2180 (warstwa: skany map topograficznych).
[11]
Ludność Kunowic w latach 1910–1939. [dostęp 2010-05-25]. (niem.).
[12]
Program Ochrony Środowiska dla Miasta i Gminy Słubice.

Mirosław Grzegorz Przeździecki, Kunersdorf 1759, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1996.

[SLB-1] [1]
Statystyki Gminy Słubice, Urząd Miasta Słubice, grudzień 2015, Słubice.

[2] [2]
Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 643 [zarchiwizowane 2022-10-26].

[prng-3] [3]
Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 65261

[MP-4] [4]
Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).

[5] [5]
130 lat linii kolejowej Frankfurt-Świebodzin-Poznań. [dostęp 2011-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-21)].

[6] [6]
Analiza Zmian w Zagospodarowaniu Przestrzennym Miasta i Gminy Słubice.

[7] [7]
Będzie miejski autobus do Kunowic – zobacz rozkład jazdy. Słubic24.pl.

[8] [8]
Urząd Miejski w Słubicach: Atrakcje turystyczne. (pol.).

[9] [9]
“Nadodrze. Rolnicza spółdzielnia produkcyjna”, “Kunowice”, Zielona 1, Spółdzielnie Spożywców – pkt.pl.

[10] [10]
http://mapy.geoportal.gov.pl/imap/?gpmap=gp0&bbox=201383.0555881794,506704.1133487951,204723.6805881794,508066.6133487951&SRS=2180 (warstwa: skany map topograficznych).

[11] [11]
Ludność Kunowic w latach 1910–1939. [dostęp 2010-05-25]. (niem.).

[Gmina-12] [12]
Program Ochrony Środowiska dla Miasta i Gminy Słubice.

[4]

[5]

[1]

[2]

[3]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

Kunowice

Wikiwand in your browser!

Wikiwand in your browser!

Historia

Przynależność polityczno-administracyjna

Demografia

Ludzie związani z Kunowicami

Galeria

Przypisy

Bibliografia